Çuvaş TÜRKÇESİ-TÜRKİye tüRKÇESİ SÖZLÜk bülent bayram iZMİR, 2007

уçăм (uşśwm) Güzlük ekin.

уçкăрт- (uşśkwrt-) Kışkırtmak, saldırtmak, tahrik etmek.

уçла- (uşśla-) 1. Çalkalamak. 2. Çamur yoğurmak. 3. Sallamak, pompalamak.

уçламçу (uşślamşśu) İnek yağı.

уçланкă (uşślankw) Orman ortasındaki açık yer.

уçлаттар- (uşślattar-) Çalkalattırmak, sallattırmak.

уççăн (uşśşśwn) Açık seçik, serin serin.

уçтар- (uşśtar-) Açtırmak.

ут- (ut-) Yürümek, aşmak, gezmek, dolaşmak.

ут (ut) At. ут таврашё, ут тумё, ут хатёрё Koşum. ут армане At değirmeni. ут кăшкарути Kuzu kulağı. курăк ути Kibrit otu. кушăк хӳри шур ути Yavşan otu.

утаман (utaman) Elebaşı.

утар (utar) 1. Kovanlık. 2. Küçük çiftlik.

утарçă (utarşśw) Arıcı.

утă I (utw) Yürüyüş, yürüme, hareket, gidiş, akış, adım.

утă II (utw) 1. Ot, çimen, saman. 2. Ot biçme. утă уйăхё Ot biçme ayı. утă вăхăчё, утă çийё Ot zamanı. утă капанё, утă ури Saman yığını. утă çул Ot biçme. утă тавăр- Ot yığınının kuruması için altını üstüme çevirmek.