Dərslik «Çİnar-çAP»

§ 2. Мэп - obraz
Моп - obrazın əsasını insanin özü haqqinda biliklori toşkil edir. I akin bu biliklor insan üçün hcç do adi xarakter daşımır. Onlar in­sanin özünə munasibotini ifado edir. Mon obrazin psixoloji ba­ximdan ohomiyyoti do mohz bundan ibarotdir.

Mon - obraz mürəkkəb hadisodir. Golin, gone oğlan vo qizla-ra belo bir tapşırıq verək: özünü 20 sözlə səciyyələndir. Görəsən, onlar bu adi tapşırığı asanlıqla icra edo biləcəklonni? Təcrübə gös-lorir ki, gone oğlan vo qizlann bir çoxu bu zaman edddi çotinliklo rastlaşrrlar. Onlann bir çoxu 7-12 sözdən sonra bilmirlor ki, no ct-ainlor. Bu о demokdir ki, gone oğlan vo qızların özləri haqqındakı

223 təsəvvürləri bir çox hallarda mohdud xarakter daşıyır, hətta bəz onlarda müəyyən ziddiyyətlər də özünü göstərir.

İnsanda eyni vaxtda üç «Моп - obraz» «real mən», «idcal mən» və «sosial mən» mövcuddur.

«R e a 1 m ə n». İnsan indiki anda özünü necə təsəvvür edir? özünün qabiliyyətlərini, rollannı, statusunu necə qavrayır? O, os­lindo necə adamdır? «Real mən»in mozmununu həmin suallar təş-kil edir. Bu zaman insan özünə öz gözüylo baxır. O, özünün «real-mən»i ilə fəxr edə bilər; insanin özü haqqındakı bu obrazı başqa adamlardan gizlətməsi də mümkündür. Bozi hallarda isə «real mən» ətrafdakı adamlann insana verdikləri qiymətlərə uyğun gəl-mir.

«I d e a 1 m ə n». Hor bir insanin «real mən»indən başqa həm də «ideal mən»i vardır. İnsan özünü necə görmək istəyir? Hansı keyfiyyətlərə yiyəlonmoyə çalışır? «İdeal mən»in məzmununu bıı suallara əsason sociyyəlondirmok olar. Admdan göründüyü kinıı. «ideal mən» insanin özü haqqinda ideallan ilə bağlıdır. Onun psı xoloji baximdan mənası da, birinci növbədə, bundan ibarətdir: in­san öz «ideal mən»ini həyata keçirmək üçün yollar axtarır vo bu sa­hodo böyük soy göstərir. İnsan özünütərbiyə ilə məşğul olarkən adoton özünün «ideal mon»indən çıxış cdir.

İnsanın şəxsi keyfıyyətləri çoxdur. Görəsən, bunlann hamısı onun «ideal mən»ində oks olunurmu? Yox. Hər bir insanin yüksək qiymətləndirdiyi müəyyon keyfıyyətlər vardır. «İdeal mən»do məhz bu keyfiyyotlor əks olunur. Tosadüfi deyildir ki, insan özünü-tərbiyə ilə məşğul olarkən də özündə hor hansı bir keyfıyyəti de­yil, mohz yüksək qiymətlondirdiklori keyfiyyotlərin formalaşması-na xiisusi diqqət yetirir.

«S о s i a 1 m ə n». İnsan həmişə özünə başqalarının göziiylə baxır. Başqa adamlar onu песо görürlor? О, özünü başqa adamlara песо göstormək istoyir? Necə horokot etso, başqa adamlar onu yax-şı adam vo ya mütoxəssis (müəllim, çilingər, həkim və s.) kimi ta-nıyarlar? Bu üç sual yaşından asılı olmayaraq insan üçün böyük ohomiyyoto malikdir. Axı, bizim hor birimiz insanlarm icorisindo yaşayırıq vo istor-istəməz özümüzə onlann gözüylo baxmalıyıq. Insanlann qarşılıqlı sosial tosiri prosesindo «sosial mən»in ohomiy­yoti do mohz bundadır.

Insan başqa adamlarla iinsiyyoto girorkon adoton özünün «so-sial mən»indən çıxış edir: o, həmişo özünü başqa adamlara yaxşı

ofdən göstərməyə çalışır, özünün «pis əməllərini» bclə müxtə-f ycdlarla pərdələyir; psixoloji «maskalardan» da bu məqsədlə is-"adə edirlor.

İnsanın «real mən»i onu no dorocodo tomin cdir? Ətrafdakı ımlar onu no dorocodo toqdir cdir vo ya boyonirlor? О özünün r hansi bir kcyfıyyotini başqa adamlardan no dorocodo gizlotmo-yo çalışır, о, özünü başqa adamlara песо (tutaq ki, yaxşı adam, osl müollim, elm adami vo ya varh adam) kimi göstərmok istoyir? Bu luallan izah etmodon insanin «sosial mon»inin mozmununu aydin-l.işdırmaq olmaz.

Psixoloji planda real, ideal, sosial «Моп» birlikdo mövcuddur. < Mar bir-birlorini bir növ tamamlayır vo zənginləşdirirlər. Lakin bozon real, ideal vo sosial «Mon»lor arasinda köklü ziddiyyotlor do mıışahido olunur. Əgər «real mən» «ideal-mən»ə uyğun golmireo, mesial mon» «real mon»i gizlotmoyo xidmot cdirso, insanm özü haqqinda tosovvürlərində özünəməxsus çotinliklər meydana çıxır. lick) hallarda insan adoton refleksiya yolu ilo bu uyğunsuzluqlan tohlil edir, bir növ onlann hamisi üçün «ümumi тохгос» taparaq nımafiq ziddiyyətləri aradan qaldırır. Bozon do bu cohot ona mii-.-•>sv>r olmur. Xalq ifadosi ilo dcyilsə, «öz hoqiqi sifotini, simasim biiruzo verir». Yoni psixoloji maska insanin hoqiqi sifotini heç do lıonıişə pərdələyə bilmir.

«Моп - obraz»ın formalaşması dialektik prosesdir. O, muxtolif ımıllorlə şərtlənir. İnsanda özü haqqinda təsəvvürlərin formalaş-masında horokot vo görmə duyğuları miihiim rol oynayir. insamn o/ünü qavramasimn tosirli vasitosi kimi güzgünün ohomiyyotini ■yd etmomok olmaz. Lakin «Моп - obraz»ın formalaşmasının •sas monbəyini başqa adamlar - yaşlılar, həmyaşıd oğlan vo qız-lar təşkil edirlor. K. Marks göstərirdi ki, «...insan olindo giizgii ilo vo «Моп топот» deyon fixteçi filosof kimi doğulmadığına göro, o, ovvolco güzgüyə baxınmş kimi başqa adama baxın>.

İnsan başqa adamlar vasitosilo kişilik, qadınlıq, monovi gozol-lik vo s. haqqındakı etalon vo stcrcotiplərə yiyəlonir, başqa adam-lan vo özünü qiymotlondirmoyi öyrənir.

157-15