D. O‘rinbayeva m. Rahimova

 
VATAN ISHQI 
Vatan chegarasini uning tarixi, uning madaniy merosi belgilaydi. 
O`tmishni bugun yaratib bo`lmaydi, o`tmish bugunni yaratadi. Tarixdagi 
har bir ijtimoiy yuksalish jamiyatning o`z merosiga, o`z o`tmishiga 
bo`lgan munosabatini isloh qilishdan boshlangan. O`tmishga bo`lgan har 
qanday ijobiy murojaat esa hamisha inqilobiy o`zgarishlarga zamin 
tayyorlagan, o`tmish aqidalari bugun uchun xizmat 
qilgan. Biroq o`tmishga murojaat qilishdan avval unga bo`lgan 
munosabatni halol, to`g`ri yo`lga solish kerak. 
Vatan dushmanlari, o`tmish ag`yorlari yurt sarhadlarini kengaytirgan 
odamlardan qo`rqadilar. Shuning uchun umri va dahosi Vatan sarhadining 
ustunlariga aylangan xalq farzandlariga: Alpomish, Navoiy, Bobur, 
Qodiriy, Behbudiy, Cho`lpon, Fitrat, Usmon Nosir, Fayzulla Xo`jayev, 

---

60 
Ibrohim Mo`minov kabilarga hujum qiladilar, ularning ruhini ta'qibga 
oladilar. 
Ammo xalq ularni, o`z bolalarini, ko`ksiga yashiradi: dushmanlar 
Cho`lpon she'rlarini gulxanda yoqadilar, bilmaydilarki, bu she'rlar 
allaqachonlar xalq ko`ksida O`rxun-Enasoy toshlariga zarblangan 
bitiklardek abadiy muhrlangan. Bu ko`kraklarni ochadigan kalit - e'tiqod, 
bu e'tiqod - Vatan ishqi, Vatan ozodligi! (130 ta so‘z). 
ONA 
Ona! Bu hayot kabi abadiy va aziz so‘z. Bu so‘zda olam-olam 
ma’no bor. Ona borki, odam bor; ona borki, Vatan bor. Zero Ona kabi 
muqaddas va tabarruk, aziz va mo‘tabar, beg‘araz va beminnat inson bu 
yorug‘ olamda topilmaydi. Ona uchun o‘z farzandlarini tarbiyalashdan, 
voyaga yetkazishdan buyuk baxt bo‘lmasa kerak. Shuning uchun ham ona 
farzandi uchun har qanday qiyinchiliklarga bardosh beradi, chidaydi, 
farzand uchun chekilgan bu nihoyasi yo‘q kulfat, mashaqqatlardan xafa 
bo‘lish o‘rniga, aksincha, o‘zini baxtiyor his etadi. Hadisi sharifda 
aytilishicha: “Musoviya ibn Xayida aytadilarki, Rasulullohdan: “ Ey, 
Rasululloh, men yaxshiligimni kimga qilsam bo‘ladi?” – deb so‘radim. 
“Onangga”,- dedilar. Men shu savolni uch marta qaytarsam ham, 
Rasululloh: “Onagga”, - deyaverdilar. To‘rt marta so‘raganimda “Otangga 
va yaqin bo‘lgan qarindoshlaringga”,- dedilar.
Darhaqiqat, go‘dakni qalbida to‘qqiz oy ko‘targan, dunyoga 
keltirgan, tarbiyalab inson darajasiga ko‘targan - bu Ona! Bejiz 
aytilmagan, “Onani bir qo‘li beshikni, bir qo‘li dunyoni tebratadi” deb. 
Ona qo‘li nafaqat dunyoni, bunyodkorlikni, hayotni tebratadi (130 
ta so‘z).