Cilt III cinsel düRTÜ analiZİ AŞk ve aci kadinlarda cinsel düRTÜ havelock ellis tarafından yazılmıştır

III.

Algolagnia’nın Tipik Bir Resmi Olarak Flagellasyon—Cinsel Duygu ve Çırpma Arasındaki Bağlantı Nedenleri—Fiziksel nedenler—Psişik Nedenler Muhtemelen Daha Önemli—Çırpınmanın Çeşitli Duygusal Dernekleri—Yaygınlığı.

Tamamlayıcı sadist ve mazoşist yönleriyle tüm sevgi ve acı problemi, kimi zaman kamçılığa uğramış ya da kamçılanırken ya da kamburluk sahneleriyle tanıklık etmek ya da düşünmek konusunda yaşanan zevkle

bağlantılı olarak bize sunulur. Cinsel duygunun kan dökülmeyle ilişkilendirilmesi o kadar aşırı bir sapıklıktır ki, çok acımasızca acımasız, itici ve aşırı derecede canavar olan safhalara çok hızlı bir şekilde batırılır, nadiren zorunludur, ve bunlardan muzdarip olanlar genellikle daha fazladır ya da daha az imbecile. Kırbaçlama ile başka türlü. Kırbaçlanma her zaman tanınmış bir dinsel kefaret olmuştur; hala yararlı ve zararsız bir cezalandırma yöntemi olarak görülüyor; düşüncesinde veya kamçılığın gerçekliğinde acımasız, tiksindirici ya da canavarca hiçbir şey yoktur ve bu, masum ve hatta normal bir çocukta ortaya çıkacak öznenin bir ilgisi için son derece kolay ve doğaldır; geçici olarak tüm olaylarda, cinsel fikirler kristalleşebilir. Bu sebeplerden dolayı, sevgi ve acı arasındaki bağlantı, kamayla bağlantılı olarak kanla olduğundan daha açık bir şekilde ortaya çıkarılabilir.

Flagellasyon ile cinsel duygular arasında gerekli hiçbir bağlantı yoktur. Varsa, bu tür bir kefaret bu kadar uzun bir süre onaylanmamış veya Kilise tarafından tolere edilen tüm olaylarda bulunmayacaktır. ^[107]

Nitekim, aslında, her zaman onaylanmış veya hatta hoş görülmemiştir. Sekizinci yüzyılda Papa IV, papazları pençelerini yenmeyi yasakladılar ve onüçüncü yüzyılda, birçok kutsal adam tarafından yüksek derecede onaylanan kamçılı salgınının salgını sırasında, ihlaller o kadar sıktı ki, Clement VI, bu alaylar. Bütün bu papal yasaklar yürürlüğe girmemişti. Dinsel flagellasyonun sapkın cinsel motiflerle ilişkisi, kasten bir kefaret olarak kamçılanması, kişisel olarak uyguladığı veya soyulmasına neden olan rahipleri yargılamak için alışkın olan Engizisyon tarafından daha sonraki çağlarda kınanmasıyla gösterilmektedir. Onun varlığında tövbekar, ya da bir kadın tövbekarlık disiplini yaptı, bu tür suçlar "istekli" olarak kabul ediliyor.^[108] Orta Çağ'da çok yaygın olan dini flagellasyon manisinin, erkek ve dişi penitelerin, kendilerini ve birbirlerini hevesle fışkırtıkları zaman ortaya çıkması ile bir ilgisi olabileceğini düşünmek için bir neden bile var gibi görünüyor. Avrupa'daki,^[109] tüm olaylarda, on altıncı yüzyıldan önce bilinmediği görülen erotik flagellasyon. Her durumda, bir yatkınlık yaratmaya yardım etmelidir. Flagellasyonun kesinlikle tanınan bir cinsel uyarıcı olarak tanıtımı, Eulenburg tarafından, Arap doktorlara atfedilen ilginç kitabı Sadismus ve Masochismus'tur. Bir Arap doktorunun tavsiyesiyle, Mantua'nın Düşesi Leonora Gonzaga'nın, kocasının kucaklamalarına daha sıcak cevap vermesi ve gebe kalması için yardım etmesi için annesinin çırpılmış olması tavsiyesinde olduğu görülecektir.

Avrupa'da cinsel flagellasyonun kesin kaynağı ne olursa olsun, çok geçmeden çok yaygın hale geldiği ve günümüzde de kaldığı şüphesizdir. Bu gibi konularda özel bir bilgiye sahip olanlar, cinsel flagellasyonun İngiltere'deki tüm cinsel sapkınlıkların en sık olduğunu belirtirler.^[110] Bu inanç, biliyorum ki, hem içeride hem de dışarıda birçok insan tarafından paylaşılıyor. Ancak bu olabilir, eğilim kesinlikle yaygındır. Almanya'da yayımlanan kamçılı

konu ile ilgili çok sayıda kitap ile yargılanarak, Almanya'da herhangi bir ya da daha az yaygın olduğu kuşkuluyum. Bir Alman yayıncısı ve kitapçı tarafından yayınlanan bu ve ilginç konulardaki "ilginç kitaplar" ın bir kataloğunda, elli beş ciltlik, on yedi veya on sekiz kadarı, hepsi Almanca'da, sadece kamçılılık sorunuyla ilgileniyor, diğer kitapların çoğu kısmen aynı konuyla ilgileniyor gibi görünmektedir.^[111] Kuşkusuz, medeniyetimizin geçmiş tarihinde çalınan büyük parçanın, kamçılığa konu olan kayda değer miktarda bilimsel ilgiyi haklı çıkardığı doğrudur, fakat bu kitaplara olan ilginin hiçbir şekilde bir şey olmadığı açıktır. her zaman bilimsel, ama çok sık cinsel.

Çırpınan cinsel ilişkilerinin, ister küçük isterse de işaretlenmiş dereceler olsun, modern zamanlarda çok sık görülürken, antik çağda izlenmesi hiç de kolay değildir. "Flagellation," Priapeia'nın modern bir editörü tarafından belirttiğim gibi, "İngiltere’de geniş çapta bir vahşet provokasyonu olarak uygulanmaktaydı. Petronius’ta (ch. Cxxxviii) Satyricon’da olmasına rağmen Latin erotik yazarlar tarafından neredeyse hiç fark edilmiyor. Encolpius, othnothea’nın maruz kaldığı geçici iktidarsızlığı geri almak için attığı adımları açıklarken şöyle diyor: “Daha sonra güney ahşapla nasturtium suyu karıştırdı ve ön kaplarımı yıkayarak bir sürü yeşil ısırgan aldı. göbeğimi göbek deliğinin her tarafına hafifçe çırptı. ”“ Ayrıca, birçok antik nezaketçi, Venüs'ü bir süvari, bir dizgin ya da sevgililerini sürme yeteneklerinin belirteçleri olarak bir mahmuz olarak adanmış bir şekilde adanmış gibi görünüyor. Kırbaç bazen antik çağda kullanılıyordu, ancak cinsel duyguları uyandırırsa, göz ardı edilmemiş gibi görünüyorlardı. “Doğal olarak hiçbir şey bilmiyoruz” diyen Eulenburg, “Spartalı gençlerin kamçılığındaki Artemis rahibinin duygularını” ya da benzer koşullar altında Suriye tanrıçasının rahiplerine hangi duyguların ilham verdiğini; Roman Pontifex Maximus'un, bir perde arkasındaki (Plutarch tarafından tarif edildiği gibi) göze çarpan bir vestalın (“Plugoscu”) maruz kalan bedenini ve “plagosus Orbilius” un sadece çocuklar üzerinde uyguladığı hissiyatı ne zaman hissettiğini hisseder.

Rönesansta anormal cinsel zevk vakalarının kaydedilmeye başlandığı Rönesans'taydı. Bir mazoşistik flagellantın en eski referansı Pico della Mirandola tarafından 15. yüzyılın sonlarına doğru, Disputationes Adversus Astrologiam Divinatricem, bk. iii, ch. xxvii. 1516'daki Cœlius Rhodiginus, tekrar şiddetli çırpmayı sevdiğini bilen bir adamın durumunu anlattı ve bunu bir çiftleşme uyarıcısı olarak gördü. Otto Brunfels, Onomasticon'da (1534), sanatta. "Çiftleşme", karısına kadar eşiyle cinsel ilişkiye giremeyen bir adamın başka bir vakasını ifade eder. Daha sonra, bir asır sonra, 1643'te Meibomius, çeşitli davaları anlatan, bu konudaki en eski tezi olan Venerea'da De Usu Flagrorum'u yazdı. Flamelasyon ve urtikasyonda çok sayıda eski zevk vakası Scherig tarafından 1720'de Spermatologia, s. 253-258'de bir araya getirilmiştir.

