Çuvaş TÜRKÇESİ-TÜRKİye tüRKÇESİ SÖZLÜk bülent bayram iZMİR, 2007

aвăн I (avwn)Tuzak, kapan.

aвăн II (avwn) Ahır, ambar.

авăнчи (avwnçi) Öğütme zamanı.

авăнтар- (avwntar-) Eğdirmek, büktürmek, eğmeye zorlamak.

авăнчăк (avwnçwk) Eğik, bükük. авăнчăк çурам Hayvanların sırtının içe bükük yeri. тулалла авăнчăк Çıkıntı. шалалла авăнчăк Obruk.

авăнчăклан- (avwnçıklan-) Kıvrılmak, girintili çıkıntılı hale gelmek.

авăнчăклат- (avwnçwklat) Kıvırmak, girintili çıkıntılı hale getirmek.

авăр I (avwr) Girdap, anator.

авăр II (avwr) 1. Sap, ince esnek dal. хăяр аври Salatalık sapı. хăмла аври Şerbetçi otu sapı. хурлaхан аврё Frenk üzümü sapı. 2. Sap, kol, tutacak yer. çёçё аври Bıçak sapı. шăпăр аври Süpürge sapı. пуртă аври Balta sapı. çăпăркка Kamçı sapı. курка аври Kepçe sapı. авăр ларт- Sap, kol yapmak. 3. Değirmen çekici. арман авăрать Değirmen çalışıyor. Öğütüyor.

авăрăч (avwrwç) (Tahta levha hakkında) Eğrilmiş, eğri.

авăрла- (avwrla-) 1. Doldurmak, şarj etmek. 2. (bir şeyi bir şeyin üzerine) dolamak. 3. (Tahta, levha hakkında) 1. Çarpılmak. 2. Eğilmiş, eğri.