Dərslik «Çİnar-çAP»

Bu gün öz ölümüm girdi yuxuma: Gördüm ki, Dağıstan... yaşıl bir çomon... Üstümə od tökür günəşli səma, Sinomdo qurğuşun, can vcrirom men.

ölürəm, bir kəsə gərək dcyiləm, Ünvansız qəribəm, sahibsiz yetim. Bircə torpağımdır sonuncu həmdəm, Dcyirom, qoy ona qanşıb itim.

Bir imdad gozirəm axır sosimdo, Tənhalıq sinəmi yandırıb-yaxır. Qartallar qıy vurur dağ zirvosində, Ccyranlar mələşo-mələşo baxır.

Nə dost xəbər rutur, nə yoldaş görür, Ölürəm, ömrümün bahar yaşında. Ne anam saç yolur, nə yad hönkürür, Bilinmir hardadır qobir daşım da.

Ürokdə intizar ölürdüm bele, Birdən səs cşitdim, görən bu nədir; Avar ləfıcəsində yol gələ-golə Şirin söhbət cdir iki müsafir.

Votənim Dağıstan. Qızmar bir gündə, Dünyadan əl üzüb can verondo mən, Onlar danışırdı ana dilindo Kələkbaz Əlidən, Dəli Hosondən.

О soslo isindi soyuq bodonim, Dırçəlib bir daha inandım bu an. Hnkımlor yaramı sağaltmaz mənim, Oz ana dılımdir dordimə dərman.