Kendime geldiğim aktif çırpma olayında en acımasız mutluluğun tıbbi olgusu, en nihayetinde 1672 yılına aittir ve Nesterus'un Garmann'ın görüşünü aradığı bir mektupta ortaya çıkar. Çok iyi bildiğini, çok bilgili bir adam olduğunu söyler - onun adı, onuruna sahip olduğu için,

sözünü söylemekten kaçınır - kim, ne zaman bir okulda ya da başka bir yerde, bir erkek çocuğu unbreeched ve bircheded görürse, ve onun ağladığını duyar. Bir zamanlar ereksiyondan, ereksiyon olmadan, ama büyük zihinsel kargaşaya neden olur. Aynı kaza sık sık uyku sırasında, çırpma hayalleri eşliğinde olur. Nesterus, bu "laudatus vir" un, mide bulantısı üreten çilek ve diğer meyvelerin kokusuna da son derece duyarlı olduğunu belirtmektedir. Belli ki nevrotik bir konuydu. (L. C. F. Garmanni ve Aliorum Virorum Clarissimorum, Epistolarum Centuria, Rostochi ve Lipsiæ, 1714.)

İngiltere'de, on altıncı yüzyılın sonlarına doğru, Marlowe'nin epigramlarından birinin, metresiyle cinsel ilişkiye girmeden önce "çubukları ve şeritleri çıplak bir şekilde çektiği için gönderdiği" ve ondokuzuncu yüzyılın ortalarına doğru bir Francus ile ilişki kurduğunu görürüz. Flagellation ve cinsel zevk arasındaki ilişki popüler olarak kabul edilmiş gibi görünüyor. 1661'de, The Presbyterian Lash isimli kaba bir “tragicomedy” de, şöyle buluyoruz: “Wench'ın kalçasını çubukla gıcırdattığını, onu lütufta kışkırtır diye düşünmüştüm.” Bu kırbaç, on sekizinci yüzyılda İngiltere'de bir cinsel uyarıcı olarak iyi biliniyordu, Hogarth'ın "Harlot'un İlerlemesi" ni temsil eden serilerinden birinde bir huş çubuk yatağın üzerinde asılı kalmasıyla yeterince belirtiliyor. İngiltere'de, o yüzyılın sonlarında ve ondokuzuncu yüzyılın başında cinsel flagellasyon yaygınlığı, Dühren (Iwan Bloch) tarafından İngiltere'deki Geschlechtsleben (1901-3), özellikle de cilt. ii, ch. vi.

Bununla birlikte, cinsel flagellasyonla ilgili kanıtlar nadir olmakla birlikte, son zamanlarda bir ceza olarak kamçılanan son derece yaygındır. Oldukça yaygın olan nevrotik deneklerin dışında, çok yaygınlığının ve bunun kabul edildiği yakınlığın, cinsel alanda hareket edebilecek gizemli bir duygusal durumun gelişmesi için elverişsiz olması bile mümkündür. Böylece, eşlerin eşlerin şirkete karşı cüretkesi yaygındı ve izin verildi. Bu sadece doğu Avrupa’da, aynı zamanda aşırı batıda ve kadınları daha fazla özgürlük ve onurdan yararlanan bir halk arasında çok önemliydi. Cymric yasası, bir kocanın karısını kızdırmaktan ötürü cezalandırması için izin verdi; mülkünü vermek için kendisine verilme hakkı yoktu; ya da başka bir erkekle saklanmakta olduğu için. İlk iki suç için ona üç kine ödeme seçeneği vardı. Bu cezayı kabul ettiğinde, "kocasının ön kolunun uzunluğunun bir çubuğuna ve uzun parmağının kalınlığına sahip üç vuruş ve kafanın dışında kalan herşeyi alacaktır"; Böylece sadece acı çekiyordu ve yaralanmamaktaydı. (R. B. Holt, "Evlilik Yasaları ve Cymri Gümrükleri", Antropoloji Enstitüsü Dergisi, Ağustos-Kasım, 1898, s. 162)

"Cymric yasası" bir muhabir yazıyor, "Amerika Birleşik Devletleri'nin Doğu ve Orta Devletleri'ndeki popüler inançtan sağ çıkmış gibi görünüyor. Örneğin New York'taki polis mahkemelerinde, bir erkeğin haklı olarak reddettiği karısını, parmağından daha kalın olmayan bir sopayla dövmek için. Pennsylvania'da gerçek beraat kararları verildi. "

Tüm sınıflar arasında çocuklar ebeveynleri ve diğerlerinin kendileri üzerinde yetki sahibi oldukları için şiddetli bir şekilde kamçıladı. On ikinci yüzyılda Abelard'ın Heloise'e, daha sonra da 18 yaşına geldiğinde, amcası, onun çalışmasında ihmalkarsa onu dövmesi için ona yetki verdi. On dokuzuncu yüzyılda bile, Fransa'nın IV. Henry'sinin annesi olan Jeanne d'Albert, 13'üncü yaşındayken Cleves Dükü ile evliydi ve bu sendikaya karşı direncini yenmek için Kraliçe, annesi şakağına sahipti. öyle bir ölçüde öleceğini düşündü. Bununla birlikte, bu vesileyle kırbaç sadece kısmen başarılıydı, çünkü Duke hiçbir zaman evlilikten vazgeçmeyi başaramadı, ki bu da sonuç olarak iptal edildi. (Cabanès, eski Fransa'da "La Flagellation a la Cour et à la Ville" adlı ilginç bölümdeki şaşkınlık prevalansı ile ilgili sayısız gerçekliği, Indiscretions de l'Histoire, 1903'te bir araya getiriyor.)

İngiltere'de kırbaçlanma yaygınlığına dair kanıtlar, eski cezalar hakkındaki kitabında “Çırpma ve Kırpma Mesajları” başlıklı bölümde Andrews tarafından sunulmaktadır. En erken zamanlardan beri mevcuttu ve çok çeşitli suçlara, erkeklere ve kadınlara, haraç için, hırsızlık için, gayri meşru çocukların babaları ve anneleri, sarhoşluk, delilik için, hatta bazen küçük çiçeği için bile uygulanmıştı. Bir anda her iki cinsiyet de çırılçıplak çırpılmıştı, ama Kraliçe Elizabeth'in zamanından sadece belden yukarı doğru. 1791'de dişi serserilerin çırpılması kanunla kesildi. (W. Andrews, Bygone Punishments, 1899.)

Bununla birlikte, hukukun her zaman toplumsal duygu ve geleneklerin çok gerisinde kaldığı ve genel bir ceza olarak kamçılığın vazgeçilmediği veya yasada herhangi bir değişiklik yapılmadan çok uzun bir süre önce çok mutlak hale geldiği belirtilmelidir. bugün yasalara göre. Onu yeniden canlandırmak için cahil ve gerileme eğilimi var. Bu nedenle, ciddi Commonwealth günlerinde bile, bir hizmetçi-kızın çubukları ile ustası tarafından çırpınan iddiası, ciddi bir fiziksel yaralanma olmasa da, Rev. Zachary Crofton'un davasını gördüğümüz gibi, büyük bir kamu çıkarımı yarattı. 1657'de hizmetkâr kız arkadaşı Mary Cadman'ı kamçılama suçundan yargılanan Londralı papaz, sabah erkenden yatağa uzanıp şeker çaldı. Bu olay çeşitli broşürlere yol açtı. Presbiteryen, Kirpik veya Noctroff'un Maid Whipt (1661) adlı filminde, Crofton'daki bir hicivde şunu okuyoruz: "Sadece İncil'in aksine değil, bir wench'un petticoatsunu, önlüğünü ve hepsini almak için iyi bir davranış değildir"; Aynı konu üzerinde de yazılan "Bo-Peep" in doggerel balladında, Crofton'un karısını hizmetçiyi cezalandırmak için terk etmesi gerektiği söyleniyor. Crofton, biri kendi adıyla, diğeri Alethes Noctroff'un (1657) altında birer iki broşür yayımladı. Bu kitapta, hem yanlış hem de anlamsız bir şekilde suçlamalarla ilgileniyordu. Bir pasajda, bu tür bir eylemin nitelikli bir savunmasını sunar: “Zamanımızın aşırılıklarını aşarak, yüksek ve kötü şöhretli bir suçtan dolayı yargılanmak için böyle aptallığa maruz kalmaktan kaçamıyorum, ama doğru olduğunu varsayın. Bazı seçkin kardeşler aynı eylemden suçlu bulunamazlar mı? Bir tabelaya çıplak bir sağlık içmenin çok kısa bir süresi değil midir? Kanı karısının düzeltmesi olarak teolojik olarak savunulamaz mı? ” Bu pasaj ve

tüm bölüm, bu konuyla ilgili hissiyatın o sırada bir geçiş durumunda olduğunu gösteriyor.

