Çuvaş TÜRKÇESİ-TÜRKİye tüRKÇESİ SÖZLÜk bülent bayram iZMİR, 2007

çунчăк (şśunçwk) Kurum, yanık.

çуп- (şśup-) Tokat atmak. алă çуп- Alkışlamak. алă çупни Alkış.

çупах (şśupah) Çapak balığı.

çупăрла- (şśupwrla-) Dokunmak, değmek, ilişmek, ellemek.

çупка I (şśupka) Püskül, salkım, demet, tutum.

çупка II (şśupka) Orağı bilemek için kullanılan kürek.

çупкă (şśupkw) Tokat, şamar.

çупкăм (şśupkwm) Püskül, salkım, demet, tutam. палан çупки Kartopu çiçeği demeti.

çупкăмлан- (şśupkwmlan-) Bir araya toplanmak, gruplaşmak, birleşmek, demetleşmek.

çупкăç/ çупка (şśupkwşś/ şśupka) Orağı bilemek için kullanılan kürek.

çупкăçла- (şśupkwşśla-) 1. Orak bilemek. 2. Tokat atmak.

çур- (şśur-) Batırmak, kesmek, biçmek, sancımak, kırmak, parçalamak. туртса çур- Parçalamak, yırtmak, yarmak.

çур I (şśur) İlkbahar. çур килет İlkbahar geliyor.

çур II çурă (şśur/ şśurw) Yarım, yarı. çур килограмм Yarım kilogram. çур çаврашка Yarım daire. çуршар Yarımşar.