Divan-ü luğat-it tüRK

divani luğatdan etimolojik dərləmə sözlər

DİVAN-Ü LUĞAT-İT TÜRK İNCELEMELERİ

“DİVAN-Ü LUĞAT-İT TÜRK”DEN DERLENMİŞ ETİMOLOJİK SÖZLÜK

Derleyen:

Hasan Bey HADİ


Tebriz

2005

a : şaşalamayı anlatan bir ədat·_ka.

aba : əbə. 1. ana. apa_ka. 2. ayı. qorxu, qabalıq simgəsi. - abaçı: xuxu.

aba başı : dağlarda yetişip dağlıların yediği xiyar kimi tikənli bir ot. yer mürvəri. cannabis sativa_ka.

abacı : 1. ayı oynadan. ayıya baxan. 2. umacı. bununla cocuqlar qorqutulur. - abacı gəldi: xuxu gəldi. - abağı: qorquluq_ka. qaraqula. 2. ağır basma. qâbus_ka.

abaq : qıt. örtülü. gizli. gözdən qıraq.

abaqı : bax > abacı. qorquluq_ka. qaraqula.

abalı : 1. qıtlı. az tapılan, görünən nərsə. əcib. nadir. 2. yapalı. gizli.

aban : abanğ_ka. 1. əyər. əgər. əyə. "əgər" anlamına şərt ilgəci_ka. - aban gəldin: əgər gəldin. - - aban gedsən gedərəm, aban gəlsən gələrəm. - aban aban iş olmaz, bəsləməsən qız olmaz. - gəlsə aban tərxanım: gəlirsə əgər tərxanım. - aban qolsam_ka: istərsəm əgər. 2. abıtqan_ka. abid. zahid. mürtaz. qıraqlardan uzaq, özlüyünə, öz içinə qapanan adam. 3. özün oraya salmayan. xuddar. - aban kimsə, yavuz qalmaz:

abanmaq: ubanmaq_ka. gizlənmək. - oğruya tay ubanma, görcək işdə yubanma.

abed : (< abıd). 1. qıraq. dinc. 2. tə'til. 3. pərhiz.

abıdmaq: <> abıtmaq

abımaq : gizlətmək. yaşırmaq. örtmək. qapamaq. - onu məndən abıdı.

abınmaq : gizlənmək. örtülmək_ka. saxlanmaq.

abıt : (> abed). qıraq. dinc. tə'til. pərhiz. aban. abıtqan_ka. zahid. mürtaz. qıraqlardan uzaq, özlüyünə, öz içinə qapanan adam.

abıtqan_ka: 1. saxlayan_ka. gizlədən. örtən. 2. çəkinən. yaşırun. qaçağan. - abıtqan kişi: qaçan, çəkingən kişi. 3. aban. abid. zahid. mürtaz. qıraqlardan uzaq, özlüyünə, öz içinə qapanan adam.

abıtmaq : gizləmək. saqlamaq. örtmək_ka.

abur cubur: malın kötüsü, dəğərsizi. çarçur_ka. çübür çəbür_ka.

abzal₈ : əbzar. əməc.

ac : - ac göz: alçaq ər. suq. soq. suqər. yutuq. utuq. ütük. tamahkar.

acı : 1. açıq_ka. acı olan hər nəsnə. əkşi. 2. acıma. didik. dərd. yara. ağrı. 3. kəkirə. - kəkirə kolu: acı kişi. 4. acı- diş: - acı dişiylə ısırmaq. azı dişinə vurmaq: azıqlamaq_ka. - acı dişli: azıqlıq_ka.

acığ : qaqıq. hirs.

aciko : qıcı_ka. xərdəl.

acıq_ka : 1. acı. acı olan hər nəsnə. əkşi. 2. böyük qardəş. 3. titrü_ka. didik. dik. kəsgin.

acıqlı : acığı olan. azuqluq_ka. - acıq yiyəsi olmaq: azuqlanmaq_ka.