Kefaret, kefaretin kendisi tarafından mı yoksa başka bir kişi tarafından mı cezalandırıldığı gibi, ortaçağda ve sonraki günlerde de oldukça yaygındı. Walsingham'a göre ("Rolls Koleksiyonu", "ciltler, s. 275), İngiltere'de, on yedinci yüzyılın ortalarında, bazen soylu olmayan insanlar, bazen de dökülme için kendilerini ağır bir şekilde kamçılayacaktı. kan, onlar gibi ağlayan ya da şarkı söyleyerek; çivi içeren düğümlü kordonlar kullanmışlardır.

Daha sonra, dini flagellasyonun gelenekleri özellikle İspanya'da korunmuştur. 1685'te İspanya'yı ziyaret eden Kontes d'Aulnoy, Madrid'de halka açık kamuflajları anlattı. Şu anda Kutsal Haftanın İspanya'sında bulunan ve şu anda Cofradias üyeleri tarafından giyilen yüzlere karşılık gelen bu flagellantlar tarafından giyilen elbisenin bir hesabını verdikten sonra, yüksek şeker-somun baş örtüsünün gizlediği yüz, şöyle devam ediyor: " Saçaklarına kurdeleler bağlarlar ve genellikle metresleri iyilikle onurlandırırlar.İnsan hayranlığı kazanmaları için kolla gesticulasyon yapmamalılar, sadece el bileği ve el hareket ettirilmeli, darbeler acele edilmeden verilmeli ve kan kostümü bozuyorlar, omuzlarında kan akıyor, omuzlarında kan akıyor, ölçülü adımlarla sokaklarda yürüyorlar, metreslerinin pencerelerinden önce geçiyorlar, burada kendilerini büyük bir sabırla alevlendiriyorlar. Bu güzel manzara, odanın kör perdeleriyle, ve bir işaretiyle, kendisini kandırmak için cesaretlendirir ve bu tür bir zarafeti ne kadar sevdiğini anlamasına izin verir. kendileri kanın ona doğru gittiği şekilde; Bu büyük bir onur ve minnettar hanım onlara teşekkür eder .... Bütün bunlar mektubun doğrudur. "

Kontes, genellikle yüksek doğumlu, belden çıplak olarak sokakta görülen ve kaba ve keskin kaldırımda çıplak ayaklarla görülebilen diğer ve daha fazla ceza verenleri anlatmaya devam eder; Bazılarının kılıçları vücutlarının ve kollarının cildinden geçtiler, bazıları da ağırlıkları ağırlaştı. Papal Nuncio'nun kendisinin itirafçıları bu tür cezalara dayatmalarını yasakladığını ve cezaevlerinin kendilerine bağlılığından kaynaklandığını söyledi. (İspanyol Yolculuğu İlişkisi, 1692, cilt ii, ss. 158-164.)

Lent sırasında kilisede kamusal kendini kamçılamanın pratiği, on dokuzuncu yüzyılın ilk yıllarına kadar İspanya ve Portekiz'de var olmuştur. Bunun açıklamaları, eski seyahat hacimlerinde sıklıkla karşılanacaktır. Böylece, 1786'da İspanya üzerinden bir gezgin buldum, Barselona'da, o zaman, Lent'te, Cuma akşamı San Felipe Neri Manastır Kilisesi'nde bir Miserere'de, kapıların kapatıldığı, ışıkların söndüğü ve mükemmel karanlık bütün sırtlarını bıraktı ve disiplini uyguladılar, şarkı söylerken şarkı söylediler, daha yüksek sesle ve daha sert ve daha büyük bir atakla yirmi dakikalık zamanın sonuna kadar derin bir inilti sona erdi. Malaga'da böyle bir olaydan sonra bütün kilisenin sabahları

kan serpiştirildiği belirtilmektedir. (Joseph Townsend, 1786'da İspanya'dan Bir Yolculuk, cilt., S. 122; cilt. İii, s. 15.)

Kendi günümüze kadar, Azor'daki İspanyollar tarafından Azor'daki karanlık kiliselerde dini kendi kendini kamufle etme yöntemleri uygulanmakta ve bu zaman zarfında çoğu zaman duvarlar kanla lekelenmekte ve lekelenmektedir. (OH Howarth, "Onbaşı Cezalarının Yaşatılması," Journal Anthropological Institute, Feb., 1889.) İspanya'nın uzak bölgelerinde (Rioja'daki Haro'nun yanında), kendilerine iyi Cuma günü kendilerini kamçılayacak olan kardeşlikler de var. kilise. (Dario de Regoyos, Siyah İspanya, 1899, s. 72.)

Kamçılığın tarihine baktığımızda, bir ceza olarak çırpılmamanın çok yaygın ve yaygın olmasına rağmen, herhangi bir cinsel ilişkile ilgili net bir bilgi olmadığını gösteren dönemler ve topraklar olduğunu fark ettikten sonra, kırbaçlamanın mutlaka bir algolagnik tezahür. Açıkça görülüyor ki, flagellasyonun cinsel dürtüle olan ilişkisini kesinlikle ortaya çıkarmak için özel durumlar ve belki de doğuştan gelen bir yatkınlık olmalıdır. Böylece, Löwenfeld, insanların sadece yüzde 1'inin, kalçaların kamçılığa maruz kalmasıyla cinsel olarak heyecanlandırabileceğini ,^[112] ve Näcke'nin de, nadiren yatkınlık olmaksızın flagellasyonda cinsel hazzın olmayabileceğini düşünmektedir. ^[113] Bu gerekçelerle, birçoğu, ılımlı, nadiren uygulandığı ve sadece sağlıklı ve dinç olan çocuklara yönelik fiziksel zorlamaların kesinlikle yasaklanması gerekmediği kanaatindedir.^[114] Ancak, nadiren ve anormal bir şekilde gerçek flagellasyona verilen bir cevap yetişkinlerde olabilir, biz çocukların zihinlerinde ve çoğunlukla yaşlılarının genel olarak cinsel ilişkilerinin kırıldığını göreceğiz; Hayır nadir ve nadiren anormal anlamına gelir.

Cinsel duygu ve kamçılama arasındaki bağlantının sebebi nedir? Bazı olgular için tamamen basit bir fiziksel sebep olduğuna inanılıyor. Gluteal bölgenin kuvvetli uyarılmasının, özellikle de predispozan koşullar altında, her iki bölgenin de aynı sinyalin dalları tarafından sağlandığından dolayı, cinsel heyecanı arttırabileceği veya arttırabileceği bilinmektedir.

Çırpmanın cinsel bir etki yaratması için başka bir neden daha var. Féré'nin özellikle işaret ettiği gibi, orta derecede bir tonik etkisi vardır ve bu nedenle tüm vücudu uyarmada genel bir yararı vardır. Bu gerçek aslında klasik doktorlar tarafından tanındı ve Galen flagellasyonu bir tonik olarak gördü.^[115] Bu nedenle, sadece gluteal bölgeye uygulandığında kırbaçlamanın cinsel organları uyarmada doğrudan bir etkisi olduğu söylenemez, aynı zamanda genel tonik etkisi de doğal olarak cinsel sisteme uzanmalıdır

Burada, diğer sadizm ve mazoşizm biçimlerinde yer aldığımız gibi biyolojik bir faktörü hesaba katmamız gerekir. Bu bağlamda bir bayan bana şöyle yazıyor: “Hayvanların sevgiyi nasıl aşıladığına dair çırpma arzusunu birbirine bağlayan teoriyle ilgili olarak, arka taraftaki darbe ya da baskı neredeyse zevk için gerekli bir ön hazırlıktır, hiç fark ettiniz mi? erkeklerin nasıl davranacağını

anlayabiliyorlar mı? Erkeklerin taklit edilebilmeleri için ürkek gibi görünüyorlar, ve onlara boyun eğdirmeleri için onları boynuzları tarafından onlara gönderdikleri darbeler, bir sopayla dövülmek için tam bir eşdeğer olmalıdır. ."

Bazı durumlarda, kırbaçlamanın bir uyarıcı madde olarak uygulamasına alışkın olan hayvanlarda cinsel heyecan yaratmada psişik bir etkiye sahip olduğu bile göze çarpmaktadır. Bu nedenle, Lyons'dan Profesör Cornevin, bir Macar aygırının durumunu açıklar, aksi takdirde oldukça güçlüdür, burada ereksiyon yalnızca yakınlarında kırbaçlanan bir çatlak olduğunda kısık ateşte üretilebilir ve bazen bacaklarına hafifçe uygulanır. . (Cornevin, Archives d'Anthropologie Criminelle, Ocak 1896).

