Divan-ü luğat-it tüRK

coşqu : cəzbə. çarpıntı. vəcd. qanıt. əsrim. əsrəm. həyəcan.

coşqun : küşən. təprəş. təprətík_ka. qaynar. qanıtqan. əsrik. daşqın. coşan. özündən çıxan.

coşmaq : 1. qomınmaq_ka. həyəcanlanmaq. qomınmaq_ka. qaynamaq. 2. ad. çoqrama yul_ka. suyu çox olan, fışqıran qaynaq.

coşturan: qomıtqan_ka. hər zaman coşturan, özlətən, sevdirən, qanatan.

coşturmaq: qomutmaq_ka. qumıtmaq.

coşu : qomın_ka. həyəcan.

coşub qalxmaq: savrulmaq_ka. - çaylar savruldu.

coşun : kaftan. yarıq_ka. zireh.

covlal_ka : covlan. çoğral. şuluğ.

covlan : covlal_ka. şuluğ. çoğral.

covlanmaq : çoqralmaq_ka . covlalmaq. coşub, qalxıb qaynamaq. dalqalanmaq.

culqamaq: qapsamaq. yumutmaq_ka. - sağınc məni yumuttu.

cumalı_ka : qarınca.

cuman : salcuq_ka. saltuq. salsuq. salan. sallayan. arslan. igid. - salcuq su başı_ka: yügrək ( iti, üyrəkli). qoşun başı.

cummaq : 1. çapturmaq_ka. üzərinə cummaq. saldırmaq. 2. təpilmək. təbrətmək. həmlə edmək. - o yağıya təprətti. 3. gomımaq_ka. 4. yunmaq (y <> c ) cunmaq. çimmək.

cummaq_ka : çimmək. suya dalmaq·.

cumuşmaq : qomuşmaq_ka. qoyluşmaq. - olar işə qomuşdular.

curlanmaq : burulmaq. düzəlmək. türülmək_ka. dürülmək. - bitik türüldü.

curlaşmaq : eytişmək_ka. barışmaq, yarışmaq.

cübürtmək_ka: cüvütmək. çubartmaq. çaparlamaq. (< çapmaq: soymaq. lütləmək. ). cübürttəmək. çalıp, soyup çıplaq buraxmaq. cıbırlatmaq.

cübürtsəmək_ka: cüvütləmək. çalıp soymaq.

cücəlik : çökötlük_ka. çökötqül. cüküt. güdə. qalta boylu. qıssa. qısalıq.

cücərmə: yapraq. gəlişmə. dirçəliş. inkişaf.

cüq : cük. şüq_ka. sük. sus. hiss. siss. susturma, sikut ilgəci. - şük dur: çük dur. - cocuq cükü. çəkik. çübək_ka.

cüqüt : cüküt. çügüt. çöqüt. (1 < çüq. tüq. 2 < çökmüş). çıkötlük_ka. çökötqül. güdə. qalta boylu. qıssa. qısalıq. cücəlik. - cügüt kişi.

cümcük₆: çümçük. sərçə. - tüppəklə cümcük atıladıq.

cünbüş : taprat_ka. çabaş. çıbış. çalqaş. qaynar

cür : cür_ka. 1. ası. qazanc. qazanc. mənfəət. fayda. - cür gözlürəm səndən. - cürsüz iş. - işi gördünsə, cürün gözlə: işi yapdın nəticəsin, faydasın çək. - cür istədik, çora düşdük. - çürükdəndən cür alan. 2. cur. yaraqlıq, yarqılıq, düzənlik göstərr. # çor: yanıqlıq, çürüklük göstərir.

cürətlənmək: tıqramaq_ka. tıqraqmaq_ka. tıqdamaq. qıvraqlanmaq. yavranmaq. bağadurlanmaq. tiğrək, qatı, sərt olmaq.

cürlaş : tutaş. tutac. tutuş_ka. uyuş. təvafüq.

cürləmək_ka : mənfəət əldə edmək.

cürlənmək_ka: dəğərlənmək. aşınmaq. faydalanmaq. (# çorlanmq: korlanmaq: ziyana düşmək).

cürləşmək: bəkişmək_ka. bəküşmək. gücləşmək. düzəşmək. sağnışmaq. kökləşmək_ka. köktəşmək. sahmanlaşmaq.

cüt : qoşa. qoş_ka. əş. tay. umay_ka.

cüvə : güyə_ka. güvə. bit.

cüvələmək : cüvədən arıtlamaq.

cüvi : cümeyir.

cüvüt_ka : yaşıl göy. yəşmi. - göy cüvüt. - al cüvüt: açıq qırmızı.