acıqlıq_ka : 1. ağrı. dərd. man. kəsəl. 2. əkşitən. acıdan. turşatmaq üçün kullanılan küp, qab.

acıqmaq: açıxmaq_ka. - acımaq bildirən bir kəlimə. ava_ka.

acıqsımaq_ka: əkşimək. turşamaq. acılaşmaq. - üzüm acığsadı: acıdı.

acıqtırmaq: aç buraxmaq. açurmaq_ka.

acılanmaq : ( c <> z ) azılanmaq_ka.

acılı : azıqlıq_ka.

acılıq : 1. açıqlıq_ka. 2. öt kisəsi. öt_ka.

acıma : didik. dərd. acı. yara. ağrı.

acımaq_ka: 1. əkşimək. 2. (yara. gövdə) acımaq. incimək. 3. acınmaq. əsirgəmək_ka. əsəflənmək.

acınmaq : 1. tasa, acı duymaq. ziyan görmək. 2. qatılaşmaq. qoyulaşmaq. mayalanmaq. 3. əkşimək. - qorlanmaq_ka. qurlanmaq_ka. 4. şəfqət göstərmək. yamanlıqtan qurtulması yollarını aramaq· - qavdunmaq. qavdınmaq_ka. 5. əsirqenmək_ka. əsirqemək_ka. dartınmaq. tartınmaq_ka. götürülmək. yazıqlamaq. heyifsinmək. təssüf yemək.

acırqan_ka: acıdan. incidən.

acışmaq_ka: 1. əkşimək. acılaşmaq. 2. incimək. - canım acışdı: yeynim ürpərdi.

acıtqan_ka: 1. (issi, boğuq hava) əkşitən. acıtan. əkşitqən. turşadan. 2. incidən.

acıtmaq_ka : əkşitmək. acıtmaq.

acıyan : basut_ka. əsirgəyən. mehriban.

acqözlü : - acqözlüklə, acqurd kimi əlinə keçəni yemək. bir şey buraxmamaq: çarçur yemək_ka.

acmaq_ka : qarnı acıqmaq.

acsamaq: (ac <> aş) aşsamaq. yeməksəmək. yemək istəmək.

acun : dünya. - arğuc ajun. yalancı, aldatıcı dünya.

aç : çağırma, ündə, ünləm ilgəci. - aç aç: gözlə gözlə. aç gəlmə: gözlə, gəlmə ha. - aç sevilsən, sevgidən qalma.

açaq : kəvik. orunc_ka. urunc. ışıq. rüşvət. - qara bulutu yel açar, urun bilə il açar: rüşvət düğün açar.

açan : ötgür_ka. müshil. isala salan nərsə.

açar : 1. yetik. yetim. yetməyə, qurmağa, açmağa yararlı nə, kimsə. zirək. qabil. 2. turşu.

açı : əçi. yaşlı qadın. hanım nənə.

açığa vurmaq: yanğramaq_ka. yanzatmaq. yanatmaq. aydınlamaq. ifşa edmək.

açıxmaq_ka: acıqmaq.

açıq nə : anğıl_ka. alanğ_ka. meydan.

açıq yer : alanğ_ka. alan. anğıl. tüz_ka. hamar.

açıq : açuq_ka. açıx. 1. bağış. töhvə. sələ. - xandan sizə açıq var. 2. açıqlıq_ka. bolluq (da yaşayış). dinclik. rahatlıq. - özüvü açıqlı tut_ka: iyi yeməklər ye, din ol, rahat ol. - açıqlı ər çabuq qarımaz: varlı kişi tez qocalmaz. - açığa çıxmaq: bəlgürmək. bəllənmək. - açıq hava: aya göy_ka. - açıx kölgə: kölgəmsi, zayıf kölgə, köşiqə_ka. 3. açıla. anğıl_ka. enli. ənli. gen. yatız. məsahət. meydan. - işimin açıqlığı. 4. rahat, xoş, dinc. gülər üz. - açıqlıq kişi: xoşrəfdar kişi. 5. bayıq_ka. doğru. - bayıq söz: doğru söz. 6. yasıq. yayıq. yazıq. kinayəsiz. sərih. 7. ayas. ayaz. isik. ısıq_ka. gen. saf. 8. yaşut. şad. yarud. könik. könül. sevnik. həyəcanlı. 9. kərkük. gərilmiş. yalaman.