Burada kuşkusuz, sıklıkla cinsel duyguların bu doğrultuda dönüşümü için bir başlangıç ​​noktası olarak işlev gören kesin bir anatomik ve fizyolojik ilişkiye sahibiz ve bazen ortaya çıktığı zaman sapkınlığı destekleyeceğiz. Ancak bu ilişki, cinsel duygulanmanın gerçekleştiği oldukça sık rastlanan bir kanal olarak kabul etsek bile, kırbaçlamanın cinsel bir cazibeye yol açtığı vakaların çoğunu veya çoğunu hesaba katmaya yeterli olmayacaktır. Çoğu durumda, çoğu durumda, kırbaçlama fikrinin, cinsel önemini, hiç kırılmamış kişilerde bile, herhangi bir kişisel deneyimin dışında bıraktığını; Hayal kırıklığına uğramış ve hayal gücünde olduğu gibi çekici, gerçek performans için bir şey hissetmeyen kişilerde de nadiren değil.

Bu olgunun büyük ölçüde psişik nedenlerle açıklanmasına ihtiyaç duyduğumuz açıktır. Çırpınan, çıldırmış veya acı çekmiş olsa da, gördüğümüz gibi, her zaman kurbanla ilişkilendirilmiş olan, öfke ve korkunun temel ve ilkel duygularını, belli belirsiz ama kitlesel olarak uyandırmaya eğilimlidir. Cinsel duygular açıkça tanımlanmamıştır ve cinsel dernekleri tanıtabilecek koşullar altında. İlk yıllarından itibaren çocuklar, aslında kendilerine teslim edilmemiş olsalar bile, kırbaçlanmaktan korkmak için eğitilmişlerdir. Bu türden haksız bir ceza, kendilerine veya başkalarına da uygulanmasa da, çocukların hassas zihninde yoğun bir öfke, sinirsel heyecan ya da teröre neden olur.^[117] Üstelik, erken yaşamda kendini cinsel ilişkiye giren cinsel ilişkilerden etkilenen bir bayan tarafından işaret edildiği gibi, bir çocuk sadece çırılçıplak için ortaya çıkarıldığında çıplak çocukların büyük bedenini görür ve cinsel cazibesi kısmen de olsa olabilir. bu sebeple. Ayrıca, acı çekmenin kendisinin, bir dereceye kadar ve bazı durumlarda, cinsel duyguların uyarıcısı olduğunu belirtmek zorundayız. Çok sayıda faktörün, güçlü duygusal ilişkilerle çok erken yaşta sarılmaya katkıda bulunduğu ve bu ilişkilerin, önceden belirlenmiş konularda, kolayca cinsel bir kanala yönelebilecekleri bir karaktere sahip oldukları açıktır^[118] Çeşitli kanıtlar bu sonucu desteklemektedir. Bu nedenle, birkaç güvenilir mahalleden, okula giden bir çocuğun bakışının, bakmakta olan erkeklerde cinsel heyecan yaratabileceğini öğreniyorum. Cinsel duygunun çırparak birleştirilmesi yine okul yöneticilerinde kendini göstermekle yükümlüdür ve bu dürtülerin baskısı altında erkeklerin kırgınlığının aşırı uzunluklara taşındığı birçok durum kaydedilmiştir. Erken

ve seçkin bir örnek, Uton, bir keresinde Eton'un bir zaman sorumlusu olan Udall tarafından, az ya da hiç bir nedenden ötürü sık sık bedensel cezaya başvurma alışkanlığıyla dikkat çeken ve onun bakımı altındaki erkeklerle cinsel uygulamaları itiraf eden bir kişi tarafından sunulur.^[119]

Sanitchenko, her gün ellerinde tutulan elli öğrencisi olan bir Rus müfettiş, bir Rus müfettişine, bu sahnelerde hastalıklı bir hazine delil olduğuna dikkat çekti. Cinsel bir unsurun belirgin bir şekilde izlenmesi mümkün olmasa bile, kamçılama sahneleri bazen hassas duygusal mizacın bazı kişilere tek bir hayranlık uyandırır. Birçok romanı okuyan bir rahip olan bir arkadaşım, romancıların bu tür sahneleri çok lüks ayrıntılarla anlattığı sıklıktan etkilendiğini söyler; Onun listesi her iki cinsiyetten tanınmış din yazarlarının romanlarını içerir. Bu davaların bazılarında, yazarların bu cinsel ilişkiyi hissettiklerini düşünmek için bir sebep vardır.

Çırpınmaya olan ilginin çocukluk döneminde çok erken bir zamanda gelişmesi doğaldır ve aslında çok küçük çocuk oyunlarına girer ve bu tür oyunların, özellikle kızlar arasında çok sevilen bir unsuru oluşturur. 6 ila 12 yaş arasındaki genç kızların birbirlerinin çekmecelerini gevşetmek ve birbirlerini çatlatmak için kullandıkları oyunlarda büyük keyif aldıkları birçok vakayı biliyorum ve bu kızlardan bazıları büyüdüklerinde Oyunlarında cinsel zevk unsuru vardı. Gerçekten de öyle görünüyor ki, her zaman bir çocuğun oyunu ve hatta yaşlı insanların bir eğlencesi, birbirlerinin doğuşunu çalmak gibi görünüyordu. 1661'de Presbit'in Ruhu'nda genç bir kadın, bunu bir çocuk olarak yaptıklarını ve eski Fransa'da masumların gününde (28 Aralık), tüm gençlerin yatakta yatmaya başladıkları için ayrıcalıklı bir özel olduğunu belirttiler. ; Clement Marot'un tanıklık ettiği gibi, sevgililere çekici gelen bir gelenekdi.

Ek B'de bir araya getirdiğim tarihlere dönersek, çocukluğun ilkel cinsel duygularıyla daha fazla ya da daha az açık bir şekilde bağırarak çırpınan çeşitli referanslar buluruz.

Çırpma fikrinin veya kamçılama veya kırbaçlanma dürtüsünün, genellikle yetişkin hayatına devam ederken, sadece ilkel bir biçimde olmak üzere, belirgin bir biçimde var olduğu birçok vakayla tanıştım. Ek B'deki tarih I iyi işaretlenmiş bir örnek sunuyor. Bir kadının başka bir vakayla ilgili düşüncelerini erken duygularıyla ilgili olarak alıntılayabilirim: "Bir çocuk olarak beni şaşırtma fikri beni heyecanlandırdı, ama sadece sevdiğim bir insanla bağlantılı olarak, ve ayrıca beni düzeltme hakkına sahip olan biri Bir keresinde bir fırçanın arkasıyla dövüldüm ve acı, herhangi bir heyecanın üstesinden gelmek için yeterliydi, bu yüzden, sonradan, bu özel çırpma biçimi beni etkilemedi, ancak heyecan hala formları ile bağlantılı kaldı. deneyimim yoktu. "

Başka bir hanımefendi, 4 ya da 5 yaşındaki küçük bir kızın, kullandıkları şeyleri yapmak için doğuştan yumuşak bir fırça ile şaplak attığı zaman (kuşkusuz ki, şimdi inanıyormuş gibi, bu onlara bir tür cinsel zevk vermiştir); Onu incitmedi, ama beğenmedi. Babası,

bu yaşta ve 13 yaşına kadar doğuştan onu şiddetli bir şekilde kamçıladı, ama bu ona hiç zevk vermedi. Bununla birlikte, 9 yaşına geldiğinde, birilerinin kırbaçlandığını hayal etmek için uyanık rüyalar yapmaya başladı ve kendini şımartıldığını hayal ederek bitirecekti. O, doruğun bir kamçı olduğunu anlatan öyküler oluşturacaktı ve aynı zamanda cinsel parçalarında keyifli bir yanma hissi hissetti; doruk noktasını yükseltmek için öykünün ön hazırlıklarını uzattı; O, gerçek bir kırbaçtan hiç zevk almamış olmasına rağmen, kamçılığından daha çırpılmış olma fikrinden daha çok keyif duyuyordu. Bu gündüz rüyalar okuldayken 11 ile 14 yaşları arasında en canlılardı. Gerçek kişiler için sevginin büyümesiyle birlikte solmaya başladılar. Fakat rüyalarda, yetişkin hayatında bile, bazen sürünme görüntüleri eşliğinde cinsel heyecan yaşadı.

