Dərslik «Çİnar-çAP»

Г^1Ә"^ӘИ TJ^lirso onlaru^N ^uxtolif kis, vo qadmlann ailo
hoy at. davam edtfse,>1Л>Жш*в çoxunu mohəbbot
hijsi b.r osdırmır Bu *_enon^>,rki, bir çoxu dağıhr. Belo bir
fakt "J^t^^Wj ⁹ J Condon sonra bosanan
qadın və kışılor bosaO ^ do xüsusi yer tuturlar. Lakin bu
ümumi Ј^У^А, Belo adolorin oksorıyyoti

noınk. dagılmır окь» ^ %hanından ugurla çıxırlar Bu halları no do ı/ah etn ^

^MÜX u-^İf һ!һы* ^aila С^{Я1чатэЙ,в a}p^ar,,an todqiqatlar göstonr kı, mohobb^ Ч_{1п yalnız llk ш} ^ Ч

nıkah.n taley. tokco ı ^ 4,də_n yox, eyni zamanda birgə

ömür-gun sumıuş огИ (^xs_lyyətindən, _{hər ш} J
Ueytıyyot ormdon *B* ^ *

nuınas.botlorı, bub^ . ч ^ _mohebbotin , Л

Жп' ^AcSvun a^bbeti bu monovi miqyasla
°^lÇV^lUuu ü gö^Wjb.r do qay,daq. Üzeyir boyin

mohobbot. hom do о* _d Л _uIv,- _vefall" _səd ^ ^

о, no.nkı bostoka. h- _{böyük və Ө2Ө}^Ч _И ^

Xalqyazıç.s, Mtf^ ₀^_{rfikrmi хайг}, _<<()^

bir insan, bir Şewı^^_mudrik, _təmk⁴_{mIl ada}^y
idi. Ən çotm vozıyy^ 4ktil olan on ag.r mosololordo

tələsməz, birdən-birə coşan hisslərin, ehtirasların tohrikinə qapılmaz, müdrik yol tapardı».

Ü. Hacıbəyov haqqındakı xatirələri həyocansız oxumaq olmur. O, sənətdə də, ailədə də sözün əsl mənasında böyük insan idi.

Ailənin taleyi, bu hoyatın fərəhli, uğurlu olub-olmaması ərin vo arvadın şəxsiyyətindən asılıdır. Elə halla qarşılaşırsan ki, ailodəki qeyri-normal mənəvi və sosial vərdişlər bu həyatı kölgə-loyir, narazılıqlara gətirib çıxarır. M. F. Axundovun Hacı Qarası xəsisliyi ucundan ailəsini ac saxlayır. Arvadı Tükəzin narazılığına diqqət edin: «Uşaq aşıq yığan kimi, bu qədər pulu yığıb nə cliyəcəkson? Yüz il ömrün ola, yeyəsən, geyəsən, içəsən, pulun tükənmoz... Öz malını no özün yeyib-içirsən, no oyalına məsrof edirsən. Son ölson, heç olmazsa, arvad-uşağın doyunca çörək уеуөг».

Demokrat yazıçı C. Məmmədquluzadonin Xudayar boyi başqa yönümdən arvadına münasibətini bildirir: «Xudayar bəy övrətinin saçlannı sağ əlinə doluyub, cvdə о yana sürüyürdü, bu yana sürüyürdü...

- ...Bir də moni tongə gətirərsən? Bir də cızığından çıxarsan? Övrəti dinmədi. Xudayar sağ əlini yuxan qaldınb başladı:

- And olsun allahın birliyinə, son bir do mənim işlərimo qanşasan, mənim sözümün qabağında söz danışasan, ta onda özünü ölmüş bil. And olsun Allaha, qabırğalannı sındırram. Ayişənin qızı, monim cvlonmoyimin sono no doxli var?

Övrət bir cavab vermədi...»

Bu, feodal-patriarxal ailo münasibətlorinin tipik nümunəsidir.

Ərin və arvadın şəxsiyyəti ailə münasibətlərində - bir-birinə vo uşaqlara münasibətdə üzə çıxır. Burada söhbət bir insan ömründən, bu ömrü insan kimi mənalı, sakit və təmiz yaşamaqdan gcdir. Xalq şairi Rəsul Rza «Мәп insanam» şerində bu hissi gözol ifado etmişdir: