Civil civil eğİTİm seti 2019-2020 aylik plan güNLÜk egiTİm akişi etkiNLİk plani

Kazanım 4. Küçük kas kullanımı gerektiren hareketleri yapar.

Göstergeleri: Değişik malzemeler kullanarak resim yapar. Kalemi doğru tutar, kalem kontrolünü sağlar, çizgileri istenilen nitelikte çizer.

Sosyal ve Duygusal Gelişim:

Kazanım 3. Kendini yaratıcı yollarla ifade eder.

Göstergeleri: Duygu, düşünce ve hayallerini özgün yollarla ifade eder. Özgün özellikler taşıyan ürünler oluşturur.

Kazanım 14. Sanat eserlerinin değerini fark eder.

Göstergeleri: Sanat eserlerinde gördüklerini ve işittiklerini söyler. Sanat eserleri ile ilgili duygularını açıklar. Sanat eserlerinin korunmasına özen gösterir.

ÖĞRENME SÜRECİ:

Çocuklar daire şekilde olurlar öğretmen mantarlar altında hikayeyi anlatır.

MANTARIN ALTINDA

Güzel bir ilkbahar günüydü. Gökyüzünde güneş parlıyordu. Kelebekler uçuşuyor, kuşlar ötüyordu. Birden rüzgâr esti ve karanlık bulutlar güneşi kapattı. Boşanırcasına yağmur yağmaya başladı. Çimenlerin arasında küçücük bir karınca vardı. Yağmur yağmaya başlayınca karınca şaşırdı. Ne yapacak, nereye saklanacaktı? Etrafına bakındı ve bir mantar gördü. Koştu, ve mantarın altına saklandı. Küçük karınca mantarın altında oturuyor, yağmurun geçmesini bekliyordu. Bu sırada bir kelebek gördü. Kelebeğin kanatları ıslanmış, güçlükle hareket ediyordu.

- Karınca kardeş, kanatlarım ıslandı, uçamıyorum. Ne olur beni de al mantarın altına, dedi.

- Nereye alabilirim? Görmüyor musun bana bile yetmiyor burası.

- Olsun, yerin dar da olsa, al beni yanına.

Karınca dayanamadı, aldı kelebeği yanına. Yağmur ise daha hızlı yağmaya başlamıştı. Koşa koşa farenin geldiğini gördüler.

- Alın beni de mantarın altına. Sırılsıklam ıslandım, dedi fare.

- Nereye alalım? Bize bile yer yetmiyor burada.

- Biraz sıkışırsanız hepimize yer olur.

Fareyi de mantarın altına aldılar. Yağmur yağmaya devam ediyordu. Birden uzun kulaklı beyaz tavşan göründü. Telaşlı ve korkmuş bir sesle:

- Ne olur yardım edin. Tilki beni kovalıyor. Yakalarsa yer beni, diye yalvardı.

Karınca:

- Tavşana acıdım. Onu da yanımıza alıp tilkiden saklayalım, dedi.

Biraz daha sıkıştılar. Mantarın altına tavşanı da alıp sakladılar. Çok geçmeden ağaçların arasından, kuyruğunu sallaya sallaya tilkinin geldiğini gördüler. Tilki:

- Buralarda tavşanı gördünüz mü? diye sordu.

- Hayır görmedik, dediler mantarın altındaki hayvanlar.

Tilki inanmadı. Biraz yaklaştı ve kokladı.

- Burada bir yerde saklamış olabilir misiniz acaba, diye güvensizlikle sordu. Karınca:

- Olur mu? Bize bile yetmiyor burası. Tavşanı nereye saklayabiliriz ki? dedi.

Tilki inandı ve oradan uzaklaştı. Çok geçmeden yağmur dindi, güneş açtı. Karınca, fare, kelebek ve tavşan mantarın altından çıktılar. Neşeyle oynamaya başladılar. Karınca arkadaşlarına döndü ve şöyle dedi:

- Nasıl oldu anlamadım? Önce mantarın altındaki yer bana bile yetmiyordu. Sonra dört kişi bile sığdık.

Hep birlikte dönüp mantara baktılar ve neden böyle olduğunu anladılar. Peki ya siz anladınız mı?

Öğretmen havalandırılmış, temiz bir ortamda çocukların rahat bir şekilde oturmalarını veya uzanmalarını sağlar. “Şimdi size güzel bir müzik dinleteceğim. Dinlerken gözlerinizi kapatırsanız, müziği daha iyi hissedebilirsiniz. ” der ve çocuklara valsi dinletir. Müziği dinletirken sesin ne çok yüksek ne de çok kısık olmasına ve odada başka seslerin karışmamasına dikkat eder. Aynı zamanda gözleri kapalı, yatarak, uzanarak veya oturarak elleriyle, kollarıyla, başıyla müzik eşliğinde hareket eden, duydukları çalgıları taklit eden vb. çocukları engellemez. Müziği dinlerken çocukların rahat olmalarına özen gösterir. Müziği bir kez dinlettikten sonra, çocuklardan gözlerini açmalarını ister. 4– 5 saniye bekleyip, “Bu müziği bir daha dinleyeceğiz. Dinlerken de mantarın altında hep beraber saklanıp, ıslanmaktan kurtulan hayvanları düşünelim. Güneş açıp dışarı çıkınca ne kadar mutlu olduklarını, yeni dostları ile nasıl dans ettiklerini hayal edelim. ” Bundan sonra öğretmen müziği bir daha dinletir. Müzik bitince çocuklardan gözlerini açmalarını ister. Müziği dinlerken neler hayal ettiklerini sorar ve sözü fikir belirtmek isteyen çocuklara verir. İstemeyenlere ısrarcı davranmak, söylenenlerin taklidini ve tekrarını beraberinde getirebilir. Öğretmen, “Şimdi müziğimizi bir daha dinleyeceğiz, ancak bu defa o hayal ettiğimiz dans eden canlılardan biri biz olacağız. Hem bu dansa belki de ormanda yaşayan diğer canlılar da katılmıştır?. . . ” der. “Bu dans için ihtiyacınız olan kıyafetler köşemizde varsa, alabilirsiniz” diyerek çocuklara önceden hazırladığı kostüm ve aksesuar köşesine yönlendirir. Öğretmenin ve birbirlerinin yardımı ile çocuklar uygun kostüm ve aksesuarları giyerek ve takarak, müzik eşliğinde arzu ettikleri gibi dans ederler. Etkinliğin bitiminde, çocuklar yerlerine otururlar. Dans ederken neler hissettiklerini, varsa yaşadıkları sorunları paylaşırlar. Böylece etkinlik değerlendirilerek tamamlanır.