Çuvaş TÜRKÇESİ-TÜRKİye tüRKÇESİ SÖZLÜk bülent bayram iZMİR, 2007

çурутрав (şśurutrav) Yarımada.

çурхат (şśurhat) Eski kap kaçak.

çурхах (şśurhah) Zar, perde, diyafram. хăлха çурхахё Kulak zarı. çурхах çунатлисем Perde ayaklı.

çурхахлан- (şśurhahlan-) İnce zara dönüşmek.

çурхахла (şśurhahla-) (ördek vb. ayağı) Perdeli, zarlı.

çурхи (şśurhi) İlkbahar, ilkbaharda olan. çурхи тулă Yaz buğdayı.

çурчăмăр (şśurçwmwr) Yarımküre.

çут- (şśut-) Yakmak, tutuşturmak, coşturmak, uyandırmak. краççын çут- Lambayı yakmak. хăйă çут- Talaş yakmak, yonga yakmak.

çут I (şśut) çут хуçса ларнă Çömeldi, çömelerek oturdu.

çут II (şśut) Sayı. çут хисепё Asıl sayı sıfatı.

çутанкка (şśutankka) Plaka.

çутат- (şśutat-) Işık vermek, ışık tutmak, adamak, ithaf etmek.

çутă (şśutw) 1. Işık, parıltı, parlaklık, dünya, aydınlık. Çутёç министерстви Eğitim bakanlığı. çутă кăвак Açık mavi. çутă шурă Açık doru. çутă хурт Ateşböceği. 3. Parlak bir şekilde, açıkça. çап-çутă Çok aydınlık, ap aydınlık.