Çuvaş TÜRKÇESİ-TÜRKİye tüRKÇESİ SÖZLÜk bülent bayram iZMİR, 2007

çитмёл (şśitmél) Yetmiş.

çитмёлён (şśitmélén) Toplam yetmiş.

çитмёлёшё (şśitméléşé) Onlardan yetmişi.

çитмёлмёш (şśitmélméş) Yetmişinci.

çитмёлти (şśitmélté) Yetmiş yaşında olan, yetmiş yıllık.

çитмёлшер (şśitmélşer) Yetmişer.

çитнё-çитмен (şśitné- şśitmen) Varır varmaz, yeter yetmez.

çитрипе (şśitripe) Yetişince, ulaşınca, büyüyünce.

çитти (şśitti) ача çитти Çocuk bezi. тӳшек çитти Çarşaf. чёрçитти Önlük.

çитсă (şśitsw) çитец, çитса кёпи Basma gömlek.

çитсăвай (şśitswvay) Basma. çитсăвăй кёпе Basma gömlek.

çичё (şśiçé) Yedi.

çичсёмёр (şśitsémér) Bizim yedimiz. çичсёр Sizin yediniz.

çичçер (şśiç şśer) Yedi yüz.

çичçёрен (şśiçşśéren) Toplam yedi yüz.

çичçёрмёш (şśiçşśérméş) Yedi yüzüncü.

çичçёршeр (şśiç şśérşer) Yedi yüzer.

çиччё/ çичё (şśiççé/ şśiçé) Yedi.

çиччён (şśiççén) Toplam yedi.

çиччёмёш (şśiççéméş) Yedinci.

çиччёри (şśiççéri) Yedi yaşında olan, yedi yıllık.

çичшер (şśiçşer) Yedişer.

çу I (şśu) çăв Yağ. ăш çу (çăвё), яшка çу Hayvansal yağ. сарçу, сивё çу (сивçу) Erimiş sade yağ. усламçу Tereyağı. кантăр вăрри çăвё Kendir yağı. çу хывни Yağ oluşumu. çу йывăççи Zeytin ağacı. 2. Kaymak.

çу II (şśu) Yaz. çу уйăхё Yaz ayı. (mayıs ya da haziran ayı) çу каçа Bütün yaz bıyu. çу каçиччен Yaz bitene kadar. çăва тухаспа Yaza doğru. çăва тухсан Yaz başlarken.

çу- (şś u-) (çăватăп), çăв 1. Yıkamak. урай çу- Yer yıkamak. кёпе çу- Çamaşır yıkamak. 2. Yağmak, düşmek. (Yağmur, kar vb. hakkında) юр çăвать Kat yağıyor. йёпхӳ çăвать Yağmur çiseliyor.

çувăрла (şśuvwrla) Yavrulamak, doğurmak.

çуй (şśuy) Panik, endişe, kuşku, birbirine girmek, dalgalanma, çalkantı.

çуйăн (şśuywn) Som balığı.

çуйăх- (şśuywh-) Cıvıldamak, cıyak cıyak bağırmak, gürültü yapmak, uğuldamak.

çуйкăн (şśuykwn) Tutku, ihtiras, dehşet.

çуйхаш- (şśuyhaş) Cıvıldamak, cıyak cıyak bağırmak.

çуйхашу (şśuyhaşu) Bağırtı, bağırış, nara, yaygara, çığlık, feryat, ötüş.

çук (şśuk) 1. Yok, hayır. çук япала Mevcudu yok, yok, olmayan. çук енне Yokluktan dolayı, olmadığı için. 2. Yoksul, fakir. çук çын Fakir kişi. çукка юл- Fakirleşmek, yoksullaşmak. çук çул Açlık yılı, kıtlık yılı.

çукалан- (şśukalan-) 1. Yıkanmak, banyo yapmak, yüzünü yıkamak. 2. Dalkavukluk etmek, yalakalık yapmak, yağcılık yapmak.