Çuvaş TÜRKÇESİ-TÜRKİye tüRKÇESİ SÖZLÜk bülent bayram iZMİR, 2007

çёр айёнчи (şśér ayénçi) Yer altı, yer altında.

çёрё (şśéré) 1. Bobin, makara, küçük silindir. 2. Halka, çember, yüzük. куçлă çёрё (değerli taşlı) yüzük.

çёрёк I (şśérék) 1 çёрёк каç, çёркaç, çёрккё Geçen gece, geçen geceleyin.

çёрёк II (şśérék) Çürük, bozuk, kokmuş, eski, yıpranmış.

çёрён (şśérén) Tamamı yüz kişi.

çёрёç (şśéréşś) Çiftçilik, ekincilik, tarım.

çёрёшё (şśéréşé) Onlardan yüzü.

çёрйёркелӳ (şśéryérkelü) Toprak kullanım sistemi. çёр-йёркелӳ техникумё Toprak kullanma sistemi.

çёрлe (şśérle) Gece vakti, geceleyin. çёрлёрех Gece, geç.

çёрлeхи (şśérlehi) Geceleyin.

çёрлеччен (şśérleççen) Geceye kadar.

çёрлё (şśérlé) Yerli, yere sahip.

çёрме/ çёрме пуян (şśérme/ şśérme ouyan) Çok zengin, aşırı zengin.