açıqlamaq: ifşaedmək. çinin çıxartmaq. çinləmək.

açıqlıq : yatızlıq. yətüzlük. genişlik.

açıqlıq_ka : 1. açıq. güşatalıq. bolluq içərisində bulunan (kimsə). - özüvü açıqlıq tut: özüvə qulluq ed. 2. açıq olan nərsə. - açıqlıq qap. 3. selfservis. 4. varlı. varlılıq. dincli. bollu. - açıqlıq ər şabuq qarımaz: varlı kişi tez qocalmaz. 5. əl_ka. fürsət. boşluq. güşatalıq. 6. genrün. bolluq. 7. qoçaq. xuyu gözəl.

açıqluq_ka: <> açıqlıq_ka

açıla : açıq. anğıl_ka. enli. ənli.

açılıq : ərəfə.

açılış : açış. dərtiş. tartış. dəriş. yarış. - sərgi açılışı: dartışı. - işlərin açılışı: dartışı.

açılmaq: açlışmaq_ka. açlınmaq_ka. 1. soyulmaq_ka. çözülmək. dağılmaq. (dəri, paltar). 2. yayılmaq. yazılmaq_ka. yadılmaq. 3. yalabımaq. gözəlləşmək. 4. budaşmaq. buduşmaq_ka. ayrılmaq. ayrışmaq. bud bud olmaq. 5. ayışmaq. ayaşmaq. azaşmaq. 6. saşılmaq_ka. saçılmaq. 7. yazınmaq_ka. rahatlaşmaq. istirahət edmək. 7. bilsikmək. ifşa olmaq. 7. talqılmaq_ka. - yükü talqıl.

açılmamaq: (ip kimi şeylər, işlər). dolaşmaq. burqaşmaq. boymaşmaq_ka.

açın : ehsan. ikram. tumar.

açındı : comət. iyid. cəvanmərd.

açınmaq_ka : açılmaq. açarlanmaq. bollanmaq. bağışlamaq. ikram edmək. ehsan edmək. doyumlamaq. tumarlamaq. - bəy ərin açındı: bəy əsgərini doyurub səvələdi. - açınan at yüyrək olur: tumar görmüş at yeyrək, yorqa olur. - ər qoyun açındı: otardı. yem verdi.

açış : açılış. dərtiş. tartış. dəriş. yarış. - sərgi açışı: dartışı. - işlərin açışı: dartışı.

açışmaq_ka : açılmaq. açınmaq.

açqınmaq: ıçqınmaq_ka. açılıb buraxmaq. qaçırmaq. əldən vermək. yelləmək. - çöldəki sonanı qoğub, evindəki toyuğu ıçqınma.

açlınmaq_ka: açılmaq·.

açlışmaq: açılmaq. - qapılar açlışdı.

açmaq : <> saşmaq. 1. ayırmaq. qaçıtmaq. qaçırtmaq. sıçratmaq. 2. gəbətmək. öldürmək. yasmaq_ka. dağıtıp yaymaq. çözmək. yox edmək. 3. qavşatmaq: gəvşətmək. kovşatmaq. boşaltmaq. 4. yorıtmaq_ka. yürütmək. yeritmək. yoğurtmaq. sürtmək. sürdürmək. - ot onun qarnın açdı: yorıdı. 5. düzətmək. çüjtürmək_ka. 6. aşmaq. almaq. üstün gəlmək. fəth edmək. - yağı elin açtımız. - ağır dağdan açan kim. 6. qartamaq_ka. qırmaq. kərtmək. kəsmək. qazmaq. 7. yorğurmaq. yormaq. yolqurmaq. - buxcanı yor: aç. - yorulmuş qapı: açılmış qapı. 8. aruqlamaq. arqurmaq_ka. arqırmaq. boşaltmaq. təmizləmək. - ara açmaq: ara arqurmaq. 9. yasmaq_ka. yazmaq. yaymaq. 10. buraxmaq. tərk edmək. 11. yarımaq. doğmaq. - gün yarıdı.

