| Reklamcılığın pratiği
Onbinlerce işçi ve emekçinin devrimci komünist partinin sloganlarını coşkuyla haykırmasından devrimci sonuçlar çıkarmanın her kesim açısından gerekli olduğu açıktır. (Yüzbinlerin Yürüyüşü ve Bazı Sonuçları başlıklı yazıdan, aynı sayı)(246)
Türkiye işçi sınıfının 1993 1 Mayıs eylemi, devrimci bir sınıf partisinin varlığını, sınıfın yaşantısında bütün öteki "işçi partileri”nden ve Türk-İş yöneticilerinin "partisi"nden tamamen farklı bir yere sahip olduğunu sadece kanıtlamamış, çarpıcı bir olgu olarak da ilan etmiştir. İşçi sınıfı, bütün bir sınıf olarak, bütün öteki partilerden ayrı, bağımsız bir parti olarak örgütlenme eğilimi içinde bulunduğunu, kendi devrimci partisinin var olduğunu ve bu parti saflarında örgütlenmek yolunda yürüdüğünü ortaya koymuştur. (...) Bu 1 Mayıs eyleminde, işçi sınıfının harekete geçen, politik eğilimini açıkça ortaya koyan kesimleri, sadece İstanbul’da değil, bütün ülkede, Türk-İş bürokrasisi başta olmak üzere, sınıf dışı reformist ve "sosyalist” grupları bir kenara itmiş, büyük ölçüde partimizin sloganları, pankartları ve örgütleri etrafında toplanmıştır. Görülmüştür ki, işçi sınıfı içinde partimizden ve örgütlerinden başka herhangi kayda değer bir devrimci politik akım ve örgüt yoktur. İşçi sınıfı, partimize, kendi sınıf partisine olan politik ve örgütsel eğilimini belirginleştirmiş ve ilan etmiştir.
(TDKP-MK’dan Açıklama ve Çağrı/İşçi Sınıfının 1 Mayıs Eylemi ve Sınıf Partisinin Politik ve Örgütsel Sorumlulukları yazısından, sayı:56, Haziran ’93)
Dostları ilə paylaş: |
