Çuvaş TÜRKÇESİ-TÜRKİye tüRKÇESİ SÖZLÜk bülent bayram iZMİR, 2007

çӳпле- (şśüple-) Çöp atmak, kirletmek, pisletmek.

çӳплен- (şśüplen) Kirlenmek, pislenmek, çöplenmek.

çӳплё (şśüple) 1. Yabani, arsız, vahşi. 2. Budaklı.

çӳп-çап (şśüp- şśap) Çöp, süprüntü.

çӳпçе (şśüp şśe) Kadın takı ve süslemelerinin saklandığı kapaklı sandık. уйран çӳпçи Yağı çalkalamak için kullanılan varil.

çӳп-çӳхе (şśüp-şśühe) İnce, nefis, kibar.

çӳре- (şśüre-) Yürümek, gezmek, dolaşmak, seyahat etmek.

çӳревçё/ çулçӳревçё (şśürev şśé/ şśul şśürev şśé) Seyyah, gezgin.

çӳрекен (şśüreken) Dilenci, yoksul, sefil.

çӳрен (şśüren) Kızıl, kızıl saçlı, sarı, al (at hakkında)

çӳрет- (şśüret-) Yürütmek, adımlatmak, gezdirmek, dolaştırmak. çыpу çӳрет- Yazışmak, mektuplaşmak. çыру çӳретни, хут çӳретни Mektuplaşma, yazışma.

çӳреттер- (şśüretter-) Yürüttürmek, gezdirtmek, dolaştırtmak.

çӳç (şśüşś) Saç, saç teli. çӳç пёрчи Saç teli (insan için), kıl, tüy (hayvanlar için). çӳç туни Kadın saç örgüsü. çӳç илтер- Saç kestirmek. çӳç ил- Saç kesmek. çӳç çулё Saçların ayrıldığı çizgi, saç aralığı.