açmaq : - açmaq istəmək: açsamaq_ka.

açmuq : açmaq, ağartmaq ürünü. gəc. - açmuq taz: başı kəclə bulanmış kimi sıvanmış kəl.

açrılmaq: asrılmaq. atrılmaq. ayrılmaq.

açsamaq_ka: açmaq istəmək.

açtırmaq: açturmaq_ka. saşturmaq. yazdırmaq_ka. çözdürmək. - bu düğünü yazdıran gəlsin. - bu işi yazdıramazsın. - bu düyünü saştur.

açturmaq_ka : açtırmaq.

açuq_ka : açıq. işuq. iyuq. qutuq. qutlu. mübarək.

açurmaq_ka: acıqtırmaq. aç buraxmaq.

ad > at

ad_ka : ed. əd. ipəkli qumaş bənzəri kimi toxuma cinsindən sənət əsəri olan hər şey.

aduq : adquq aqtuq. ağduq_ka. pozuq. bəlirsiz. dəğişik. qarışıq.

afılqu : bir dəniz ağacı· - avılqu.

ah çəkmək : yağurmaq_ka.

ax > aq

axıtmaq : axıtmaq. yüşmək_ka. yuşmaq.

ajun_ka : dünya. aləm.

aq : 1. ağ. örünğ. ürünğ. - aq at: boz rəngli at. - aq saqal : saçı saqalı ağarmı. qocalmış. 2. iki bacaq arasındaki boşluq. 3. ağ. suqaq. su çalı, rəngi. 4. tək. xəlvət. - ağ yer. - ağ kişi: tək kişi. - ağlu: dal avlu, həyət. - ağlatmaq: təkləmək. yalınmaq. - aban olan, elin günün ağladır: zahid olmaq üçün, hər nəyi tərk edməli. 5. iki nəyin arasındki açıqlıq. özəlliklə iki qıçın aras. - yüz at mənim ağımdan keçdi. 6. bürmə_ka. don, torba kimi şeylərin ağı, buruşuq yeri. 7. aq !: ax !. süz! . - axa dur: ax. ax gınan. - qaqa dur: çırp. çırpqınan. - baqa dur: bax. baxqınan.
- aq qıl !:ağ qıl !. çıx !.
- ağ yələli: yalqıl_ka. yələsi ağ.

aqa : ağa. aği_ka. cəvanmərd. - aqa turmaq: axa turmaq. axıb durmaq.

aqac : ağac. 1. ağac parçası. - sovlan ağac: qolsuz budaqsız, yapraqsız ağac. - uc ağacı: qələmlik, çəliklik, iğdəlik kimi nələr düzəldilən ağac. - ağac qabığı: qaz. qas. qasuq_ka. qadız_ka. qasıq. - sırıqlıq ağac: uzun ağac. dirəklik ağac. 2. ərkəklik ayqıtı. 3. yol ölçüsü. fərsəx. 4. sarmaşıq: mandar_ka. yörgənc_ka. ağaclara sarılan, qurutan bir bitgi. - ağacın kökü: kök. damar. yıldız_ka. - qaraqan: dağ ağaclarının bir çəşiti. - ağac qabuğu: qas. qaz. qasuq.

aqaclanmaq:. yıqaçlanmaq.

aqaclıq : ağaclı olan yer. yıqaçlıq.

aqalamaq: ağalamaq. sayqılamaq. böyütmək. əzizləmək.

