«Zülmə məruz qaldıqlarına görə vuruşanlara (kafirlərə qarşı Allah yolunda döyüşməyə) izn verilmişdir. Allah onlara kömək etməyə, əlbəttə qadirdir!
O kəslər ki, haqsız yerə, ancaq «rəbbimiz Allahdır» dediklərinə görə yurdlarından (Məkkədən) çıxarıldılar. Əgər Allah insanların bir qismini digər qismi ilə (müşrikləri möminlərlə) dəf etməsəydi, sözsüz ki, soməələr (rahiblərin yaşadığı monastırlar), kilsələr, yəhudi məbədləri və içərisində Allahın adı çox zikr olunan məscidlər uçulub dağılmışdı. Allah ona (Öz dininə) yardım edənlərə, şübhəsiz ki, yardım edər. Həqiqətən, Allah yenilməz qüvvət və qüdrət sahibidir.
O kəslər ki, əgər onları yer üzərində yerləşdirsək (onlara bir yer versək) namaz qılar, zəkat verər, (insanlara) yaxşı işlər görməyi əmr edib, pis işlər görməyi qadağan edərlər. Bütün işlərin sonu (nəticəsi) Allaha aiddir. (Allah qiyamət günü əməllərinə müvafiq olaraq möminlərə mükafat, kafirlərə isə cəza verəcəkdir.)» (Həcc-39-41).
Bu ayədə cihad və müdafiənin icazəsini, mücahidlərin tapdalanmış hüququna işarə ilə verdiyini görürük. Eyni halda, müdafiənin əsas mənasının bir qrup tapdalanmış hüquqlardan daha qiymətli və daha üstün olduğunu qeyd edir. Həmin məna isə budur ki, əgər müdafiə və cihad olmazsa və əgər iman əhli oturub gözləsələr, məbədlər və məscidlər – bunlar, cəmiyyətin mənəvi həyatının döyünən ürəyidir – ziyan çəkər və fəaliyyətləri dayanar. Nisa surəsində buyurulur:
Dostları ilə paylaş: |
