Çuvaş TÜRKÇESİ-TÜRKİye tüRKÇESİ SÖZLÜk bülent bayram iZMİR, 2007

çемçешке (şśemşśeşke) Zayıf, güçsüz, dayanıksız.

çемье (şśem’ye) Aile.

çемьеллё (şśem’yellé) Ailesi olan, aileli.

çенёк/ çенёх/ çелнёк (şśenék/ şśenéh/ şśelnék) Kuru ot.

çепёç (şśepéşś) 1. Nazik, nezaketli, kibar, şefkatli. 2. Kibarca, nazikçe, kibarca. 3. Peltek, dili tutulmuş.

çерем (şśerem) Yeşillik, çimen, çayır. çерем кăмпи Kültür mantarı.

çеремлен- (şśeremlen-) Yeşillenmek, çimlenmek, çimle kaplanmak.

çеремлё (şśeremlé) Yeşille kaplı, çimenlik.

çеремлёх (şśeremléh) Çimenlik, yeşillik, çayırlık.

çерçи (şśerşśi) Serçe. çара çерçи Yarasa. çерçи тырри Serçe otu. çерçи кёпçи Kimyon, çörek otu. çерçи хурчăки Küçük şahin.

çеç (şśe şś) Sadece, yalnız, ancak.

çеçен (şśeşśen) İşlenmemiş, yoz, ham. çеçенхир Step, bozkır. Çeçeн xёp căвăpё (бaйбaк) Bozkır köstebeği.

çеçке (şśeşśke) Çiçek. , yaprak. кăвак çеçке Kardelen. çеçкене лар- (яр, кăлар-) Çiçek atmak, çiçek açmak, çiçeklenmek.

çеçкелен- (şśeşśkelen-) Çiçek atmak, çiçek açmak, çiçeklenmek.