Bir başka muhabir, bu sefer bir adam şöyle yazıyor: “Cinselliğin ne anlama geldiğini veya cinsel organların işlevleriyle ilgili herhangi bir fikri olduğunu bilmeden çok önce cinsel heyecan ve kırbaçlama arasındaki bağlantıyı tecrübe ettim. Çırpma fikri ya da çırpma fikrinin her ne zaman dikkatimi çekecek bir şekilde yapıldığı ortaya çıkar.Gerçek bir fiziksel heyecantan başka bile, garip, gizemli büyüsünü hatırlıyorum. Birkaç kadın, onlarla aynıydı, hatta bazen duygu, özellikle de kırbaçlamayı okurken.

Bir Alman üreticinin karısı tarafından kaydedilen şu itiraf, İngiltere'de elde ettiğim bilgilerle örtüşüyor: "Yaklaşık 5 yaşındayken parkta küçük bir kız arkadaşıyla oynuyordum. Bizim yöneticilerimiz bir bankın konuşması üzerine oturdu. bazı sebepler - belki de çok uzaklarda gezindiğimiz ve geri dönme çağrısı duyulmadığı için - arkadaşım onun yönetimindeki öfkenin öfkesini uyandırdı. Bu genç hanımefendi, bu yüzden onu bir yana aldı, elbisesini kaldırdı ve kuvvetli bir şekilde şapırtılandı Ben düz el ile, ben büyülenmiş görünüyordu ve kendimi vahşice verdi kendimi açıklanamaz bir duygu tarafından sahip olunan izlenim o kadar derin oldu ki, sahne ve ilgili kişiler hala aklıma açıkça mevcut, ve ben bile hatırlıyorum arkadaşımın iç çamaşırının küçük ayrıntıları. " Cinsel çağrışımlar böyle erken bir olay ile kalıcı olarak devreye sokulduğunda, özel bir yatkınlık söz konusu olabilir. (Gesellschaft und Geschlecht, Bd. İi, ht. 4, p. 120.)

Cinsel duygular açıkça tanımlandığında ergenlikten sonra çekmenin cazibesi bir parça olarak geride kalmaya eğilimli olsa da, ergenlik döneminden sonra, normal bir duygusal yaşam içinde çocuklukta iyi gelmek gibi görünmelidir. çocukluk, sadece bilinç arka planında hayatta kalıyor, hiç değilse, çirkin bir duygusal duygu tonunu tiksindirmeye, ama davranışı etkilemez, bazen sadece erotik rüyalarda ortaya çıkar.

Bununla birlikte, bu, organik olarak anormal olan kişilerde değişmez bir durum değildir. Böyle durumlarda ve özellikle de, son derece hassas ve duygusal çocuklarda, gerçekte ya da kamçılığın görüntüsü tarafından bırakılan etki, o kadar güçlü olabilir ki, sadece kesin olarak değil, kalıcı olarak, sonraki tüm gelişim sürecini de etkiler. cinsel dürtü. Régis, çırpma fikrinin, bir çocuğun cinsel yaşamında, yetişkin yaşantısına devam edebilecek kadar sağlam bir kökeni alabileceği durumları ve kalıtsal koşulları iyi bir şekilde gösteren bir vaka kaydetmiştir; Aynı zamanda durum, zeki bir kişide cinsel sapkınlığın entelektüel bir karaktere nasıl sahip olabileceğini ve aynı zamanda rasyonel bir tedavi yöntemini nasıl gösterdiğini göstermektedir.

22 yaşındaki Jules P., baba tarafında iyi bir kalıtsallık, ama anneannede kötü, son derece histerik, büyükannesi ise çok dürtüsel ve bazen diğer kadınları bıçakla takip ediyordu. Bir erkek kardeşi ve bir kız kardeşi var, biraz da morbid ve orjinal. Kendisi sağlıklı, zeki, iyi görünüşlü ve kabul edilebilir olsa da, biraz morbid özellikleriyle. 4 ya da 5 yaşında aniden bir kapı açtı ve kız kardeşi gördü, sonra kızardı, 14 ya da 15 yaşında bir kız, kıyafetleri yükseldi ve kafasını, bir suç için çırpındığı anda, yönetmeninin kucağına aldı. Bu önemsiz olay, zihninde derin bir etki bıraktı ve her detayını, özellikle de kız kardeşinin gözlerinin, çocuklarının gözlerine benzedikleri kadar büyük, beyaz ve çok muazzam göründüğünü hatırlıyor - ve bu anlık görüntünün kalıcı olduğunu belirtti. cinsel yaşamının tamamına yöneliyor. Her zaman ondan sonra kız kardeşinin gluteal bölgelerine dokunmak ve patlamak istedi. Yatağını paylaştı, ve sadece bir çocuk olmasına rağmen, dikkatini çekmeden uçlarına ulaşmada, gece uykusunu kaldırarak ve kalçaları hafifçe okşayarak, karnına dönmeye çalışan ve sonra da karnına dönmeye çalışan büyük bir yetenek kazandı. kalçalarından bir yastık yap. Bu 7 yaşına kadar devam etti, o mahallenin iki küçük kız ile oynamaya başladı, en büyüğü 10 idi; babanın bir parçasını alıp onları kırbaçlamayı severdi. Yaşlı kız, yaşı için büyüktü ve çekmecelerini ayırırdı ve çok şehvetli bir duyguyla kokardı; böylece sık sık kendini gönül rahatlığıyla deneyimleme fırsatını aradı ve karanlık köşelerde sürekli olarak beraber duruyordu. Kız, çekilişe kadar ellerini ve kalçalarını elleriyle okşamasını sağlamak için çekmecelerini açıyordu. bir ereksiyon. Bazen nazikçe bir kırbaç kullanırdı. Bir keresinde ona şimdi onu önünde görmek istemediğini sordu, ama reddetti.

Bir gün, 8 ya da 9 yaşlarında, bir çocuk arkadaşıyla birlikte iken, bir keşiş resminin kamçılı olduğu bir resmin üzerine geldi ve bunun üzerine refakatçisinin kendini şımartılmasına izin vermesi için ikna etti; Çocuk, bu nedenle sık sık tekrarlanan deneyimden keyif aldım. Ancak Jules P.'nin kendisi, pasif kısmı oynamada hiç de az bir zevk almadı. Bu uygulamalar arkadaşça bir tebliğ haline geldikten sonra da devam etti, ancak çok nadir olduklarında. Sadece bir ya da iki kez, bu türden bir şey yaptı ve ona yabancı olan kızlara. Ayrıca hiç mastürbasyon yapmamış ya da cinsel ilişki için herhangi bir arzuya sahip olmamıştır. Halka açık yerlerde-park

ve kırbaçlanan sahneleri tanık bazen edememek zevkle O içerikleri kendini bahçeleri veya uyluk ortaya koyarken ve genç kızların kalça veya mümkünse kadınları yakalama.

Onun asıl keyfi hayal gücüdür. İlk olarak, kırbaçların doruk noktası olduğu hikayeleri icat etmeyi sevdi ve bu tür öykülerde 13 ilk spontan emisyon üretti. Böylece, örneğin, Paris'ten trenle gelip ülkeden gelen genç bir kızı hayal eder; bir bayan ona doğru çekildiğini yolda, ona bir ilgi alır yemeğe evine getiriyor ve sonunda artık onu kollarına kız alıp amorously onu kırbaç günaha karşı koyamaz. Bu sahneleri yazar ve birçoklarını Régis'in yeniden ürettiği çizimlerle gösterir. Çırpınmanın önemli rol oynadığı komedi bile yazdı. Dahası, kamusal kütüphaneleri flagellasyona referanslar, Intermédiare des Chercheurs ve des Curieux'a yerleştirilmiş sorguları araştırdı ve böylece önemli bir değere sahip olan flagellasyonun eksiksiz bir bibliyografyasını elde etti. Régis, bu Archives de la Fessée ile tanışmış ve bunların mükemmel bir yöntem ve özenle sürdürüldüğünü belirtmektedir. Özellikle kadınların kadınlara çırpılmasıyla ilgileniyor. O, çırpınanların zevkinin her zaman çırpılmış kişi tarafından paylaşılması gerektiğini düşünüyor ve kırbaçlamada bir zulüm unsurunu hayal etmek için gittikçe artan bir eğilimi olduğunu bulmakla ilgileniyor. Emisyonlar biraz sık görülür. Son bilgilere göre, o daha iyi; Kendisine çok aşık olan bir kadınla cinsel ilişkiye girmiş ve kendine özgü özelliklerini sağlamıştır. Yardımı ve önerileriyle, kendisine zararsız bir Hindistan-kauçuk tüpü takılan çiftleşme anında onunla ilişki kurabildi. (E. Regis, "Cinsel Sapkınlık Olgusu, Bir Sadist Biçim", Ceza Antropolojisi Arşivi, Temmuz 1899)

Yüksek eğitimli bir adamda (Marandon de Montyel tarafından anlatılan), parlak bir entelektüel ve 11 yaşında okulda bir çılgınlığın yaşandığı bir aileye ait olan bir hukuk doktoru da Bir schoolfellow, doğanın üzerine sürüldü ve yeni bir zevk ve duygu yaşadı. Okulda asla kendinden geçmemişti, ama kızkardeşleriyle ve kırbaçla oynadığı oyun arkadaşlarıyla oyun oynardı. 13 yaşında genç bir kadına aşçı olana kadar onu kızdırdı ve çırptı. Kollarını onun etrafına koydu ve ilk şehvetli spazmını yaşadı. Flagellasyona olan aşk geçici olarak ortadan kalktı ve mastürbasyona ve daha sonra kadınlara normal bir cazibe için yer verdi. Ancak 32 yaşında, eski fikirleri metresinin kendisine anlattığı bir hikaye tarafından yeniden gündeme geldi. Çeşitli takıntılardan acı çekti ve sonunda intihar etti. (Marandon de Montyel, "Obsesyonlar ve Cinsel Yaşam", Nöroloji Arşivi, Ekim. 1904.)

