Çuvaş TÜRKÇESİ-TÜRKİye tüRKÇESİ SÖZLÜk bülent bayram iZMİR, 2007

уполномоченнăй (upolnomoçennwy) Vekil.

упра- (upra-) Saklamak, korumak, idareli harcamak korumak, gözetmek.

упран- (uptan-) Saklanmak, korunmak, sakınmak.

упрук/ упрак (upruk/ uprak) Vergi. (Eskiden devletin toprağını ve ormanını kullanmak için ödenen vergi) упрук çёрё Vergili yer.

упус (upus) At arabasının kasası.

упшур (upşur) Obur.

упшурлан- (upşurlan-) Oburluk etmek.

ур- (ur-) Kudurmak. урнă йытă Kudurmuş köpek.

ура I (ura) 1. Bacak, ayak. ура кёлли Topuk. ура лаппи Taban, ayak. ура тупанё Taban. ура туни Baldır, incik. ура хырăмё Baldır. ура сыппи ayak bileği. ура пусси Üzengi. ура çуни, ура яки Paten, patinaj. курак ури ağaçtan yapılmış üç ayaklı sehpa. ура салт- ayakkabısını çıkarmak. ура сыр- ayakkabısını çıkarmak. ура сырри ayakkabı, pabuç, sandalet, çarık. ура яв- Ayak ayak üstüne atmak. çара уран Yalın ayak. ураран ӳк- Elden ayaktan düşmek, kendini kaybedene kadar içmek. урана шыв анни atlara su içirme. 2. Eşkıya, harami.

ура II (ura) İplik çilesi.

уравёç/ ура вёçё (uravéşś/ ura véşśé) Uzanmış kişinin ayakları ucundaki yer, ayak ucu.

урай (uray) 1. Döşeme, taban, zemin. 2. (nesne, dağ, vb. ) Etek, dip, taban. урайёнче Yerde, tabanda.

уралан- (uralan-) Ayaklanmak, ayakta durmak, ayaağa kalkmak. (Çocuklarla ilgili olarak) 2. Düzeltmek, onarmak, tamir etmek.

уралантар- (uralantar-) Ayaklandırmak, ayağa kaldırmak, düzeltmek.