_ç

ça : ça_ka. bənzətmə ilgəci.

çabaq ər_ka: soysuz. mayası pozuq. sütsüz adam.

çaban : qaltan. qalqıtan. qalxan. sıçrayan.

çabaş : çıbış. taprat_ka. çalqaş. qaynar

çabuq : şəbüq_ka.

çaçır_ka : çadır. çaşır. çatır.

çadan_ka : çiyan. quyruğu örü. aqrəp·.

çadır : cacır. çaşır. çuvac_ka. çuvaş_ka. yuvac. kərəki_ka. - çadır örtüsü: arıq_ka. - çadırın ətəği: sapıq_ka. - çadırın üst yanındaki köşələrdən hər biri: uq_ka. - çadırın yanı. hər heyvanın əyəğisi. əyə qəmiği. qaburqa. yan: əyəkü_ka.

çadır : çuvaş_ka.

çaflı_ka : şahin.
çağ>çaq

çax>çaq

çaq çuq : 1. çarıq çuruq: bir şeyin qırılmasından, əğilib qətlənməsindən çıxan səs. 2. - çaq çuq etmək_ka: odun. cəviz. gəmik kimi şeylər qırılırkən səs çıxarmaq. 3. - çağ çuğ_ka qürültü. çar çur. 4. - çaq etmək_ka: çağlamaq. səs çıxarmaq.

çaq : çağ. 1. car. cay. yar. yarıq. ara. köç. ara. an. öy. öğ. müddət. zaman. - şam öyü. - tan öy: səhər çağı. - bir çağ (köç) qoyqıl: bir az dözginən. 2. çağı. qıvılcım. 3. çək. nuxdə.

çaqa : çağa çağa çağanıb. çağrulmaq. savruqmaq_ka. savrulmaq. çalxalanmaq. suların, köpükləninb axması.

çaqa_ka : çaqmaq.

çaqan : çağan. (z <> y <> q ) çazan. çayan. əğrəb.

çaqı : çağı_ka. çoğı. çuqı. qürültü. bağırtı. savaş.

çaqı : çoqı_ka. çuqı. gürültü.

çaqıq_ka : çavıq. çapıq. qamçı. qamıç. sırım. qamçı ucu.

çaqılamaq: çağılamaq_ka. bağırmaq. çağırmaq. çoğılamaq.

çaqılmaq_ka: çağılamaq_ka. çaqqılmaq. 1. çoğulmaq. çağılmaq. od çaxmaq. - daş çağıldı: daşdan od qalxdi. yügürdü gəvəl at, çaqdı qızıl od. 2. əriştirilmək. - söz qulaqa çaqıldı. 3. çağlamaq. şır şır axmaq.

çaqınmaq_ka: çağınmaq. çalışmaq. çaqqa çuq edmək.

çaqır : çaxır. 1. cığır_ka. dar yol. kiçik yol. çığır. 2. (< çıq. çuq. tuq). hər nəyin cirgəsi, çəkmişi, çıkırmışı. çaxır. şərap. 3. şirə. doşab. tuqşab. bəkməz. 3. çağrat. xumar. - xumar gözlü: çağrat gözlü. 4. göz boyalarından. qızıl, göy göz. - it çaxırı ata dəğmər, at çaxırı itə dəğməz. - çağır gözlü: göy qöz. - çağır quşu. doğan quşu. 5. sağır_ka. söbü₁, qonus₆ biçimində çaxır, şərab qabı.

çaqırışmaq : . çağırışmaq. ündəşmək_ka.

çaqırlamaq_ka: şirə yapmaq.

çaqırlanmaq_ka: şıra, şarap yiyəsi olmaq·.

çaqırlıq_ka: şəraplı. şərabı olan.

çaqırmaq: çağırmaq. çaqılamaq_ka. ündəmək_ka. ünləmək. oxumaq.

çaqışmaq_ka : çaqqşmaq.

çaqqar : çaqraq. keçəl. daz.

çaqla : çağla. 1. çalğa. şəlalə. abşar. 2. çağla: odla. alovla. yanıl.

çaqlanmaq_ka: ( çaql <> çalq ) çalqanmaq. pörtmək. yanmaq. alovlanmaq. - odu çaqlananın, gör nəcə halı.

