Chapter 1 (Sura 1)

15. Hicr ('Hicr') surəsi

1; Əlif. Ləm. Ra. Bunlar Kitabın və açıq-aydın Quranın ayələridir.

2; Kafirlər mütləq müsəlman olmalarını arzulayacaqlar.

3; Qoy onlar bir müddət yeyib-içsinlər, əylənsinlər və xam xəyallar onların başlarını qatsın. Tezliklə biləcəklər.

4; Məhv etdiyimiz hər bir diyarın məlum bir yazısı var idi (həlak olacaqları vaxt əvvəlcədən müəyyən edilmişdi).

5; Heç bir ümmət öz əcəlini nə qabaqlaya bilər, nə də yubada bilər.

6; Kafirlər dedilər: “Ey özünə Zikr nazil edilən kəs! Doğrudan da, sən dəlisən.

7; Əgər doğru danışanlardansansa, nəyə görə dediyinə şahidlik edə bilən mələkləri bizə gətirmirsən?”

8; Biz mələkləri ancaq haqqı bərqərar etmək üçün endiririk. O zaman kafirlərə möhlət verilməz.

9; Şübhəsiz ki, Zikri Biz nazil etdik, əlbəttə, Biz də onu qoruyacağıq.

10; Biz səndən öncə də əvvəlki millətlərə elçilər göndərmişdik.

11; Onlara elə bir elçi gəlməzdi ki, ona istehza etməsinlər.

12; Beləcə, Biz küfrü günahkarların qəlbinə yeridirik.

13; Onlar hələ də ona (Qurana) inanmırlar. Halbuki əvvəlkilərin başına gələnlər onlara bəllidir.

14; Əgər onlara göydən bir qapı açsaydıq və onlar dayanmadan oraya qalxsaydılar,

15; yenə də inanmayıb: “Gözlərimiz dumanlanmış, daha doğrusu biz sehrlənmişik” – deyərdilər.

16; Biz səmada bürclər yaratdıq və onu baxanlar üçün bəzədik.

17; Onları qovulmuş hər bir şeytandan qoruduq.

18; Ancaq şeytanlardan kim göy əhlinin danışıqlarına xəlvətcə qulaq assa, onu yandırıb yaxan alov təqib edər.

19; Biz yeri döşədik, orada möhkəm dağlar yerləşdirdik və orada hər şeydən lazım olduğu qədər yetişdirdik.

20; Orada həm sizin üçün, həm də sizin ruzi vermədikləriniz üçün dolanışıq vasitələri yaratdıq.

21; Elə bir şey yoxdur ki, onun xəzinələri Bizdə olmasın. Biz onu ancaq müəyyən ölçüdə endiririk.

22; Biz küləkləri dölləndirici (buludlarda su əmələ gətirən, bitkiləri tozlandıran bir vasitə) kimi göndərdik, göydən yağmur yağdırıb onu sizə içirtdik. Belə olmasaydı, siz onu yığıb saxlaya bilməzdiniz.

23; Şübhəsiz ki, Biz həm dirildir, həm də öldürürük və hər şeyə varis olan da Bizik.

24; Həqiqətən, sizdən əvvəl gəlib-gedənləri də bilirik, sonra kimlərin gələcəyini də bilirik.

25; Həqiqətən, Rəbbin onları bir yerə toplayacaq. Çünki O, Müdrikdir, Biləndir.

26; Biz insanı başqa şəklə düşmüş qara palçıqdan, toxunduqda saxsı kimi səs çıxaran quru gildən yaratdıq.

27; Cinləri isə daha öncə qızmar alovdan yaratmışdıq.

28; Bir zaman Rəbbin mələklərə dedi: “Mən başqa şəklə düşmüş qara palçıqdan, toxunduqda saxsı kimi səs çıxaran quru gildən insan yaradacağam!

29; Mən ona biçim verib Öz ruhumdan üfürdüyüm zaman siz ona səcdə edin!”

30; Mələklərin hamısı ona səcdə etdilər.

31; Yalnız İblisdən başqa. O, səcdə edənlər arasında olmaqdan imtina etdi.

32; Allah dedi: “Ey İblis! Nə üçün sən səcdə edənlər arasında deyilsən?”

33; İblis dedi: “Sənin, başqa şəklə düşmüş qara palçıqdan, toxunduqda saxsı kimi səs çıxaran quru gildən yaratdığın insana səcdə etmək mənə yaraşmaz!”

34; Allah dedi: “Oradan çıx! Artıq sən qovuldun.

35; Haqq-hesab gününə qədər sənə lənət olacaqdır”.

36; İblis dedi: “Ey Rəbbim! Onların dirildiləcəkləri günə qədər mənə möhlət ver”.

37; Allah dedi: “Sən möhlət verilənlərdənsən.

38; Ancaq məlum vaxtın gününə qədər”.

39; İblis dedi: “Ey Rəbbim! Sən məni yoldan çıxartdığına görə, mən də yer üzündə onlara pis işləri gözəl göstərib onların hamısını azdıracağam.

40; Yalnız Sənin seçilmiş, ixlaslı qullarından başqa”.

41; Allah dedi: “Bu, Mənə tərəf gətirib çıxaran düz yoldur.

42; Şübhəsiz ki, qullarım üzərində sənin heç bir hökmün yoxdur. Yalnız sənə uyan azğınlardan başqa”.

43; Həqiqətən, Cəhənnəm onların hamısına vəd olunmuş yerdir.

44; Onun yeddi qapısı vardır. Hər qapı üçün onlardan müəyyən bir dəstə təyin olunmuşdur.

45; Sözsüz ki, müttəqilər Cənnət bağlarında və çeşmələr başında olacaqlar.

