Çuvaş TÜRKÇESİ-TÜRKİye tüRKÇESİ SÖZLÜk bülent bayram iZMİR, 2007

чупкалу (çupkalu) Koşuşma.

чупкăн (çupkwn) 1. Kaçak, firari, yerinde duramayan. 2. Koşucu. чупкăн лаша Yarış atı.

чуппа (çuppa) чуппа пар/ чуппа ту (çuppa Öpmek.

чуптар- I (çuptar-) Koşturmak.

чуптар- II (çuptar-) Hayvanları aştırmak, çekmek, çiftleştirmek.

чуптар (çuptar) Kula, kula renginde.

чупту (çuptu) Öpmek, öpüşmek.

чура (çura) Köle, esir, cariye.

чуралан- (çuralan-) Esir düşmek, köleleşmek.

чуралантар- (çuralantar-) Köle yapmak, esir etmek.

чуралăх (çuralwh) Esaret, kölelelik. чуралăха сут- Esir olarak satmak.

чурăс (çurws) Cüretkar, dik kafalı, inatçı, kibirli, mağrur.

чурхат (çurhat) Metal bir kap.

чус (çus) İnce tahta parçası.

чуслă (çuslw) Keser, yontma işinde kullanılan alet.