Çuvaş TÜRKÇESİ-TÜRKİye tüRKÇESİ SÖZLÜk bülent bayram iZMİR, 2007

шăт (şwt) Büsbütün, tümden, hepten, temelli.

шăтан-юхан (şwtan-yuhan) Cüzam, cüzamlı.

шăтар- (şwtar-) Delmek, oymak, deşmek.

шăтаслăх (şwtaslwh) Çimlenme.

шăтăк (şwtwk) Yarık, gedik, aralık, çatlak. шăтăк алт- (чакала) Çukur açmak, çukur kazmak. çанă шăтăкё Elbisenin kol deliği.

шăтăкла (şwtwkla) Dantel.

шăтăр-шатăр (şwtwr-şatwr) Çıtır-çıtır, çatırtı, tıkırtı.

шăтăрнак (şwtwrnak) Çit.

шăтăртат- (şwtwrtat-) Çatırdatmak, kıtırdamak, çıtırdamak, kütürdemek.

шăхăр- (şwhwr-) Islık çalmak.

шăхăркач (şwhwrkaç) Düdük.

шăхăрни (şwhwrni) Islık.

шăхăрт- (şwhwrt-) Islık çaldırmak.

шăхран (şwhran) 1. Barut koymaya yarayan kutu. 2. Tütün, enfiye koymaya yarayan kutu.

шăчă/ шăччи (şwçw/ şwççi) Sopa, değnek, asa, ince sırık.

шăши/ шăрши I (şwşi/ şwrşi) 1. Fare, sıçan. шăши çури Fare yavrusu. шăши хӳри Fare kuyruğu. Шaши юcё Gelincik.