TİYATRO: Kenan Çobanları, Maske ve Ruh
B-TOPLUMCU-GERÇEKÇİ ESERLER
Birinci dönemde Sadri ertem ve Sabahattin Ali’nin yapıtlarıyla ortaya çıkan ve esasen Anadolu köy ve kasabalarının sorunlarını konu edinen toplumcu-gerçekçi roman ve hikaye, 1930’ların sonunda Samim Kocagöz ve Kemal Bilbaşar gibi yazarların elinde alanını genişletir. Salim Şengil’in 1947-1957 arasında çıkardığı Seçilmiş Hikayeler dergisi, köyü konu alan hikayelere ya da köy hikayeciliğine ivme kazandırır. 1960’lı ve 1970’li yıllarda da yaygın biçimde ele alınmasında Nazım Hikmet’in şiirleriyle güçlenen Marksist fikir ve inanışların önemli bir rolü vardır.
1930’lara gelindiğinde Sadri ertem, Selahattin Enis, Refik Ahmet Sevengil gibi yazarların toplandığı Vakit gazetesi çevresi, yeni gerçekçi Türk öyküsünün yol açıcılığını yapmaya başlar.
Toplumcu-gerçekçi ya da sosyalist-gerçekçi roman, daha sonra yetişen Köy Enstitülü yazarlar kuşağında çok daha şematik kalıplar içerisinde devam ettirilmiştir.
Bu sanatçıların eserlerinde realizm ve natüralizmin etkileri varır.
Yapıtlar konuşma diliyle kaleme alınmış, çoğu zaman yapıtlardaki kahramanlar bölgesel bir ağızla konuşturulmuş ve güçlü betimlemeler yapılmıştır.
Dostları ilə paylaş: | 