aqalıq : ağalıq. aqılıq_ka. ürək böyüklüyü, əll açıqlığı. cömərtlik. sələklik.

aqan : ağan. 1. axan. axımcıl olan. yuşulqan. 2. gənzək. (aqan ər). gənizdən söz söyləyən. burnunda danışan. - ağan əbi. - ağan malla. 1. fasid. müfsid. büzəhkar. - ağanlardan gəz uzaq. - ağan bir olursa, min tuxum əkər. 1. ağnaq. aşqın_ka. - aşqın topraq: axan topraq.

aqar : - axar axıb inrəşu. - axarlı. yorıq. axın. fəsih. - yorıq dil: açıq axın, aydın dil.

aqarmaq : ürnğərmək_ka.

aqarmaq. ağarmaq. ürnğərmək_ka. ürüngərmək. örnəmək. örüngəmək. örüngərmək.

aqartğu : ağartqı. bax > aqartı.

aqartı : ağartqı. aqartqu_ka. ağımçıl nərsə. buğdadadan olan apcuq (arpcuq < arpa cuq < arpa suq < arpa suv: arpa suyu). pirvə.

aqartqu : ağartqu. pirvə. abco.

aqartma: ağartma. arınqa. gəc.

aqçı : ağçı. avçı. ovçu. - ağçı yaşıb duzaq.

aqd > aqt

aqdoğan: ağdoğan. ürün quş. ürünğ quş.

aqı : ağı. ağu. 1. əli açıq. qoçaq. sələk. cömərt. bol. - ağı yağaq: yağlı cəviz. 2. parça. toxunma. (ipək qumaş. altın, qümüşlə işlənmiş sırmalı)_ka. - ağıcı: ağıc. parçaçı (ipək qumaşları baxcısı. xəznəçi)_ka. 3. zəhər - ağılı bitgi. baldıran otu: qara ot_ka. - ağılamaq: ağulamaq_ka. - ölüm onu qonaqladı, ağız içrə ağu sağdı.

aqı : ağı. - ağız içrə ağu sağdı.

aqi : aği_ka. ağa. ağa. cəvanmərd.

aqıçqa : ağıçqa. avıçqa_ka. ağsaqqal. qocamış kişi.

aqıq : axıq. əğrik. oğruq_ka. uğruq. ovruq.

aqıqmaq_ka: ağıqmaq_ka. aquqmaq_ka. ağılanmaq. zəhərlənmək. - köhnə yeməkdən ağuqdular.

aqıl : ağıl. 1. uğur əğiri (düzü əğrini) ayırt ediş: us_ka. anlayış. hikmət. bilgi: bilik. - kəndini ağıllı göstərmək: bilgimsinmək_ka. - ağıllaşmaq: bilgimsinmək. 2. ağıl. qoyun yatağı. 3. qoyun pisiliği. qığ. 4. qası_ka. qığ₂. - qoyun ağılı yaxcı yanar.

aqılamaq: ağılamaq_ka. 1. ağalamaq. igidləmək. sələkləmək. saylamaq. cömərt saymaq. 2. ağulamaq. ağı qatmaq. zəhərləmək.

aqılanmaq: ağılanmaq ağıqmaq_ka. zəhərlənmək.

aqılıq_ka : ağılıq. ağalıq. ürək böyüklüyü, əll açıqlığı. cömərtlik. sələklik. - qoyqıl mənə ağılıq, olsun mənə ayağa: tanrım əli açıqlıq, buyruq (nəsib) ed mənə, ta adım yaxcılığa, ağalığa çıxsın.

aqıllanmaq: ağıllanmaq. süngüklənmək. sümüklənmək. böyümək.

aqıllı : ağıllı. bilqeys. bilkəs. əkəç. tuysuq. duysuq. duyar duyan kimsə. hissili. qanar.

aqılmaq: ağılmaq_ka. şaşırtmaq. şaşalatmaq.

aqımır : axımır. əğri. əmit_ka. ağnaq. yıxıla.