çaqlap : çalpaq_ka. çaplaq. (< çal. çap. çaq. ). çalaq. çapaq. çanaq. qarışıq buruşuq. kir. pislik. - çalpaq iş. qarışıq iş.

çaqlatmaq:çağlatmaq_ka. çoqratmaq_ka. çoşdurmaq. qaynatmaq.

çaqmaq: çağmaq_ka ( ç <> q ) qaqmaq. 1. çoqmaq. çuqmaq. (quş) aşağı enmək. 2. yaxma aracı. 3. əriştirmək. yetişdirmək. - bu sözü onun qulağına çaq. 4. - ara çaqmaq: neçə nəyin arasın, barşığın çarpışdırmaq, çalışdırmaq, qarışdırmaq. savaşdırmaq. - o, iki yoldaş ara çaqdı. 5. çaxa_ka.

çaqmır : çağmır_ka. çamqur_ka. şəlqəm.

çaqmur çamı_ka: gürültü. bağırtı.

çaqnamaq: çağnamaq. qadrınmaq: qayrınmaq. qadırlanmaq_ka. qaddarlanmaq. çətinləşmək.

çaqraq_ka: çaqqar. kəl. keçəl. daz. - çaqraq bilə uyut bolmaz: keçəldə həya arama.

çaqrat : çağrat. çaxır. xumar. - xumar gözlü: çağrat gözlü:

çaqratmaq_ka: (< çaqıq: çalıq. açınmış). 1. çaqlatmaq. çalqatmaq. çaqdırmaq. alaylamaq. açıb yırtmaq. qözü bərətmək, qızartmaq. - gözünü çaqratdı: bərətdi. çaq çaq, iti iti, çer çer baxmaq. 2. xumarlamaq. - gözüvü belə çağratma.

çaqrı : çağrı. 1. çarx. çərx. çevri. çəvri. çevrilən, fırlanan nə. - çağrı çevrildi. 2. çağrış. oxut. dəvət. - qonaqlığa çaqrı: ovut. oxut.

çaqrıcı : çağrıcı. yıraqu_ka. şarkıcı. müğənni.

çaqrı_ka : çağrı. doğan quşu. laçın. - çağrı bək: ad olaraq.

çaqrınmaq : çağrınmaq. oxunmaq.

çaqrış : çağrış. dartıq_ka. ehzar. dartıq. tartıq_ka də'vət.

çaqrışçı :. tartıqçı_ka. də'vətçi.

çaqrışmaq: çağrışmaq. oxuşmaq.

çaqruq_ka: çaqılmış təpilmiş nərsə. sərt. qatı. bərk. - çaqruq yer, topraq.

çaqşaq : çaxşaq_ka. çaqşa. qaqşaq. (< çaq. qaq). 1. qaya. daşlıq. yalın daş. - çaxşaq çaxraq yer: şor çoraq, qayalı yer. 2. qaquq. qaqquq_ka. qax. - çaxşaq üzrə ot bitməz, çağra ilə ut olmaz. (ut: üz. həya). 2. qaquq. qaqquq_ka. qax. qurutulmuş yemiş. 3. qurutulmuş, qaysı, üzüm kimi meyvələr.

çaqşamaq : çaxşamaq. çax çax edmək. çağıl çuğul edmək. çanqıldamaq. taqılan süs bəzəklər çax çax səs verməsi. - ayağım atda daş çaxşadı.

çaqşır : yeşim_ka. dizə baldıra sarılan, geyilən sarıq.

çaqşu : çaxşu. cirgə. mə'cun. nərsənin sıxılmış suyu.

çaqturmaq_ka: çaqtırmaq. iki kişini qızıştırıb araların vurmaq. savaştırmaq.

çaqur : çağur. sağur. çaruq_ka. taxaq.

çal : çal_ka. alaca. qır.

çal : rəhbə rəh. alavan.

çalan : çantur. qaytaran. çevirən. bir işin gedişin dəğişən.

çalanğ_ka : çalan. 1. gəvəzə. bağıran. çalçənə. - çalanğ başı: çalçənə. bağıran kişi. 2. çalınmış. cin vurmuş. 3. yanıq, ot bitməyən, çoraq çoraq, şoraq ıssız yer.

çalbaş_ka : 1. yurbaş_ka. külbaş. çalqaş. qarışıq. 2. savaş. qavqa.