Bana bildirilen bir durumda, biraz benzer fikirler bir rol oynadı. Özne, 28 yaşında, çocuklukta hassas, ancak sağlık ve fiziksel durumdaki normal, atletizmden hoşlanmasa da uzun, iyi gelişmiş bir adamdır. Zihinsel yeteneği, özellikle bilimsel yönlerden, ortalamanın çok üzerindedir; dar

ve sıkı dini görüşlere kavuşturuldu, ancak erken yaşlarda kendi kendine ait agnostik görüşler gelişti.

6 yaşından ve belki de daha önce, neredeyse her gece mastürbasyon yaptı. Bu, tüm masumiyetlerde sürdürdüğü bir alışkanlıktı. Bir öncekinin değişmez bir haliydi, o, yatmakta olduğu gibi uyuyacaktı, ve bu dönemde, sorulan her şeyin sorulmasında hiçbir tereddüt hissetmeyecekti. 12 ya da 13 yaşındayken alışkanlığı anormal olarak tanıdı ve alay korkusu daha sonra sessiz kalmasına ve gözlemden kaçınmasına neden oldu. Bunu yerine getirirken penisine aşağıya doğru yöneltilen penisin üstünde yatar, yukarı değil ve başparmağı penisin kökünün üstünde bölgeye oturur. Hareketten sonra işitme arzusu vardı, ve bu tatmin olduğunda, uykuyu takip etti. Alışkanlığın anormal olduğunu anladıktan sonra, bunu devam ettirmek için çaba sarf etmeye başladı ve bu çabalar bugüne kadar devam etti. Baş engel, uygulamayı yapmadan uykunun zorluğu olmuştur. Emisyonlar önce 13 yaşında ortaya çıkmaya başladı ve ilk başta bazı alarmlara neden oldu. Takip eden altı yıl boyunca hoşgörüsüzlük düzensizdi, bazen her gece ve bazen de bir hafta arayla gerçekleşiyordu. Daha sonra 19 yaşında, bir yıl boyunca alışkanlık kırıldı, bu sırada gece boyunca her üç haftada bir gece yayımı gerçekleşti. Bundan dolayı, daha kısa süreli olmayan hoşgörüsüzlük dönemleri ortaya çıkmıştır, bu dönemler, her zaman olağandışı zihinsel veya fiziksel zorlanmalarla, sınavlar ile örtüşmektedir. Kadınlar için bir dereceye kadar cazibe var; Bu, mastürbasyon sırasında bırakma sırasında en güçlü olanıdır ve alışkanlık yeniden başladığında kaybolmaya eğilimlidir. Hiç cinsel ilişkiye girmemişti, çünkü kendi zevklenme yöntemini tercih ediyor ve profesyonel fahişelere karşı büyük bir üzüntü duyuyor; Evlenmek için parası yetmedi. Kendi çeşitliliğini gözlemleyen herhangi bir ahlaksızlık ya da ahlaksızlık onu iğrendiriyor.

En erken dönemde herhangi bir zihinsel görüntü mastürbasyon eylemine eşlik etmemiştir. Bununla birlikte, 8 yaşına gelindiğinde, cinsel heyecan sürekli olarak çırpılmış olma fikriyle ilişkilendirilmeye başlandı. Bu ya da bu yaştan kısa bir süre sonra sadece utanç korkusu onun iyi bir kırbaçla cezalandırılması muhtemel ciddi çocukça suçlar işlemesini engelledi. Ancak anne-babalar ve ustalar, çok az miktarda bedensel ceza kullanmış gibi görünüyorlar.

lk başta bu istek operatöre atıfta bulunmadan genel olarak kırbaçlamaktı. Ancak, 10 yaşından kısa bir süre sonra, bazı erkek arkadaşların operatörler olmasını istemeye başladı. Yaklaşık aynı zamanda, bu arkadaşlar ile daha yakın temas için ve daha sonra, öznenin belirleyemediği kesin ahlak dışı eylemler için kesin bir arzu ortaya çıktı; Muhtemelen karşılıklı mastürbasyon anlamına geliyordu. Bu arzular kontrol altındaydı ve alay korkusu baş kısıtlama sebebi gibi görünüyor. 15 yaşlarında, bu tür eylemlerin ahlaki açıdan kötü ve yanlış olarak kabul edilebileceğini fark etmeye başlamış ve bu durum retina ve dikkatli bir gizlenmeye yol açmıştır. 20 yaşına kadar kendi cinsiyetteki kişilere dört kesin bağ vardır. Kimi zaman kadınları mümkün mertebe olarak gören bir eğilim vardı ve bu 22 yaşında daha da güçlendi, iki cinsiyetin imajları daha sonra kamçılığa dair düşüncelerine karıştı. Son zamanlarda, mastürbasyonun zihinsel yönleri, kişisel olmayan, bilinmeyen ve muğlak bir kişinin çırpılmasının zihinsel görüntüsüne girmekten daha az kişisel olmuştur. Kesin olduğu zaman, her zaman bir erkeğe ve tercihen bir okul yöneticisinin tipine sahip olmuştur. Onun arzusu kamçı, köpek ya da ağaçların, özellikle de kalçaların cezalandırılmasıdır. Kan veya çürük üretimi düşüncesinden hep küçüldü. Zihinsel bir tefekkürle, onu durdurmak için endişelenmesi için yeterince şiddetli bir ceza ister ve bunu durduramaz. Ayrıca hareket edememek için bağlanma fikrinden de zevk alır.

Kendini çırpmaya uğramış, büyük bir şiddete maruz kalmamıştı.

Bir önceki vakada, küçük bir derecede nadir olmayan bir erotik self-flagellasyon eğilimi görüyoruz. Bazen çok gelişir. Max Marcuse böyle bir vakayı ayrıntılı bir şekilde sunmuştur (Zeitschrift für die Gesamte Neurologie, 1912, ht. 3, tam olarak özetlenmiştirCinsel-Probleme, Nov., 1912, ss. 815-820). Bu, 12 yaşından sonra kendiliğinden çıldırmaya başlayan ve 15 yaşından sonra mastürbasyonun eşlik ettiği, son derece nörotik kalıtsal bir Katolik rahibinin durumudur. 15 yaşından sonra mastürbasyon eşlik etti. Diğer ilişkili sapkınlıklar Narsisizm ve nates fetisizmiydi. eşcinsel düşlemlerin yanı sıra. Çocuklarını cezalandırmak için belli bir zevk (boşalma değil, boşalma ile) yaşadı. Erotik flagellasyonun her türünün eşcinsel bir öğeyle ilişkili olması nadir değildir. Bu tür bir vakayı ileri sürdüğüm başka bir yer var (A. F. davası, bu çalışmaların II. Bölümü).

Önemli olan Rousseau'nun, 8 yaşında çırpınmak için yaptığı mazoşist zevkin kökeni hakkında yaptığı açıklamadır: "Matmazel Lamberert, bana bir annenin sevgisini ve ayrıca bir annenin otoritesini gösterdi. Çocukları hak ettiğimiz zaman, uzun bir süredir tehditle karşı karşıyaydı ve benim için çok yeni bir çığlık tehdidi çok korkunç görünüyordu, ancak idam edildikten sonra, deneyimin beklentiden daha az korkunç olduğunu gördüm. ve bu tuhaflık yeterince gariptir ki, bu ceza, onu yaratan kişiliğe olan sevgimi arttırdı. Tek hakimi ve tüm doğal lütfumuzu, onu hak ederek aynı tedaviyi yenilemekten kaçınmamı engellemek için gerekliydi. acı ve hatta onun utanç içinde, yine aynı elden gelen deneyimi alma korkusundan daha fazla arzu bırakan bir duygusallık unsuru. şüphesiz karmakarışıktı, kardeşi tarafından emredilse aynı şerefe çok hoş görünmezdi. ” Bu cezanın ikinci kez uygulandığını söylemeye devam eder, fakat o zamanın sonuncusu olan Mademoiselle Lambererter'in, ortaya çıkardığı etkilere dikkat çekerek, odanın içinde uyumak yerine, başka bir odaya yerleştirildiğini ve onun tarafından büyük bir çocuk olarak tedavi edildi. “Kim inanırdı ki,” diye ekliyor: “30 yaşında genç bir kadının elinden 8 yaşında alınan bu çocukça ceza, benim tatlarımı, arzularımı, tutkularımı, hayatımın geri kalanı için belirleyecekti. ?" Bu garip tadın neredeyse çılgınlığa sürüklendiğini, ancak ahlakının saflığını koruduğunu ve aşk sevincinin onun için hayal gücü içinde var olduğunu söylüyor. (J. J.