46; Onlara deyiləcək: “Oraya sağ-salamat və xatircəmliklə daxil olun!”

47; Biz onların köksündəki kin-küdurəti çıxarıb kənar etdik. Onlar taxtlar üzərində qarşı-qarşıya əyləşən qardaşlar olacaqlar.

48; Onlara orada heç bir yorğunluq toxunmayacaq və onlar oradan çıxarılmayacaqlar.

49; Qullarıma xəbər ver ki, Mən Bağışlayanam, Rəhmliyəm.

50; Əzabım isə ağrılı-acılı əzabdır.

51; Onlara İbrahimin qonaqları barəsində də xəbər ver.

52; O zaman onlar İbrahimin yanına daxil olub: “Salam!” – dedilər. İbrahim: “Biz sizdən ehtiyat edirik!” – dedi.

53; Mələklər: “Qorxma! Həqiqətən, biz səni bilikli bir oğulla müjdələyirik!” – dedilər.

54; İbrahim dedi: “Qocalıq məni haqladığı bir vaxtda mənə müjdə verirsiniz? Məni nə ilə müjdələyirsiniz?”

55; Onlar dedilər: “Biz sənə həqiqətlə müjdə veririk. Sən ümidini üzənlərdən olma!”

56; İbrahim dedi: “Doğru yoldan azanlardan başqa Rəbbinin mərhəmətindən kim ümidini üzər?”

57; İbrahim dedi: “Ey elçilər! Vəzifəniz nədir?”

58; Onlar dedilər: “Biz günahkar adamları məhv etməyə göndərilmişik;

59; yalniz Lutun ailəsindən başqa. Biz onların hamısını xilas edəcəyik.

60; Lutun arvadından başqa. Biz onun geridə qalanlardan olmasına qərar verdik”.

61; Elçilər Lut əhlinin yanına gəldikdə

62; o dedi: “Siz yad adamlarsınız!”

63; Onlar dedilər: “Xeyr, biz sənin yanına onların şübhə etdiyi əzab ilə gəlmişik.

64; Biz sənin yanına doğru xəbərlə gəlmişik. Həqiqətən də, biz doğru danışanlarıq.

65; Gecənin bir vaxtı ailəni yola çıxart və özün də onların arxasınca get. Sizdən heç kəs çevrilib arxaya baxmasın. Sizə əmr olunan yerə yollanın”.

66; Biz ona vəhy etdik ki, sübh çağı onların kökü kəsiləcək.

67; Şəhər əhalisi bir-birini muştuluqlayaraq onun yanına gəldilər.

68; Lut dedi: “Bunlar mənim qonaqlarımdır. Məni biabır etməyin!

69; Allahdan qorxun və məni hörmətdən salmayın!”

70; Onlar dedilər: “Məgər biz sənə bura gələn adamları qonaq saxlamağı qadağan etməmişik?”

71; O dedi: “Bunlar mənim qızlarımdır! Əgər istəyirsinizsə, onlarla evlənin!”

72; (Ey Muhəmməd!) Sənin canına and olsun ki, onlar sərxoşluqları içində veyl-veyl gəzirdilər.

73; Günəş doğanda qorxunc səs onları yaxaladı.

74; Oranın altını üstünə çevirdik və onların üzərinə odda bişmiş gil daşlar yağdırdıq.

75; Şübhəsiz ki, bunda başa düşənlər üçün dəlillər vardır.

76; Həqiqətən, onlar Məkkədən Şama gedən yolun üstündə yaşayırdılar.

77; Şübhəsiz ki, bunda möminlər üçün dəlillər vardır.

78; Əykə əhli də zalım idi.

79; Onlardan da intiqam aldıq. Hər iki kənd aydın görünən yol üzərində yerləşirdi.

80; Hicr əhli də elçiləri yalançı saydı.

81; Biz onlara ayələrimizi göndərdik, lakin onlar bu ayələrdən üz döndərdilər.

82; Onlar təhlükəsizlikdə qalmaq üçün dağlarda evlər yonurdular.

83; Onları sübh çağı qorxunc səs yaxaladı.

84; Qazandıqları dünya malı isə onlara heç bir fayda vermədi.

85; Biz göyləri, yeri və onların arasında olanları yalnız haqq olaraq yaratdıq. O Saat mütləq gələcəkdir. Odur ki, Sən onları gözəl tərzdə bağışla.

86; Həqiqətən, Rəbbin Yaradandır, Biləndir.

87; Biz sənə təkrarlanan yeddi ayəni və əzəmətli Quranı verdik.

88; Onların bəzi təbəqələrinə verdiyimiz fani dünya malına gözünü dikmə, onlara görə kədərlənmə, möminlərlə yumşaq davran

89; və de: “Şübhəsiz ki, mən açıq-aşkar bir xəbərdar edənəm!”

90; Biz Quranı bölənlərə də beləcə əzab endirmişdik.

91; Onlar Quranı hissələrə böldülər (bir qisminə inanıb, digər qismini inkar etdilər).

92; Rəbbinə and olsun ki, Biz onların hamısından soruşacağıq –

93; törətdikləri əməllər barəsində.

94; Sənə buyurulanı açıq-aşkar bəyan et və müşriklərdən üz çevir.

95; Sözsüz ki, istehza edənlərə qarşı Biz sənə yetərik.

96; O kəslər ki, Allaha başqa məbudu şərik qoşurlar. Onlar tezliklə biləcəklər.

97; Biz onların dediklərindən sənin qəlbinin daraldığını bilirik.

98; Sən həmd-səna ilə Rəbbini təriflə və səcdə edənlərdən ol!

99; Sənə ölüm gələnədək Rəbbinə ibadət et.