вёçев (véşśev) Uçuş.
вёçе-вёçён (véşśe-véşśén) Birbiri ardından, arka arkaya.
вёçевçё (véşśevşśé) Havacı, pilot.
вёçер-/ вёçерт- (véşśer-/véşśert-) 1. Açmak, çözmek, ayırmak. 2. Altına koymak, altına sürmek.
вёçерён- (véşśerén-) Kurtulmak; fışkırmak; öne geçmek, ayrılmak, kopmak.
вёçёмлё (véşśémlé) Sonlu, bitimli; son.
вёçёмрен (véşśémren) Sıkça, çoğu defa, aralıksız.
вёçёмсёр (véşśémsér) Sonsuz; bitmez tükenmez, sürekli, devamlı.
вёçё-хёррисёр (véşśé-hérrisér) Sonsuz; bitmez tükenmez, sınırsız.
вёçкён (véşśkén) Kendini öven, gayrı ciddi, basit düşünceli.
вёçкёнлен- (véşśkénlen-) Övünmek; yüksekten atmak.
Dostları ilə paylaş: |
