Çuvaş TÜRKÇESİ-TÜRKİye tüRKÇESİ SÖZLÜk bülent bayram iZMİR, 2007

çуpăм ути (şśurwm uti) Menekşe.

çурăм (şśurwm) Demet, tutam.

çури (şśuri) Üvey anne.

çуркалан- (şśurkalan-) Kopmak, yırtılmak, kesilmek, patlamak, çatlamak.

çуркаланчăк (şśurkalançwk) Yırtık elbise, eski püskü elbise, paçavra.

çуркам/ çурккам (şśurkkam/ şśurkkam) Kütük, iskele, darağacı, kereste.

çуркунне (şśurkunne) İlkbahar.

çурла I (şśurla) Orak. çурла уйăхё Orak ayı, harman zamanı. (Yaklaşık olarak temmuz-ağustos)

çурла- II çăвăрла- (şśurla-/ şśwvwrla-) Yavrulamak. сысна (йытă, кушак) çурланă Domuz yavruladı, domuz doğurdu.

çурлă (şśurlw) Yavrulu, yavrusu olan.

çурма (şśurma) Yarı, yarım. çурма колонилле çёршывсем Yarı sömürge ülkeler. çурма çулта Yarı yolda.

çурмаккай (şśurmakkay) Deli divane, yarım akıllı.