Çuvaş TÜRKÇESİ-TÜRKİye tüRKÇESİ SÖZLÜk bülent bayram iZMİR, 2007

йёвен (yéven) Dizgin, yular.

йёк- (yék-) Alay etmek, dalga geçmek.

йёк I (yék) Kıskanç.

йёк II (yék) 1. Sürüngen, alçak, çirkef. 2. Bahane; neden, sebep, ön takı. йёк шырать Bahane arıyor.

йёке (yéke) İğ

йёкe xӳpe (yéke hüre) Sıçan, fare. căpă йёкe xӳpe Boz fare. xуpa йёкe xӳpe Kara fare.

йёкев (yékev) Eğe, raspa, törpü.

йёкевле- (yékevle-) Eğelemek, törpülemek.

йёкел (yékel) Palamut, kozalak. чăраш йёкёлё Köknar kozalağı.

йёкеллёх (yékelléh) Palamutların çok olduğu yer.

йёкерчё (yékerçé) Bir çeşit akıtma (hamur işi).

йёкехӳре (yékehüre) Fare, sıçan.

йёкёлте- (yékélte-) Alay etmek (nezaket perdesi altından), istihza etmek.

йёкёлти/ йёкёлчёк (yékélti/yékélçék) Alaycı, şakacı.

йёкёр (yékér) İki çift birleşik, йёкёр сăмах Birleşik kelime. йёкёр çăмарта Büyük çift sarılı yumurta. йёкёр ывăç Avuç dolusu.