Rousseau, İtiraflar, bölüm i, kitap iKorku, utanç ve bilinçli cinselliğin tüm kaygı verici koşullarının, yüzyılın en büyük duygusal gücü olmaya itilmiş, ve üzerinde kalıcı bir etkisi olmayan etkilere karşı son derece duyarlı bir çocukta nasıl bulunduğunu göreceğiz. herhangi sıradan bir çocuk. (Bazen, normal çocuklarda çırpmanın uyarılmasıyla ilk cinsel duygular yaşanırsa, kalıcı bir sapıklık mutlaka olmaz; Moll, bu tür vakaları bildiğini belirtir, Pedagoji, Psikiyatri ve Patoloji Dergisi, 1901.) Belki de, Rousseau'nun son derece duyarlı ve alıcı mizacında, Regg'ın öznesinde, daha dürtüsel ataları olan bir sadistle birlikte, düştüğü ve yıkıldığı mazoşist bir mikrop olduğu gerçeğinde, belirli bir kaçınılmazlığı görmenin hayali olmadığını da ekleyebiliriz. mikrop uygun toprak bulundu.

Régis'in sadist davasında, çocuğun oyun arkadaşı olan küçük kızın, pastanenin pasif kısmında aktifte bulunandan daha az keyif aldığına dikkat çekilebilir. Bunun çok sık olduğu ve çoğu kez çırpılmış olma fikrinin çekiciliğinin bile çocuklarda kendiliğinden ortaya çıktığını gösteren pek çok kanıt vardır. Lombroso (Suçlu Kadın, s. 404), çırpılmakta gönüllü bir zevk alan 7 yaşındaki kıza atıfta bulunur ve Hammer (Bağırsak hastalıkları için aylık, 1906, s. 398), çırparak da aynı şekilde keyifle zevk alan genç bir kızdan bahseder. . Krafft-Ebing, 6 ve 8 yaşları arasında olan bir kızı, asla o sırada çırpılmış veya şaşkına dönmüş olan, kendiliğinden kazanılmış olan — nasıl bilmiyordu — bu şekilde idam edilmeyi arzulayan bir kızı kaydetmektedir. Ona bir kadın arkadaşının bunu yaptığını hayal etmek onu çok büyük bir zevk verdi. Bir erkek tarafından çırpılmayı hiç istemiyordu, ama hiçbir tersine dönüş izi yoktu ve bir evlilik nişanının kırıldığı 24 yaşına kadar asla mastürbasyon yapmadı. Bu özlem, 10 yaşına gelmeden önce gerçekleşmişti. ((Krafft-Ebing, Cinsel psikopatlar, sekizinci baskı, s. 136.)

Krafft-Ebing'in tanımladığı başka bir genç kadında, ailenin diğer küçük hastalıklı durumlarıyla birlikte nevrasteni olduğu halde, kız kendisi ses gibi görünüyor - çok erken yaşta çırpılmış olma arzusu. Onu 5 yaşına geldiğinde babasının bir arkadaşının şakayla dizlerinin arasına yerleştirdiğini ve onu kamçılamış gibi davrandığını izler. O zamandan beri hep konserve edilmeye özlem duyuyordu, ama büyük pişmanlığına rağmen bu arzu hiç gerçekleşmedi. Sevdiği bir erkeğin kölesi olmak ister: "Ondan önce lüften uzanmak, diğerini öptüğümde boynuma bir ayak koyar. Onun tarafından çırpma fikrini gözden geçiririm ve farklı sahneler hayal eder. Aşıkları çok severim, darbeleri o kadar çok aşka karşı koyarım ki, o, son derece nazik ve şefkatlidir, ama sonra aşkının aşağısında beni döver, aşkın uğruna beni yenmek için ona en yüksek zevki verir. " Bazen onun kölesi olduğunu düşünür, ancak onun kadın kölesi değil, her kadın kocasının kölesi olabilir. O, diğer tüm konularda gururlu ve bağımsız bir doğaya sahip ve kendini köle olarak kabul eden bir erkeğin daha tatmin edici bir aşağılama hissi vereceğini düşünebiliyor. Bu tezahürlerin

cinsel nitelikte olduğunu anlamıyor. (Krafft-Ebing, Cinsel psikopatlar, Onuncu baskının İngilizce çevirisi, s. 189.)

Bazen bir kadın kamçılamada aktif rol almak ister. Bu nedenle Marandon de Montyel 19 yaşında bir kız çocuğu, herediter nöropatik (babasının alkolik olduğu) bir vakayı kaydeder, ama hiç zırıldayan ya da hiç kimsenin kırkılanmadığı çok zeki ve iyi yürekli. Ancak bu yaşta, 9 yaşındaki oğlunu ıslak bir havluyla çırparak cezalandırmak üzere olan bir arkadaşını ziyaret etti. Kız seyirci çok ilgiliydi ve çocuk çığlık attı ve mücadele etse de tanımlayamadığı yeni bir duygu yaşadı. “Her vuruşta,” dedi, “tüm bedenimi beynimden topukluma geçiren garip bir ürperti.” Kendisini çırpmak istiyor ve bittiğinde üzülüyordu. O sahneyi unutamazdı ve bir oğlan çırpmayı hayal ederdi. Sonunda arzu karşı konulmaz hale geldi ve 12 yaşındaki bir çocuğu ikna etti, çok sevdiği ve ona çok bağlı olduğu için, onu çıplak doğanın üzerine çekmesine izin verdi. Bunu çok vahşice yaptı, sonunda bayıldı. Acı ve vicdan azabıyla aşıldı. (Marandon de Montyel, Ceza Antropolojisi Arşivi, Ocak, 1906, s. 30.)

Her ne kadar belli bir derecedeki mazoşizmin kadınlarda nadir olduğu söylense de, aktif flagellasyona ve sadist dürtülere olan sevgisi, genellikle bunlar arasında nadir değildir. Bloch, İngiliz kadınları arasında özellikle yaygın olduğuna inanıyor. Vakalar, aşırı sertlik, zulüm, aşağılayıcı ceza ve çocuklara uygulanan yarı açlık zaman zaman ortaya çıkar. Sanıkların çoğu genellikle kadınlardır ve bir erkek ve kadın birlikte suçlanırken, genellikle daha aktif rol oynayan kadın olmuştur. Ancak bu davalarda, uygulanan zulümün kesin bir cinsel kökene sahip olduğu nadiren gösterilmiştir. Mesela, Bayan Brownrigg'in on sekizinci yüzyılında ünlü İngiliz davasındaki gerçek sadizmi göstermek için hiçbir şey yoktur (Bloch, İngiltere'deki v, cilt. İi, s. 425). Bununla birlikte, bu vakaların çoğunda, gizli sebepler gizli ve bilinçsiz olmakla birlikte, cinsel dürtüdür. Kadınlarda normal cinsel dürtü çoğu zaman gizlenmez ve gizlenir ve sapkın içgüdünün de aynı şekilde olması şaşırtıcı olmazdı.

