D ədə Qorqud ● 2017

Osmanova Mehparə Abdulla qızı, 1967-ci il təvəllüdlü. Sarıbaş kəndi
II mətn

Nenəm rəhmətdıx danışardı ki, bi ovçu olupdu, ovun balasını çöldən tapıp gətiripdi. Evdə də habıların beşikdə körpə uşax varmış. Gətirip evdı saxlıplar bu balanı bəslip. Qadın uşağı ovnan bi yerdə evdə qoyup gedip qonşuya. Qayıtıp gələndə qorupdu ki, evdən bi laylay sesi gəliy. Qulax asıp qapıdan ki, bizdə heç kim yoxdu, uşağa laylay çalan kimdi? Qorup, ovun balası, dil açıp, laylay çalıy uşaxa.

Diyi:

Lay bala, laylay bala,

Anam yiyər göy çəməni,

Üsdən içər sərin suyu

Gedər daşa sağa, bala.

Sonra qayıtıy ki:

Lay bala, laylay bala,

Anav yiyər ağ plovu,

Üsdən içər sərin suyu

Gəlip verər sağa, bala.

Qadın təəsirrəniy, əri evə gələn kimi diyi, apar bunu hardan getiripsən, yerinə qoy.