Çuvaş TÜRKÇESİ-TÜRKİye tüRKÇESİ SÖZLÜk bülent bayram iZMİR, 2007

кум (kum) Çocuğun vaftiz babası.

кума (kuma) Çocuğun vaftiz annesi.

кумă/ пир кумми (kumw/ pir kummi) Kumaşın uzunlamasına kısmı.

кумкăч/ кумкăç (kumkwç/ kumkw şś) Mekik.

кумни (kumni) İp mekiği.

кумтар- (kumtar-) Mekik dokutmak.

кун (kun) Gün, gece gündüz. кун йёрки Gün düzeni. кун ирттер- Gün geçirmek. кун çути Gün ışığı. кун çути палăрсан Sabah erkenden. çак кунсенче Bu günlerde. кун таврăнни Gün dönümü. кун каçа Gün boyu. кун кунла- Gününü gün etmek, gün geçirmek. кун хута Bütün gün. тепёр кун Diğer gün, bir sonraki gün. илмёш кун Arife günü; arifesinde. Evvelsi gün. ёмпёр кун Yarından sonraki gün. кашни кун, кунсерен Hergün, günlük. кун сиктерсе Bir gün arayla. ёç кунё İş günü. ёçлемен кунсем Tatil günleri. паллă кунсем Ayrı günler, özel günler. 2. Sağ salim, selamet. кун кур- Yaşamak, gelişmek.

кун- I кӳн- (kun-/ kün-) Kabul etmek, aynı karara varmak, yola girmek. ёç кунмасть İş olmuyor, iş iyi gitmiyor.

кун II (kun) Anlamak, kavramak, düzelmek.

кунашкал (kunaşkal) Böyle, bunun gibi.

кунăн (kunwn) Günlük. кунăн тытнă Günlüğüne tutmak.

кунăç- (kunwşś-) Yola girmek, işi yola girmek, kabul olmak.

кунё/ кӳнё (kuné/ küné) 1. Uyumlu, uslu, sakin, mütevazi. 2. Ucu sivri, çok çabuk kırılan.