Çuvaş TÜRKÇESİ-TÜRKİye tüRKÇESİ SÖZLÜk bülent bayram iZMİR, 2007

караван (karavan) Kervan.

каракуль (karakul’) Astragan kürkü.

карап (karap) Gemi.

караппăл (karappwl) Altın kartal.

карас I (karas) Sazan.

карас II (karas) Petek, bal peteği. карас завочё Bal peteği fabrikası. çапнă карас Yapay petek.

караслă (karaslw) Petekli. караслă пыл Petekli bal.

карă I карăк (karw/ karwk) Fıçıyı vurmak için kullanılan yarım çember.

карă II каркăч (karw/ karkwç) Ağaç çatal, gergi, küçük hayvanların derilerini germek için kullanılan çatallı dayak.

карăк (karwk) Yaban horozu, çalı horozu.

карăклат- (karwklat-) Bağırmak, ötmek.

карăл- (karwl-) Açılmak, üstü açılmak,

карăм (karwm) Kuş yakalamak için at kılından yapılmış tuzak.

карăн- (karwn-) Uzanmak, boy vermek. Сăрă шывё урлă карăнса выртакан кёпер Suru ırmağı üzerinde uzanan köprü.

карăнтăк (karwntwk) Diyafram, canevi. Pencere, cam.

карăш (karwş) 1. Vahşi, yabani. 2. Yelve bıldırcın kılavuzu. карăш кёпçи Yabani maydanoz.