“Mahbub ul-qulub”
(Ko’ngillarning sevgani)
Alisher Navoiyning falsafiy-
axloqiy asari bo’lib, A.Navoiy
bu asarni hayotining oxirlari
(1500) da yozib tugatgan.
Asar aforizm (hikmatli
so’zlar)ga boy bo’lib, sajda
(ya’ni nasriy ichki qofiyali)
yozilgan
“Mahbub ul-qulub”
asari
3 qismdan iborat:
1) I
jtimoiy tabaqalar to’grisida
2) Axloqiy odatlar haqida
3) Pand-nashatlarga
bag’ishlangan
Ushbu asarda insoniy
fazilatlar, jamoat hayoti, o’sha
paytdagi axloq-odob normalari,
turli hikmatli so’zlar,
pandnomalar, nasihatlar turli
ruboiy, masnaviy qit’a kabi
ko’rinishlarda o’z aksini topadi.
.
Avvalgi qismi: Xaloyiq
ahvol va ahvolining
kayfiyati.
Bu qism 4 fasldan
iborat.
Ularda odil Solotin,
islompanoh, beklar,
nomunosib beklar, zolim,
johil va fasiq shohlar, va
noqobil, sadrlar,
bahodirlik lofin urganlar,
yasovul guruhi.
II fasl Shayx ul-islom, qozi,
mudarris, atibba-tabiblar,
nazm gulistonining xush
nag’ma qushlari, kotiblar,
dafiriston ahli, mutrib va
mug’anniy, qissaxonlar,
nasihat ahli va voizlar, ahli
nujum, munajjimlar, tijorat
ahli, savdogarlar,
hunarmandlar, dehqonlar,
zindon ahli-dozaning
ahlidagilar, g’arib va
benavolar, mubrim gadolar,
Dostları ilə paylaş: |