| a) Suçun maddi unsuru: 181. maddenin 2. fıkrasında, suçun konusunu oluşturan atık veya artıkların niteliği belirtilmemiştir. Buradan hareketle, 181. maddenin 2. fıkrasının tüm atık ve artıklar üzerinde uygulama olanağına sahip olduğunun kabulü gerekir. Bununla birlikte, yalnızca tehlikeli atıkların uluslararası mevzuata göre izin ve bildirim sistemine tabi olduğunun ve Çevre Kanunu’nun da net ve açık bir biçimde yalnızca tehlikeli atıkların ithalatını yasakladığının göz önünde bulundurulmasında fayda vardır.
Fiil, atık veya artıkların izinsiz olarak yurda sokulmasıdır. Suçun tamamlanması için bu bağlamda atık veya artıkların izinsiz olarak yurda sokulması yeterli olup, ayrıca bir zararın doğmuş olması şart değildir. TCK m. 181 f. 2 ile atık ve artıkların izinsiz olarak ülkeye sokulması fiili bir soyut tehlike suçu olarak tanımlanmaktadır. Buna göre atık ve artıkların izinsiz olarak ülkeye sokulması ile çevre açısından tehlike gerçekleşmiş kabul edilmekte ve suç oluşmaktadır. Ülke deyiminden ise, devletin kara, hava ve deniz ülkesinin bütünü anlaşılmalıdır.
181. maddenin 2. fıkrasında ilgili mevzuat hükümlerine göre ülkeye izinsiz veya hukuka aykırı atık veya artık sokulması söz konusu olduğundan, ilgili mevzuata uygun veya izin alınarak ülkeye atık sokulması halinde bu hüküm uygulama olanağı bulamayacaktır.
Dostları ilə paylaş: |
