Hacı Mamay Əfəndi baba, onun neyi Ərəb ölkələrindən gələndi. Habı ziyarat bizin yerri adamdı - Hacı Həmzət Əfəndi baba. Nəvəsi Zakatalada molladı, biri Qahirədə oxuyupdu. Sovet dööründə habı İlisuda olan hadisədi. Habının üsdü olupdu qramit - evlərin üsdü. Pirrəri, məçitdəri dağıtan vax olupdu. Honda uşaxları da yığıplar məktəbin məəlimləri gəliplər ziyarata. Hollara da əmr eliydilər, gedin ziyaratdarı, məçitdəri dağıtın. Məçitdəri də anbar eliydilər – taxıl anbarı oluydu məçitdər. Habı aşaadakı məçit taxıl anbarı idi. Gəliplər. Dul arvat – ana, üç qız, bi oğlan. Oğlan da inistutu qurtalıp gəlipdi, məəlimdi burda. Heç bir məəlim ürək elip çıxıp hordan bi qirəmit qotumuy. Salam məəlim eləmə tənbəllıx, çıxıpdı. Hordan anası ətəklərini yığışdırıb "ay aman amandı, can oğul, sen çıxma, evimi yıxma" diyə-diyə gelipdi. İki qirəmit qoturupdu, üçüncünün altınnan yekə ağ ilan süyrülüp, Hacı Həmzət Əfəndi babanın qəbri o binanın içindədi – şaramp eliyə qəbrin üsdünə tüşüpdü. Həmən oğlan üş qirəmit qoturupdu, üş gün qalıpdı. Ölüpdü, özü də it kimi. İlisu camaatının gözü qabaanda olan şeydi.