aqım_ka : ağım. çıxım. yüksəlim. - bir ağım yer: bir dəfədə axacaq qədər olan. bir dəfədə çıxılan yer

aqın : axın. 1. axarlı. yorıq. fəsih. - yorıq dil: açıq axın, aydın dil. 2. aqın_ka. sel. - axınlar axdı. 3. yorıq. cərəyan. - toq axını: yorıqı. - su axını: yorıqı. - devrim cərəyanı: yorıqı. - qırıq cərəyan: yorıq. - işgə yorıq, gur yorıq. - axsa seviş axını. - qalxdı öğüş axını: zikir səna səsi qalxdı.

aqınc : axınc. aqınç_ka. sel.

aqınçı_ka : axıncı. sel kimi axan. qoşun. axınc. sel. - munduz axınc_ka: birdən axan sel. - axıncı gəldi.

aqın_ka : axın. sel. - axınlar axdı.

aqıntı_ka : axıntı. axaj. axarlı. tökül. cari. - axıntı sular

aqır : ağır. ağrı. ağru_ka. 1. aqrun. yavaş. - aqru aqru_ka: ağır ağır. yavaş yavaş. 2. artaq. pis. 3. saya. hörmət. - sizin ağrız. - ağrı olmasaydı kişidə, daş qalmazdı daş üstə. - ağrı görən ağırlar. 4. basıq. basruq_ka. dəğrik. dəğərli. baha. bahali. - ağır nə: bahalı şey. 5. ağır. inc_ka. rahat. içi sakin. yürəği dölək. 6. mətin. 7. mehriban. 8. uluğ. çətin. 9. axır. tavla. tövlə. aran_ka.
- 10. ağır-uğruqu. şey şüy. - özüdə geddi, ağır uğruquda. - özün gəldin, ağır-uğruqun harda qaldı bəs.

aqırı : ağırı. acıqlıq_ka. dərd. man. kəsəl.

aqır_ka : ağır. 1. ağırlı. sayqılı, hörmətli. möhtərəm. 2. dəğərli, qiymətli, baha olan. 3. ağramı, dartısı çox olan.

aqırla : ağırla. - məni ağırlamasın: hörmət qoymalısan. - ağırlama oğrunu. - böyükləri ağılayıb, günün doğurur.

aqırlalmaq_ka: aqırlanmaq. ikram olunmaq.

aqırlama: aqırlama. ağırlıq_ka. 1. büzürgdaşt. - onuncu ağırlama. 2. quluq. pəzirayi. 3. ullama. uluğlama. böyükləmə.

aqırlamaq: ağırlamaq. 1. sayqılamaq. quluqlamaq. pəzirayi edmək. ikram, ehsan edmək. - onu ağırla: onu sayqıla. - tanrı sizi ağırlasın: rəhmət eləsin. 2. bədüqləmək_ka. böyük saymaq. 3. bağışlamaq. rəhm edmək. - tanrı ağırlasın.

aqırlanan: ağırlanan. aqırlıq_ka. sayqılanan. - aqırlıq kişi: ağırlanan adam.

aqırlanmaq_ka: ağırlanmaq_ka. ağırlanmaq. sayqılanmaq. sayqılanmaq. dəğərlənmək. bəğənilmək. ikram edilmək. bahalı bulunmaq.

aqırlaşmaq: ağırlaşmaq. 1. ağruqmaq. ağramı basmaq. 2. aqrumaq_ka. xəstələnmək. çərlənmək_ka. 3. bətərləşmək yavamaq. tərsinmək_ka. tərslənmək. azmaq. - yara tərsindi. - kəsəl tərsindi.

aqırlatmaq: ağırlatmaq. möhkəmlətmək. basurmaq_ka. bastırmaq. durdurmaq. dikətmək. saxlamaq. bərkitmək. - tanrı yeri, dağla basurdu.

