Tovit və Xannanın narahatlığı 1 Bu arada Tovit günləri bir-bir sayırdı ki,
oğlunun gedib-qayıtması nə qədər çəkər.
Günlərin sayı bitmişdi, Toviya isə hələ də
geri qayıtmamışdı. 2 Tovit düşünürdü:
«Ümid edirəm ki, orada onu saxlamayıblar.
Bəlkə, Qavael ölüb və ona gümüşü verəcək
bir kimsə yoxdur?» 3 Tovit narahat olmağa
başladı. 4 Arvadı Xanna deyirdi: «Balam
ölüb, artıq sağ deyil». O, oğlu üçün ağlayıb
yas tutaraq deyirdi: 5 «Vay halıma, oğlum,
gözlərimin işığı, mən niyə səni buraxdım
ki, gedəsən?» 6 Tovit isə ona deyirdi:
«Sakit ol, özünü ələ al, əzizim! Oğlumuz
sağ-salamatdır. Yəqin, orada nəsə
gözlənilməz iş çıxıb. Onun yol yoldaşı
etibarlı adamdır, özü də bizim
qohumlarımızdan biridir. Narahat olma,
əzizim, o, tezliklə qayıdacaq». 7 O da
cavab verirdi: «Məni rahat burax, məni
aldatma, uşağım ölüb». O hər gün tələsik
evdən çıxıb oğlunun getdiyi yola baxırdı;
heç kəs onu inandıra bilmirdi. Gün batanda
isə qayıdıb yas tutaraq bütün gecə boyu
ağlayır və gözünə yuxu getmirdi.
