Çuvaş TÜRKÇESİ-TÜRKİye tüRKÇESİ SÖZLÜk bülent bayram iZMİR, 2007

питёркёч (pitérkéç) Sürgü, sürme.

питёрлен- (pitérlen-) 1. Gerilmek. 2. Cimrilik etmek.

питёрнё (pitérné) 1. Kilitli, sürgülü, kapalı. 2. İçine kapanık.

пит-куç (pit-kuşś) Yüz, çehre, sima, fizyonomi.

питле- (pitle-) 1. Dikiş dikmek, yama yapmak. 2. Teşhir etmek, göstermek, yüzüne vurmak, sitem etmek, ortaya çıkarmak, belli etmek.

питлеш- (pitleş-) Yüzüne vurmak, sitem etmek, kavga etmek, küfretmek, sövmek.

питлё (pitlé) Yüzlü. икё питлё çăкăр İki yüzlü ekmek.

питлёх (pitléh) 1. Perde, kaplık, kapak. 2. Arıcıların giydiği özel elbise.

питомник (pitomnik) Fidanlık.

питoн (piton) Piton. кёcкe xӳpeллё питoн Kısa kuyruklu piton. пёчёкçё питoн Küçük piton. кopoль питoн Kral piton.

питсёр (pitsér)Yüzsüz, insafsız, utanmaz.

питçăмарти (pit şśwmarti) Yanak.