aqırlı : ağırlı. ağırlıq_ka. ağır. sayqılı, hörmətli. möhtərəm. - ağırlı kişi. ağırlıq_ka kişi.

aqırlıq : ağırlıq_ka. ağırlı. aqırlama. 1. rəhmətlik. mərhum. - ağırlıq el qəhrəmanları. ağırlıq qərdəşim. 2. rəhmət. - ondan dilə ağırlıq. - ağırlıq köçənlərə: rəhmət olsun keçənlərə. 3. saylama. sayqılama. - qoşnı qonum ağışqa, qılqıl anqar ağırlıq. 4. büzürgdaşt. 5. qulluq. pəzirayi. 6. sayın. möhtərəm. - aqırlıq kişi: möhtərəm kişi. 7. qulluq. pəzirayi.
- ağırlıq vermək: pozmaq. ağrıtmaq. çərlətmək_ka.

aqırsınmaq : (bir iş, yükü) ağır saymaq. aqruqlanmaq_ka.

aqırşaq : ağurşaq.

aqış : ağış_ka. 1. yüksəliş. ucalma. qalxış. siud. 2. ucalıq. hündürlük. yoqquş. 3. çubuqlama, hərraclama carlama işi. bu yolla satışda, qiyməti çox verən, malı ala bilir. - ağışa qoymaq: hərraca qoymaq.

aqışqa : ağışqa. yaxcılıq. iyitlik.

aqışqamaq_ka: ağışqamaq. ağlışqamaq. alğışqamaq. ağırlamaq. sayqılamaq. sayınlamaq. hörmət qoymaq. - qoşnı qonum ağışqa, qılqıl anqar ağırlıq.

aqışmaq_ka: ağışmaq. ağlışmaq. alğışmaq. 1. yüksəlişmək. çıxışmaq. - gəl bir, qarlı dağa ağışalım. 2. birbirin aqq eləmək. artışmaq. atışmaq. qoğuşmaq. - iki ölkə birbiriylə ağışdı: atışdı. 3. çubuqlaşmaq. hərraca qoymaq. carlamaq. bu yolla satışda, qiyməti çox verən, malı alır. - altun ağışsa qızarar: bahalaşar. 4. ağlışmaq_ka. ağışmaq. yığışmaq. toplaşmaq.

aqıtaç : arqaçıq_ka. tamıtac. damac. qətrəkeş.

aqıtan_ka : ağıdan. 1. ağdıran. qaldıran. çıxartan. yüksəltən. yuxarı çəkən. - dağlara ağıdan. 2. axıtan. çəkən. savuran. - pis işlərə ağıtan yollar. - ayrılığa ağıtan sözlər. - ov qaçdı, ağıtdı bizi keçməzlərə.

aqıtmac : axıtmac. arqacaq_ka. ney. qamış.

aqıtmaq_ka: 1. axıtmaq. göndərmək. götürmək. - göyə bulutlar ağıdıldı. 2. çıxarmaq. yüksəltmək.

aqız : ağız. aquz. 1. alış_ka. dəlik. su, göl, bulaq ağzı. suyun axıb tökülən yeri. 2. ağuj. məməli heyvanların doğurduğu zaman verdiyi ilk süt. 3. ağız. uca. hündür.
- aqzın iki yanı. ağızın bittiği yer. avurt. hər şeyin yanı. aqzın iki yanında dişlərin oturduğu gəmik. qapı söğəsi: engək. yanğaq.
- aqzın içi, saq, sol yanları. avurt: qasıq.
- ağız vurmaq, ağız açmaq: aqızlamaq.
- aqzı qırıq saxsı. təsti: dülək_ka. dalağ. dölük.
- ol yancuq ağzı burdu: o torbanın ağzın büzdi.
- ağız suyu. süzük. suzuq.
- süzüq ağızda yoğruşdu: ağız suyu qurudu.
- ağzın gülə. - baxqıl ona əyqülüqün, ağzın gülə: iyiliklə bax ona, gülər üzlü.