çalbaşmaq_ka: 1. savaşmaq. 2. çətinliyə düşmək. qarışmaq.

çaldıran : 1. yonan. yonqar. 2. sındıran.

çaldırmaq : 1. qapturmaq_ka. əldən vermək. oğrulmaq. - kifimi çaldırdım. 2. çarpmaq. sındırmaq. - daş çaldırmaq. 3. yonmaq. tıraşlamaq. - daşdan heykəl çaldırdım.

çaldramaq_ka: çağıl çuğul edmək. səs vermək.

çalı çırpı: kol kos. pölük.

çalı : boya. çüvüt_ka. ön. önğ_ka. süyüt. suyut. rəng.

çalıq_ka : 1. itik arama. çalıb çağırıb arama. 2. çağrı. salıq. yığılma, toplanma üçün çağrış. agəhi. xəbər veriş.

çalın_ka : çini. - çalınq ayaq: çini qab.

çalınmaq_ka: 1. çırpınmaq. 2. ərişmək. anqlanmaq. 3. çılınmaq. cılızlamaq. zayıflamaq. - nə çalınmısan belə. - ot bitdi, mal qara çalındı. 4. burmaq_ka. dağılmq. yayılmaq. buğlamaq.

çalınmış: 1. çalanğ_ka. cin vurmuş. 2. çənəş. boş.

çalışan : qarışan. işləyən.

çalış_ka : çəlmə. çalmaş. gürəş. qurəş. güləş. gücəş.

çalışqan: turqan. durğan. tayqan. müqavim.

çalışmaq_ka: (< çal: çan: yarıq). 1. açışmaq. açılmaq. - qapını döğdüm, çalan olmadı: açan olmadı. - qapı çalışdı: açıldı. 2. gürəşmək. gücəşmək. döğüşmək. - qatırla at çalışdı, eşşək başı yarışdı. - ərlə arvad çalışdı. 3. işləmək.

çalıtmaq: çapıtmaq. toqıtmaq_ka. toxutmaq. vurdurmaq. dövdürmək.

çalq çulq_ka : çarpmaq, çalmaq, çaq çuq işi. - çalq çulq padar qıldı: talaq tuluq, taraq turuq, tax tux təpər vurdu. - çalq çulq_ka: çalxalanmağın səsi.

çalqa : çalğa. çağla. abşar. şəlalə.

çalqalanmaq: çalxalanmaq. çağqalanmaq. savruqmaq_ka. çağrulmaq. savrulmaq. suların çağa çağa çağanıb, köpükləninb axması.

çalqamaq: yaymaq_ka. qımıldatmaq. sallamaq. məyl edmək.

çalqan_ka : yoluğan. müsri. xəstəliyin bir yerdən başqa bir yerə yeriməsi, keçməsi.

çalqanmaq : ( çaql <> çalq ) çaqlanmaq_ka. pörtmək. yanmaq.

çalqanmaq : çalxanmaq. təzginmək_ka. tərkinmək. tartınmaq. dartınmaq.

çalqaş : taprat_ka. çabaş. çıbış. qaynar. çalbaş. külbaş. yurbaş_ka. qarışıq.

çalqaşmaq: tapraşmaq. təprəşmək. sıçraşmaq.

çalqay : çalğay_ka. quş yələyi. qanadın böyük tükləri. ucları·.

çalma_ka : çəlmə. 1. kərmə. yapba. sili ıslatıb, kəsib qurutarlar. 2. qapış_ka. yağmalama.

çalmaq_ka : 1. yerə çalmaq. vurmaq. yenmək. 1. oğrılamaq_ka. hırsızlıq edmək.

çalmaş : qapış_ka. qabış_ka. yağmac.

çalpaq_ka : çaplaq. çaqlap. (< çal. çap. çaq. ). çalaq. çapaq. çanaq. çəlpək. çəlpək. çaplaq. göz çapağı, çirki, poxu. yapışqan. çalpaş_ka. qarışıq buruşuq. kir. pislik. - çalpaq iş. qarışıq iş. (> cölbək_fars).

çalpaqlanmaq_ka: göz bucağı çirklənmək.

çalpaş_ka : 1. çarpış. mücadilə. 2. yapışqan. çalpaq. çəlpək.

çalpaşmaq_ka: 1. çarpışmaq. mücadilə edmək. 2. sərtləşmək. bir şey kötüləşip pisləşmək.

