152
bilməkdən daha çox onun göstərdiyi səyləri
qiymətləndirmək daha
yaxĢıdır, məsələn, müəllim bu halda belə deyə bilər: «Bilsən, sənin bu
hərəkətinin nə böyük faydası var!»
Aqressiv uĢaqda özünə nəzarət hissi çatıĢmır və o, sinif
müəlliminin qarĢısında bir çox çətin problemlər yaradır. Bu tipli uĢağın
davranıĢları çoxlu qeyri-standart vəziyyətlərin yaranmasına səbəb ola
bilər. Aqressiv uĢaq nəzarəti və daxili məsuliyyəti təmin edən aydın
qaydaların və strateji üsulların olmasını tələb edir. Müəllim də öz
növbəsində aĢağıdakı strateji üsullardan istifadə edə bilər:
Səs-küy və vizual həyacanlanması məhdudlaşdırmaq. Sinifdə
uĢaqlar üçün çox yüksək səs-küydən kənarda iĢləmək, yaxud digər
fəaliyyətlə məĢğul olmaq üçün yerlər olmalıdır.
Bəzi son dərəcə fəal
uĢaqlar həm vizual, həm də eĢitmə baxımından ətrafdakı olaylardan
yüksək səviyyədə həyəcanlanır və diqqətlərini cəmləĢdirmək üçün
sakitlik axtarırlar. Digər son dərəcə fəal uĢaqlar isə daha artıq dərəcədə
səs-küydə iĢləməyi xoĢlayır, əks halda onların oyuna marağı itir.
Düzgün istiqamətin verilməsi. UĢaqlar onlardan müəllimin nə
gözlədiyini anlamalıdırlar. Sinif otağındakı materiallar aydın Ģəkildə
göstərilməli və yalnız onlar üçün müəyyən edilən yerlərdə
qoyulmalıdırlar. Bəzi uĢaqlar onlar üçün təyin edilmiĢ yeri xoĢlayırlar.
Sinif otağında hökm sürən qaydalar elan edilməli və anlaĢılmalıdır.
Aqressiv davranıĢlar dərhal «ram edilməlidir». Bu zaman qısamüddətli
«taym-autdan» istifadə et ki, yüksək dərəcəli həyəcanlanmanın qarĢısını
ala biləsən.
Öz hərəkətlərinə nəzarət etmək istəyən uşaqlar üçün şərait yarat.
UĢaqlar bir fərd kimi nəyə görərsəməsuliyyət daĢıdıqlarını hiss etdikdə,
onların neqativ davranıĢları meydana çıxmır (Qlasser, 1969).
İş gününün yaradılması. UĢaqlar dəqiq iĢ günlü cədvəlinə malik
olduqda, nəzərdə tutulan bir fəaliyyət
növündən digərinə keçmə
məqamında çətinlik çəkmirlər. Onlar günün axarını anlayır və buna
müvafiq olaraq öz fəaliyyətlərini qururlar.
Qüsurlu uĢaqların müvafiq proqramlara daxil edilməsi
müəllimdən və ya müəllim heyətindən daxiletmə proqramından uzun
müddətə gözlənilən müsbət nəticəyə inamla baxmağı tələb edir. Bu
halda onlar uĢağın inkiĢafı qayğısına qalmağı borc bilən digər
mütəxəssis və agentliklərlə əməkdaĢlıq etməkdən çəkinməməli, o
cümlədən bu qüsurları ətraflı Ģəkildə öyrənməli və aĢağıda sadalanan
sinif təcrübəsinə əməl etməlidirlər. (Dunlop, 1977).
153
UĢaqlar arasında fərqli cəhətlər haqqında açıq müzakirənin təĢkil
edilməsi.
Öyrənmə prosesinə diqqətin yönəldilməsi
və bütün səy və
bacarığın məhz real nəticələrin əldə edilməsinə istiqamətləndirilsin.
Hər bir uĢağın inkiĢafını dəyərləndirmək və planlaĢdırmaq üçün
gündəlik vaxtını cədvəl üzrə bölmək.
Müstəqil Ģəkildə hərəkət etmək üçün uĢaqlara imkanların
verilməsi.
Bütün uĢaqlarda sosial davranıĢı inkiĢaf etdirmək məqsədilə
birgə fəaliyyətin həvəsləndirilməsi.
Valideynlərin sinifdəki fəaliyyətə cəlb edilməsi.
Nəticə etibarilə deyə bilərik ki, sosial və emosional ehtiyaclı
uĢaqların sinfə daxil edilməsi iĢində uğurun əldə edilməsi üçün konkret
bir formula mövcud deyildir. Həqiqətən də müəllimlər dərs dedikləri
daxiletmə siniflərində uĢaqlara təlimi uğurlu Ģəkildə öyrətmək üçün
fundamental vərdiĢ və strateji üsulları tətbiq etmək üçün ehtiyacına
malikdirlər. Buraya daxildir: uĢağın valideynlərindən onun haqqında
məlumatın əldə edilməsi; seçim aparmaq vasitəsilə
təlim prosesi üçün
əlveriĢli imkanların təmin edilməsi; hər bir uĢağın fərdi ehtiyaclarının
ayrılıqda öyrənilməsi; hər ğir uĢağın fərdi tədris ehtiyaclarının müĢahidə
edilməsi,
müəyyənləĢdirilməsi
və
planlaĢdırılması
və
təlim
komandasının bir üzvü kimi birlikdə iĢləmək.
Dostları ilə paylaş: