ƏDÜK – ayaqqabı, dabansız ev ayaqqabısı, nazik dəridən tikilən uzunboğaz kişi çəkməsi, SOQMAN (qara sığırı soqmanı tolu qan oldı) [72, s. 136] – çəkmə, bir növ uzun boğaz çəkməyə deyilirmiş.
Silah adları
Zülfüqar. Ucu haça qılıncın adıdır. “Zülfüqarın, qıniləqəbzəsi ağac!” [72, s. 58]. Bu söz ərəb mənşəlidir. Lüğəvi mənası “onurğa sahibi”dir. “Fiqar” onurğa sümüyü mənasını ifadə edən “fiqrə” sözünün cəm formasıdır. Dini rəvayətə görə, guya göydən yerə enmiş bu qılıncı Məhəmməd peyğəmbər imam Əliyə bağışlamışdır. Əlinin qılıncına verilən addır [132]. Müasir dilimizdə işlənən “zülf” bölünmüş, haçalanmış anlamını verir. “Zülf saç“– üzün iki tərəfindən sallanan tellər [12, s. 692]. Qılınc görünüşünə görə bu adı daşıyır. Hal-hazırda antroponim yaradan vahid kimi işlənir.
Bundan başqa dastanda CİDA – Nizə, mizraq, süngü . Hətta dilimizdə belə bir misal var. Cidanı çuvalda gizlətmək olmaz. CÖVŞƏN – zireh, arxaya geyinilən silah [45, s. 320], müasir dilimizdə bu sözü buronjilet əvəzləyib, DƏPƏR – baltaya bənzər döyüş silahı [45, s. 325], GÜRZ – dəmirdən silah növü, dəmir çomaq, toppuz, şeşpər [45, s. 460] ktematonimlərinə də rast gəlirik.
Dostları ilə paylaş: |
