Бисмиллаһир-рәҺМАНир-рәҺИМ

QAYIDIŞ

Yusif karvanın hazırlığına nəzarət etmək üçün ora getdi və buğdaların pulunu alan məmura tapşırdı ki, qardaşlarından aldığı gümüş sikkələri onlar bilmədən qablarına qoysun.

Yusif onların yaşayış vəziyyətlərinin yaxşı olmadığını anladı. Ona görə də mallarını qaytardı və onları hadisədən xəbərdar etmədi. Sağollaşmaq üçün onların yanına gəldi və dedi:

-Ölçülərdən razısınızmı?

-Hə, ey Əziz! Sən bizə lütf və ehsan etdin.

-Gələn dəfə Misrə gələndə qardaşınızı da özünüzlə gətirin. Əgər belə etsəniz, sizin qablarınıza bir pay da artıracağam. Yox əgər etməsəniz onda bir də bu torpağa gəlməyin.

Onların biri dedi:

-Bu barədə gərək atamızla söhbət edək. Bu sözü ona deyərik. O qədər təkrar edərik ki, onu bizimlə göndərməyə razılıq versin.

Beləliklə, karvan İbrahim (ə) torpaqlarına qayıtdı. Qardaşları ataları ilə baş verənlərə aid söhbət etdilər. Dedilər:

-Misirin Əzizi tapşırıb ki, Benyaminsiz hətta bir qab buğda da bizə verməsinlər.

Yəqub dedi:

-Qardaşı Yusifdə sizə etimad etdiyim kimi indi onda da sizə etimad edim. Amma, hər halda Allah ən yaxşı qoruyan və mehribanların mehribanıdır.

Yəqub ağladı. Yusifi xatırladı; iyirmi il bundan öncə itmiş Yusifini.

Onlar öz mallarını açmaq istəyəndə, onunla buğda aldıqları gümüş sikkələrini gördülər. Çox sevindilər. Atalarının yanına qayıdıb, ona muştuluq verdilər:

-Ey ata! Bundan artığınımı gözləyək?! Bizim mallarımızı buğdalarla birgə bizə qaytarmışdır. Ona görə də qardaşımızı bizimlə göndər. Öz ailəmiz üçün yeyinti məhsulları gətirək. Qardaşımızı qoruyacağayıq və bir dəvə artıq məhsul alacağıq.

Yəqub dedi:

-Heç vaxt onu sizinlə göndərməyəcəyəm. Gərək əhd edib, söz verəsiniz ki, var qüvvənizi əldən verənədək onu qoruyub, geri qaytaracaqsınız.

Qardaşlar əhd-peyman bağladılar ki, Benyamini bütün ziyanlardan qoruyacaqlar.