Kırbaçlamak için bir tutkunun, çırpmak isteyen bir kişi ile teması halinde uyandırılması dikkat çekicidir. Bu, bana iletilen şu örnekle açıklanmaktadır: "K., yaklaşık 40 yaşında bir Yahudidir, görünüşte normaldir. Öncüleri bilinmemektedir. Birkaç dükkana sahip bir üretici. S., bir İngiliz kadın 25 yaşında, hizmete girmiş, gayri meşru, annesi tarafından tutulan genelevde yetiştirilmiş olduğuna inanılan, görünüşte önceden savurganlık yapan, K.'ın hizmetine girerken S. sürekli olarak ihmalkar ve dikkatsizdir. Bir vesileyle onu vurdu ve büyük bir zevkle karşıladı ve saldırganının kasıtlı olarak onu fiziksel şiddete yönlendirmek için itiraf ettiğini itiraf etti ve onun önerisi K. nihayetinde onu yıkmaya razı oldu. Bu operasyon K.'ın ofisinde gerçekleşti, S. amaç için sıyırmak ve bir dikiş makinesinden deri sürme bandı kullanıldı, S. flagellasyon sırasında belirgin bir memnuniyet ve sonra bağlantı meydana geldi. Bu thrashings sık aralıklarla

tekrarlandı ve K. kendi başına operasyon için artan bir beğeni buldu. Bir kez, S.'nin önerisinde, K. tarafından istihdam edilen 13 bir kız, hem K. hem de S. tarafından dönüşümlü olarak atıldı. Çocuk ebeveynlerine şikayette bulundu ve K. skandaldan kaçınmak için onlara para ödemesi yaptı, ebeveynler sessiz kalmayı kabul ettiler. K. tarafından çalıştırılan diğer kadınlar (Yahudi terzi) daha sonra onun tarafından çöktü. Deneyimin tadını çıkardıklarını iddia ediyor. Bayan K., kocasının Siçin mağduriyetini keşfederek boşanma davası başlattı. S., K.'nın isteğiyle ülkeyi terk etmeye razı oldu, ancak hemen geri döndü ve kararnameye kadar saklandı. K. ve S.'nin karşılıklı nüfuziyeti devam ediyor, ancak K. daha önce kendisinden daha az önemsediğini savunuyor. Ancak, Flagellation, onunla bir tutku haline geldi. Ancak, S. ile karşılaşmadan önce uygulamanın kendisinin bilinmediğini açıkladı. Büyük korkuları, bu operasyonlardan biri sırasında S.'yi öldürecek olmasıdır. S.'nin izole bir durum olmadığına ve tüm kadınların kamçılığa maruz kaldığına inanmaktadır. Şimdiye kadar attığı çok sayıda kadının deneyimlerinin bu düşünceyi taşıdığını iddia ediyor; bunlardan biri kocasından ayrılmış zengin bir kadın ve şimdi de K.

Flagellasyon, özellikle mazoşist formda, bazen gerçek inversiyon ile ilişkilidir. Moll, bir anahtarla dövüldüğünde cinsel olarak heyecanlanan diğer birçok küçük cinsel anomaliyi gösteren, 26 yaşında bir tersine çevrilmiş kadına ait bir vakayı sunmaktadır. Bir kırbaç yapmazdı ve darbeler sadece doğada olmalıydı; Küçük bir kadın tarafından dövüldüğünü hayal edemez. Bu şekilde sık sık, o zaman çıplak olması gereken bir arkadaş tarafından dövüldü ve daha sonra cunnilinctus'a teslim edilmesi gerekiyor. (Moll, Cinsel duygunun terse işleyişi üçüncü baskı, s. 568.)

Bir önceki davada mazoşistik fikirler yoktu; Böyle bir durumda, büyük ölçüde, dikkatin daha önce denenmekte olan tamamen fiziksel etki nedeniyle büyük ölçüde arzu edilmesi muhtemeldir. Aynı şekilde, bir anahtar veya kırbaçla kendi kendine döverek, bazen mastürbasyon için kendiliğinden heyecanlı bir başlangıç ​​yöntemi olarak kendiliğinden keşfedilmiştir. 18 yaşındayken bu keşfi yapan ve bir süreliğine uygulayan, çok normal entelektüel yeteneğe sahip bir bayanla tanıştım. Profesör Reverdin, aynı zamanda, kendi zihninin tüm kaynaklarını tükettikten sonra, en sonunda keyifsizliğin doruklarına, kendi kalçalarını ve kalçalarını şiddetli bir şekilde çırpmak suretiyle ulaşıldığını keşfettiği bir genç kızın durumuyla ilgili konuşuyor. Bu amaçla, her biri dikenleri ile sağlanan büyük bir kestane-çapakta sonlanan on iki korddan oluşan bir kırbaç icat etmişti. (A. Reverdin, Fransızca konuşulan İsviçre'nin tıbbi incelemesi, 20 Ocak 1888, s. 17.)
[107]

Disiplin ya da bela, ete ve kefarete hakim olma yöntemi olarak oruç tutulmuştur. Bakınız, örneğin, Lea, Auricular Confession, cilt. ii, s. 122. Yüzyıllardır piskoposlar ve rahipler disiplini cezaevlerine uygulamak için kendilerini kullandılar. İlk başta arkaya uygulandı; Daha sonra, özellikle

kadın cezaevlerinde, sıklıkla doğaya uygulanmıştır. Dahası, kısmi ya da tam bir çıplaklık sık sık talep edilmeye başlandı, bu nedenle aşağılanma Tanrı'nın gözünde hoşnut olmaya neden oldu.

[108]

Dulaure, Des Divinités Génératrices, ch. xv; Lea, Sacerdotal Celibacy'nin tarihi, 3d ed., Cilt. ii, s. 278; Kiernan, "Bir Oto-erotizm olarak çilecilik," Alienist ve Nörolog, Ağustos 1911.

[109]

Bu, Löwenfeld'in Cinsel Anayasa hakkındaki görüşünü, s. 43
[110]

Böylece, Dühren (Iwan Bloch) sözleri (Der Marquis de Sade ve Seine Zeit, 1901, s. 211): “İngiltere'nin günümüzde cinsel flagellasyonun klasik ülkesi olduğu iyi bilinmektedir.” Aynı yazarın İngiltere'de Geschlechtsleben, cilt. ii, ch. vi. Amerika'da da ortak olarak görülüyor ve Kiernan, Chicago'daki "masaj atölyeleri" reklamlarında sık sık şu duyuruyu yapıyor: "Flagellation a Specialty." On sekizinci yüzyıl Fransa'daki polis müfettişleri raporları, Paris'teki kamçılığın ne kadar yaygın olduğunu gösteriyor. Son zamanların ve daha öncekilerin ayırt edici entelektüel yeteneğine sahip çeşitli erkeklerin, pasif flagellasyona bağımlı oldukları bildirilmiştir; Helvétius’ta durum buydu.

[111]

Flagellasyonun tam bir bibliyografyası yüzlerce maddeyi içerecektir. Cinsel dürtü ile bağlantılı olarak bu konudaki daha önemli çalışmalar, Sadizm ve Masochismus'ta Eulenburg tarafından sayılır. Flagellasyonun ayrıntılı bir geçmişi genellikle Georg Collas, Geschichte des Flagellantismus, cilt. Ben 1912.

[112]

Löwenfeld, Cinsel Anayasada, p. 43.

[113]

Kriminal-Antropoloji arşivi, 1909, s. 361. Bir zamanlar pasif cinsel flagellasyonun zevklerini elde etmeye çalışan güvenilir ve kültürlü bir adamın kanıtlarını öne sürüyor. Ancak beklenti ve iyi sonuçlarına rağmen, tek sonuç cinsel arzunun her izini dağıtmaktı.

[114]

E.g., Kiefer, Seksoloji Dergisi, Ağustos, 1908.

[115]

Féré, Revue de Médecine, Ağustos 1900. Bu makalede Féré, antik çağda kamçılığa dair pek çok ilginç gerçeği bir araya getiriyor.

[116]

Schmidt-Heuert (Bağırsak hastalıkları için aylık, 1906, ht. 7), çubuğun fiili olarak kullanılmasını, günümüzde cinsel cazibeye neden olan oynak, tehdit edici ve gizemli önerilerin o kadar fazla kullanılmadığını ileri sürmektedir.

[117]

Moll (Libido Cinselis üzerine çalışmalar, Bd. 1, s. 18), bu duygunun sıklıkla okul kitaplarında seksüel salımlara yol açmaya yeterli olduğunu belirtmektedir.
[118]

Eulenburg'un gerçekten dikkat çektiği gibi, bir kadının çırpınmasına katılan koşullar, herhangi bir morbid dürtü olmasa bile, cinsel olarak çekici olabilir. Bu tür durumlar, "çıplak dişil çekilişlerin ve özellikle de normal kamuflaj tarzının görünüşü - cinsel epileğe özgü bir estetik cazibe için sahip olan bölümlerin, sevilenin veya arzu edilen tüm olayların, kişinin çocuğu, ona tam bir itaat içinde sahip olmak ve onun despotically imha edebilmek, ve nihayet kırbaçlamanın hemen sonuçları: ten renginde değişiklikler, ve çiftleşmeun ilk fenomenini simüle eden ya da tahmin eden hareketler. (Eulenburg, Cinsel Nöropatiler,s. 121.)

[119]

Ulusal Biyografi Sözlüğünde Udall ile ilgili makaleye bakınız.