Çuvaş TÜRKÇESİ-TÜRKİye tüRKÇESİ SÖZLÜk bülent bayram iZMİR, 2007

карталанса (kartalansa) Sürü, düzü, sıra.

карташ (kartaş) Dışarı.

карташри (kartaşri) Dışarıda, dışarıdaki.

картина (kartina) Resim, tablo, duvar resimi.

картиш (kartiş) 1. Hane. 2. Bostan, sebze bahçesi. 3. Dışarı.

картла-/ картала- (kartla-/kartala-) 1. Kapamak, set çekmek, tıkamak, engel olmak, mani olmak. 2. İşaret etmek, not almak, bir kenara koymak, sonraya koymak.

картлам (kartlam) 1. Bakraç. 2. Terazi kolu.

картлан- (kartlan-) Kapanmak, kaplanmak. çул картланчё Yol kapandı. пёлёт картланчё Gökyüzü bulutla kaplandı.

картлат- (kartlat-) 1. Vurmak, atmak (kalp) 2. Bağırmak (karga), dır dır etmek.

картлашка (kartlaşka) Merdiven, basamak, buruşukluk (yüz). кăмака картлашки Ocak çıkıntısı.

картлашкаллă (kartlaşkallw) Basamaklı, kat kat, çӳçе (пуçа) картлашкаллă илсе янă Saçları düz çekilmemiş (kat kat).

картлă (kartlw) картлă-картлă Yarıklı, kesik kesik, parça parça, basamaklı, kademeli. картлă курăк Eğrelti otu. картлă хӳре İki yaşına giren tay. (genellikle yeleleri kırpılır. )