Çuvaş TÜRKÇESİ-TÜRKİye tüRKÇESİ SÖZLÜk bülent bayram iZMİR, 2007

вётеленчёк (vételençék) Aceleci, meraklı.

вётет- (vétet-) Ufalamak.

вётё/ вёт (vété/ vét) 1. Küçük, ufak; ince; sığ, sık, hızlı. вёт кăшман Turp. вёт мăйăр Sedir fıstığı. 2. Sıkça, çoğu defa.

вётё-шакă/ вёт-шак/ вёт-шакăр/ вётти-шакки (vété-şakw/ vét-şak/ vét-şakwr/ vétti-şakki) Ufak tefek şeyler, öteberi; ufaklık.

вётёлен- (vétélen-) Ufalmak, küçülmek.

вётён- (vétén-) 1. Bir tarafı yanmak, ütülmek. 2. Yokluk içinde yaşamak.

вётённё (véténné) Kenarı yanık, ütülmüş.

вётёнчёк (véténçék) 1. Yanık, ütülmüş. 2. Dar, kıt.

вётёртет- (vétértet-) Çiselemek, tıpış tıpış yürümek.

вётлёх/вётёлёх (vétléh/vétéléh) Küçük çalılık, genç orman.

вёттён/ вёттён-веттён (véttén/véttén-véttén) İnce ince, küçük küçük, sık, sıkça, küçük adımlarla.

вёче- (véçe-) Kızmak, içerlemek. вёчесе çӳрет Sürekli kızgın olmak, kızgın yürümek.

вёче (véçe) Kalça kemiği bölgesi. вёче шăмми Kalça kemiği.

вёчеш- (véçeş-) Kavga etmek, atışmak, çekişmek, şiddetle tartışmak.

вёчё (véçé) Azgınlık, taşkınlık, öfke, intikam, öç.