Yoxsulluq
Cinsi əlamətə görə ayrıseçkilik
İrqçilik
Din
Ətraf mühit və inkişaf
Uşaqlar
Qadınlar
Ahıllar
Məhbuslar, eləcə də yerdəyişmə azadlığından məhrum olan şəxslər
Qaçqınlar
Miqrantlar
Beləliklə, əzab çəkən insan mövzusu sosial işdə onun dərkolunmasının mikro - və mezo-səviyyələrindən makro - və meqo-səviyyələrə qədər müxtəlif səviyyələrini əks etdirərək, müxtəlif anlam təzahürləri və müxtəliflikdə öz əksini tapır və bununla sosial işdə insanın elmi cəhətdən dərk edilməsinin çətinliyi aşkar olunur. O, öz konkret sosial tələbatları ilə real fərd kimi, fərdi təzahürlərin və tipoloji xüsusiyyətlərin unikal hadisəsi kimi, müəyyən tarixi zamanın və konkret mədəniyyətin nümayəndəsi kimi, spesifik emotiv təzahürləri, münasibətləri və əlaqələri olan subyekt kimi çıxış edir. Lakin, müştərinin tələbatının hansı səviyyədə formalaşmasına baxmayaraq, sosial işin nəzəriyyəsi, onun varlıq və ictimai dünya sistemində vəziyyətini ehtiyac duyan insan kimi müəyyən edir. Bu konseptdən dəstəyin bütün texnikaları, köməyin bütün metodları əmələ gəlir, bu konseptdən sosial işin nəzəriyyələrinin dərk edilməsinin metodoloji sxemləri qurulur. Sosial işin praktik modellərinin əsas konsepsiyaları “əzab çəkən” insanın patternləri ilə nisbətdə aşağıdakı cədvəl şəklində təqdim etmək olar:
“Əzab çəkən” insanın patternləri
Sosial işin nəzəri modelləri
İnsan animal rationale kimi
Böhran müdaxiləsi (L. Rappoport. Q. Parad);
Qeştaltterapiya (F. Perlz);
Problemlərin həlli metodu (X. Perlman) və s.
İnsan “təbii” varlıq kimi
Psixososial müalicə; Bədən terapiyası. Rəqs terapiyası və s.
İnsan psixosomatik varlıq kimi
Ekzistensional metod; İnteqrativ metod; Böhran yönümlü qısamüddətli metod; Həyat modeli (K. Qermen) və s.
İnsan animal sociale kimi
İnkişaf etdirən model (Boston); İnkişaf etdirən metod (E. Tropp); Funksional metod (R. Smolet); Kommyunite metod (M Follet) və s.
