Yəhudilər düşərgə salmamağı, cəsarətlə
hücuma keçməyi, hamısı birlikdə böyük
igidliklə döyüşə girib işi həll etməyi qərara
aldılar. Çünki onların şəhərləri, müqəddəs
şeyləri və məbədləri təhlükədə idi.
18 Onlar arvadları, uşaqları və qohum-
qardaşları üçün az qayğı çəkirdilər, mühüm
və əsas qorxuları təqdis olunmuş
müqəddəs məskəndən ötrü idi. 19 Şəhərdə
qalmalı olanların da qayğısı az deyildi.
Onlar açıq yerdə olacaq qarşılaşmaya görə
təşviş içində idilər.
20 Hamı indi işin necə həll olunacağını
gözləyirdi: düşmən artıq yaxınlaşır, onun
qoşunu döyüş üçün nizama salınır, fillər
mühüm mövqelərdə yerləşdirilir və
süvarilər cinahlara qoyulur. 21 Onda
Makkabi qarşısındakı çoxsaylı qoşunu,
müxtəlif silahların hazır durduğunu və
heyvanların vəhşiliyini seyr etdi. Əllərini
göyə tərəf qaldıraraq möcüzələr yaradan
Rəbbə dua etdi, çünki qələbənin silah gücü
ilə əmələ gəlməyəcəyini bilirdi; yalnız
Rəbbin Özü qərar verən kimi qələbəni
layiq olana verir. 22 O, bu sözlərlə dua
etdi: «Ey Hökmran, Yəhudeya padşahı
Xizqiyanın dövründə Sən bir mələk
göndərdin və o, Sanxerivin düşərgəsində
yüz səksən beş min nəfəri məhv etdi.
23 İndi də, ey göylərin Hökmdarı, bir daha
xeyirxah mələyini göndər ki, önümüzdə
gedərək dəhşət və lərzə salsın. 24 Əlinin
qüdrəti küfr edərək Sənin müqəddəs
xalqının üstünə gələnləri yerə yıxsın». O,
duasını belə bitirdi.
Dostları ilə paylaş: