Çuvaş TÜRKÇESİ-TÜRKİye tüRKÇESİ SÖZLÜk bülent bayram iZMİR, 2007

елеке (yeleke) Yayvan, yavan, eğimli, yassı, düz.

елехей (yelehey) Yakası açık, önü açık.

елке- (yelke-) Sızmak, donmamak. хёлле те елкесе тăрать Kışın da sızıyor, kışın da donmuyor.

елме (yelme) Karaağaç.

елме/ ейме (yelme/ yeyme) Sofra örtüsü.

елпешке (yepleşke) Küçük, ufak; ince; sığ.

елпён- (yelpen-) Yaramazlık yapmak, çapkınlık yapmak, gülmek; eğlenmek, alay etmek.

елпёр- (yelpér-) Alay etmek.

ем-ешёл (yem-yeşél) Yemyeşil.

емек чечекки (yemek çeçekki) Yonca.

емекен пуç курăк (yemeken puşś kurwk) Kırmızı yonca.

ен (yen) Yan, taraf, yön; kenar; diyar; memleket. кай ен Batı. мал ен Doğu. пирён еннерех Bize doğru, bizim yakınımıza. пирён еннерехрисем-те Bizim yakınımızda yaşayanlar, bizim yakınımızdakiler. пёр енчен Bir taraftan. тепёр енчен Diğer taraftan. вăл енчен Bakınımdan, açısından, -e gelince. аптăранă енне Çare durum, çare bulamayarak. ашăм çуннă енне Kalbim ağrıdığı için, şiddetli acıdan.

еннелле (yennelle) Tarafına, yönüne, -e doğru. Атăл еннелле İdil’e doğru.