çalpınq_ka: ( < _met >) palçıq. sıvıq çamur.

çalpuşlanmaq_ka: yapışqan olmaq. çəlpəklənmək. - əlim çəpəşləndi.

çalturmaq_ka : çəlitmək. aratmaq. aramasını buyurmaq. eşittirmək üçün çağrılmaq, carlamaq. - itik çaldırdılar.

çam : arça₆.

çamquq_ka: cımqıq. cımıq. gizli iş görən. çəkçi₆. qoğucu. qovcu. casut.

çamqur_ka: çağmır. şəlqəm.

çamraq_ka: çar çarmıq. çır çırmıq. qor qoduq. çoluq cocuq. çamraq.

çamur : palçıq. titiq_ka.

çan : qonğraqu_ka. çınqıraq. qonraq. tonquraq. zəng. naqus.

çanaç_ka : qorxaq, gəvşək. təmbəl.

çanaq_ka : sanqaq_ka. çanqaq. çaşqal_ka. kəşgül. çömlək. seqinq. sehin. səhəng. qap qacaq. çanaq. kəkəz kimsə. qorqaq. gəvşək.

çanaqlamaq_ka: birini arıq (zayıf) saymaq, bulmaq. arıqlığa, gəvşəkliğə, kəkəzliğə nisbət edmək.

çanaqlıq_ka: kəkəzlik. qəvşəklik. pərişanlıq.

çançu_ka : axlov. əriştə xəmiru açan oxlava, axlov.

çandışmaq_ka: çındışmaq. birbirinə sərtləşmək. birbirindən qaçınmaq. çəkinmək. savşanmaq.

çanğ : qanğraq_ka.

çanqa_ka : bir çeşit tuzaq. - təlim çanladın: çox danışma.

çanqaq : sanqaq_ka. çanaq. seqinq. sehin. səhəng.

çanqılamaq_ka: vəngildəmək. vırra vır demək. çəniləmək.

çanta : yanlıq_ka.

çantur : 1. çanturan. çalan. qaytaran. çevirən. bir işin gedişin dəğişən. - su çanturu. - işləri çanturanlan az olmur. - yol çanturi: yolu dəğişən simgə, işarə, bənd. 2. münhərif. - çantur işlər. çantur adam. 3. kələk. - çantura düşdük.

çanturmaq_ka: çındurturmaq. caydırmaq. münsərif edmək.

çap çap : şap şap. març murç. sulu nərsə yeyəndə ağızdan çıxan səs. - huluları març murç yedik.

çap : suç. günah.

çapaç : çıpıç. çıpça. çapçı. zalim.

çapaçlıq : çıpıçlaq_ka. çıpçalıq. çapçılıq. suçluluq. yazqılıq. günahkarlıq.

çapağı : göz çapağı, çirki, poxu. çəlpək. çalpaq_ka. çaplaq.

çapaq : 1. kiçik balığ. 2. çapıq. kiçik. alçaq. - çapıq kişi: alçaq ər. 3. çibək_ka. çıbaq_ka. sıbaq. sapıq. çapıq. ıti. qırağu. ovçu.

çapaq : yam_ka. çör çöp. pislik. gözə.

çapaqay₆: solamuq_ka. solaq. yoxsul. kasıb.

çapar : yügrək. yügür. peyk.

çapat : cərmə. salıq. tutu.

çapçı : çıpıç. çapaç. çıpça. zalim.

çapçılıq : çıpıçlaq_ka. çapaçlıq. çıpçalıq. suçluluq. yazqılıq. günahkarlıq.

çapıq : 1. çaqıq_ka. çavıq. qamçı. qamıç. sırım. 1. çibək_ka. çıbaq_ka. çapaq. sıbaq. sapıq. ıti. qırağu. ovçu.

çapılmaq: 1. sıvamaq. 2. boynu vurulmaq. üzmək.

çapınmaq : 1. qamçılamaq. qamıçlamaq. 2. üzmək.

çapışdırmaq: çapturmaq_ka. vurdurmaq. çapmaq. boyun vurdurmaq, üzmək.

çapıtqan_ka: saldıran. cuman. - çapıtqan ər: çapan. qıran kişi. cəllâd. boyun vurnn. - çapıtqan it: yırtıcı it.

çapıtmaq: 1. saldırmaq. vurdurmaq. üzmək. 2. çapmaq. sürtmək. - arı çamur çapıtmaq: sıvamaq. vurmaq.

