Çevre hukukunda kabul edilecek hukuksal değere dair tartışmalar, aynı zamanda çevreye yönelik suç tiplerinin geçerlilik alanlarının belirlenmesi bakımından büyük önem arz edecektir. TCK’da yer alan bazı çevre suçları bakımından bu korunan hukuksal değer oldukça açıkken (örneğin TCK mad. 184’de yer alan gürültü kirliliğine neden olma suçu bakımından insan sağlığı); temel suç tipi olan TCK mad. 181/1’de yer alan çevrenin kasten kirletilmesi suçu bakımından bu türden bir açıklıktan bahsetmek mümkün değildir. Oysa bu yönde verilecek karar ilgi suç tipinin uygulama alanı bakımından oldukça belirleyicidir. Örneğin ekonsentrik bir hukuksal değer yaklaşımının tercihi halinde çevresel öğelerin karşı karşıya kaldıkları tehlike ya da zarar durumlarında, bunların insan sağlığı bakımından da tehlike ya da zarar vermeye elverişliliği aranmayacak; sadece çevresel bileşenler bakımından bir tehlikenin varlığı cezalandırma için yeterli kabul edilecektir. Aksi kabulde ise çevresel öğelerin herhangi bir biçimde zarar görmesi yahut tehlikeye uğraması değil; insan yaşamı ve menfaati bakımından bir riskin ortaya çıkması ceza normunun uygulanması açısından şart koşulacaktır. Gerek madde gerekçesinde ve gerekse buradan hareket eden öğretideki hakim görüş bu suç tipi bakımından insanın sağlıklı bir çevrede yaşama hakkından bahisle antropsentrik bir hukuksal değer yaklaşımını kabul etmekte ve örneğin suların kirletilmesi bakımından herhangi bir kirletmeyi değil; balıkların ölümüne neden olacak bir kirletmeyi düzenlemenin uygulama alanına dahil etmektedir.
