*dipnotlar yazıda nerede kullanılmışsa oraya parantez içinde yapıştırılmıştır

HOLLANDA: “Hollanda Hollandalılarındır!”

İkinci emperyalist savaştan sonra Hollanda’da 100 bin kişi hakkında işgalci Nazi ordusu ile işbirliği yapmaktan dava açıldı. Bunlardan 85 bini Hollanda Ulusal Sosyalist Partisi (NSB)’nin üyesiydiler. İşgalci Nazi ordularıyla iğrenç bir işbirliği geliştiren Başbuğ Anton Mussert’in mirasçıları, yasaklanmış olmasına rağmen 1953’de yeni bir Nazi partisi, Ulusal ve Sosyal Avrupa Hareketi’ni(194)(NESB) kurdular.

NESB 1955 yılında milletvekili seçimlerine katılacağını açıklamaya hazırlanırken yasaklanarak dağıtıldı. NESB’nin eski üyeleri Hollanda Muhalefet Birliği (NOU)’ni kurarak 1956 milletvekili seçimlerine katıldılar. "Saf ırk bir Avrupa“ için mücadele etme iddiasında olan NOU’nun şefi Paul Van Tiennen’in SS geçmişi ortaya çıkarılıp teşhir edilince, seçimlerde ancak 20 bin oy alabildi ve örgüt dağılma sürecine girdi.

Ancak 1958 yılında faşistler, NOU’nun artıkları önderliğinde, devlet bürokrasisinin artan etkinliği, vergilerin ağırlığı ve yabancıların fazlalığı gibi temaların etrafında birleşerek, köylü partisi Boeren Partij’i kurdular. Bu parti neo-Nazi taklidi olmaktan çok, küçük meslek sahiplerinden, esnaflardan, zanaatkarlardan ve kalifiye olmayan işçilerden oluşuyordu. 1967 milletvekili seçimlerinde % 5 civarında oy alarak 7 milletvekili çıkardıktan sonra, önderlerinin geçmişinin teşhiri ile başlayan bir bölünme süreci yaşadı ve sonunda tamamen dağıldı.

1971’de Belçika’nın Flamand faşistleri ile yakın işbirliği içinde Flandre, Hollanda ve Güney Afrika’daki Boers’leri kapsayan “Büyük Hollanda” davasını savunmak için G. Looy ve Y. Vanderwal önderliğinde NVU (Nederlandse Volksunie-Hollanda Halk Birliği) kuruldu. Jöp Glimmerveen’in önderliğinde sınırlı sayıda, özellikle gençlerden oluşan militanları seferber edebilen NVU, açıktan ırkçı faşist ideolojinin bayraktarlığını yapmaya, "Beyaz Hollanda" şiarı etrafında marjinal gençliği örgütlemeye başladı.

NVU’yu 1980’de terkeden bir grup ırkçı, faşist niyetlerini ve politik geçmişlerini apolitik bir etiketle gizleyerek "Ne sağ ne sol, merkez tek yol!" sloganı etrafında Centrumpartij-Merkez Parti’sini oluşturdular. Hedefleri meşruluk kazanıp marjinallikten kurtulmaktı. 1982 genel seçimlerinde önderleri Hans Janmaat’ın milletvekili seçilmesiyle sürpriz yapan Centrumpartij, Hollanda’da % 4 oranındaki yabancı işçi varlığının bu ülkede "kan davası, poligami, etnik savaşlar ve AİDS hastalığı"nın yaygınlık kazanmasının temel nedeni olduğunu savunuyor.

1982 başarısından kısa süre sonra dağılmak zorunda kalan CP, 1989 Avrupa Parlamentosu seçimleri vesilesiyle Centrum Demokraten (Merkez Demokratlar) adı altında yeniden oluşturuldu. Ama bu kez ancak % 0,8 oranında oy alabildi. Fakat aynı yıl yapılan erken milletvekili seçimlerinde Hans Janmaal, "Hollanda Hollandalılarındır!" şiarında özetlenen ırkçı, şovenist bir seçim kampanyası yürüterek yeniden milletvekili seçildi.