| Eskiden fotoğrafları çekmek kadar bir yerden başka bir yere ulaştırmak da sorun olurdu. Gelişen teknolojiler bu anlamda nasıl kolaylıklar sağladı sizce?
Dijital teknik, gazetecilik için büyük bir ilerlemedir. Eskiden bir yerden bir yere fotoğraf göndermek zordu. Cannes Film Festivali’ne giderdim, fotoğraf çekerdim. Her gün çıkıp önceki akşam çektiğim fotoğrafların filmlerini Nice Hava Meydanı’nda gümrükten geçirir, uçakla gönderirdim. Sonra Cannes’a geri dönüp telefonun başına geçerdim ve “fotoğrafları gönderdim, gidin havaalanından alın.” diyerek teyit ederdim. Her gün bu böyle devam etti. Şimdi bilgisayar sayesinde bir düğmeyle fotoğraf gönderebiliyorsun.
Gelişen teknolojiyle artık fotoğraf çekmek de çekilenleri yaymak da daha kolay. Sizce bu fotoğrafçılık için bir zenginlik mi getiriyor yoksa sanatsal olarak fotoğrafçılığın içini mi boşaltıyor?
Bugün bir sürü adam fotoğraf çektiğini zannediyor. Oysa onlar fotoğraf falan çekmiyor. Sadece bir düğmeye basıyor. Onun adı fotoğraf çekmek değil ki.
Salvador Dali, Winston Churchill, Indra Gandi, John Berger ve Picasso gibi isimlerle röportajlar yapıp fotoğraflarını çektiniz. Bunlardan aklınızda kalan bir anıyı bizimle paylaşır mısınız?
Mesela Picasso beni sevdi. Sevmeseydi bana resim imzalar mıydı? “Neden bu kadar çok resmimi çekiyorsun?” diye sordu. Ben de “Neden olacak, meşhursun da onun için!” dedim.
Winston Churchill, Indra Gandi’nin isimlerini duymak bile insanı heyecanlandırıyor. Siz heyecanlandınız mı peki? Fotoğraf çekerken en zorlandığınız isim kim oldu?
Heyecanlanmadım. Çünkü, Gazeteci heyecanlanmaz. Çekim yerinin şartları nedeniyle en çok Marc Chagall’da zorlandım.
Dostları ilə paylaş: |
