يَأَيهَُّا الَّذِينَ ءَامَنُواْ إِذَا نُودِىَ لِلصَّلَوةِ مِن يَوْمِ الْجُمُعَةِ فَاسْعَوْاْ إِلىَ ذِكْرِ اللَّهِ
“Ey iman gətirənlər, cümə günü namaza nida olunduğu (əzan verildiyi) zaman Allahı yad etməyə tələsin.”1
TƏKBİRLƏRİN FƏLSƏFƏSİ
Namazın başlanğıc hissəssi olan təkbiri dilə gətirməklə bütün adi işlər insana haram olur. Necə ki, imam Əli (əleyhissalam) bu barədə belə buyurur:
Allahın Peyğəmbəri (səllallahu əleyhi və alihi və səlləm) belə buyurmuşdur: “Namazın müqəddiməsi dəstəmazla, bütün adi işlərin haram olması təkbirlə və halal olması isə namazın sonundakı salamladır.”2
Təkbirlərin3 istər azanda və iqamədə, istərsə də namazın əvvəlindən sonuna kimi zikr olunmasının fəlsəfəsi budur ki, insanlar Allahın əzəmətini yada salıb, dünyanı və maddiyatı kiçildərək Yaradana olan diqqəti daha da gücləndirsinlər. Dünyəvi işlərdən uzaqlaşaraq namazda hüzuri-qəlb tapmaqla ilahi heybətə ürəklərində yer versinlər.
“Təkbiratul-ihram” (niyyətdən sonra vacib olan təkbir) namazın rüknündən sayılır. Namazın həqiqəti məbudun əzəmətini izhar etməkdən ibarətdir. “Əllahu Əkbər” kəlməsi də bu həqiqəti aşkar şəkildə xatırladır. Təkbirin mənası budur ki, “Allah Böyükdür,” təsəvvür olunan hər bir şeydən ucadır. “Əllahu Əkbər”, yəni Allahın əzəməti və böyüklüyü bizim mərifət, düşüncə və təsəvvürümüzün fövqündədir.
Ey xəyaldan uzaq, oxşarsız olan,
Haqqında dedilər biz də eşitdik.
Əfsus ki, ömrümüz çatmaqda sona,
Sənin vəsfin üçün axı nə etdik!
Əlləri qulaqların müqabilində qaldırıb təkbir deməyin mənası budur ki, Allahdan başqa hər şeydən uzaqlaşıb, hüzuri-qəlblə və kamil diqqətlə Onunla ünsiyyətdə (namaz vaxtı) rahatlıq tapmaq istəyirəm.
Dostları ilə paylaş: |