çapqut : çapğut. çaput. döşək. palaz. şiltə.

çaplaq : çalpaq_ka. çaqlap. (< çal. çap. çaq. ). çalaq. çapaq. çanaq. qarışıq buruşuq. kir. pislik. - çalpaq iş. qarışıq iş.

çaplaq : çəlpək. çalpaq_ka. göz çapağı, çirki, poxu.

çapmaq : ( ç <> t ) təpmək. 1. çapışmaq. vurmaq. cummaq. yügürmək. həmlə edmək. - it qurda çapdı. - qurd qoyuna çapdı. 2. boyun vurmaq, üzmək. 3. çimmək. suya çırpınmaq, təpinmək. yuğunmaq. üzmək. - yeddidə bir, suya çapın: çimin. 1. boyamaq. - bayram qabağı evi çapdıq. -

çaprıq : bir tərəfə çarpılmış. çolaq. çulquy_ka.

çapsamaq_ka : üzmək istəmək.

çapturmaq_ka: 1. saldırmaq. üzərinə cummaq. - it kişiyə çapıtdı. 2. suda üzdürmək. çimdirmək. çap deyim səsləndirmək. - o əlin suda çapdırdı. 3. nərsəni suvamaq. boyamaq. bulamaq. çamırla sıvatmaq. - o evin çapdırdı. 4. vurdurmaq. çapmaq. çapışdırmaq. boyun vurdurmaq. üzmək. - bəy onu boynun çapturdu.

çapuq : şabuq_ka. şəbüq tez. yeyin.

çaput : çapğut. döşək. palaz. şiltə.

çar çarmıq_ka: çır çırmıq. qor qoduq. çoluq cocuq. uşaq muşaq.

çarçaq₆ : yorqun.

çarçamaq₆: çərçəmək₆. yorqunmaq. yorulmaq. tövşəmək. təvşəmək_ka. için için ötmək. ləhləmək.

çarçatmaq₆: çərçətmək₆. yorqutmaq. yormaq.

çarçur : abur cubur. xarp xarp. - çarçur yemək: əlinə keçəni yemək. bir şey buraxmamaq.

çardağ : 1. badıç_ka. badaç. badaş. bağdaş. darbəst. çit_ka. 2. qamıştan, tikəndən yapılmış duvar.

çarx : çərx. çevri. çəvri. çağrı. çevrilən, fırlanan nə. - çağrı çevrildi.

çarıq : çərik. yarıq. kərik. (1 < saruq. sarmaq. 2 < çağur. sağur: dəri. 3 < çaqruq: çaqmaq: taxmaq). edlik. yetlik.

çarlaşmaq : ağlaşmaq. bağrışmaq. kükrəmək.

çarlatmaq : cırlatmaq. ağlatmaq.

çarpı : (< çarpmaq). uru (< vurmaq). sarı (< sarmaq). salı (< salmaq). örtü.

çarpıq : əğri büğrü: qamqı_ka. qamıq. - çarpıq üzlü. : qamqı yüzlük_ka.

çarpılmaq : əğrilmək. qamqırmaq_ka.

çarpıntı : coşqu. cəzbə. vəcd. qanıt. əsrim. əsrəm. həyəcan.

çarpışma : savaş. qovala qaşdı. qaçut_ka. qavqa. sıqış_ka. itişmə.

çarpışmaq : toqışmaq_ka. toquşmaq. toxuşmaq. savaşmaq. çalpaşmaq_ka. vuruşmaq. toquşmaq_ka. toqışmaq. döğüşmək. dövmək. vurmaq. toxumaq. toxunmaq. toqımaq_ka. dövülərək sərtləştirmək. götürmək, batırmaq. mücadələ edmək.

çars çars : səs göstərən sözləm. - çars çars urmaq: çat çat dövmək.

çart : ( ç <> y ) yart. parça. - bizim onda bir çart alğumuz var: tələbimiz var. - çart çurt: hər şeyln ufağı, töküntusü, sınığı.

çaruq_ka : 1. çarıq. ayaxqabı. - yazaq atı, çaruq, güci, azuq: yayanın (piyadanın) atı çarıqdı, gücü azıqdır, yeməkdir. 2. çağur. sağur. taxaq.

çaruqlamaq : çarıqlamaq.

çaruqlanmaq: çarıqlanmaq.

çarun : (run _{< met >} nar) çinar aqacı. çünük. şünük.