Divan-ü luğat-it tüRK



Yüklə 8,02 Mb.
səhifə14/66
tarix03.06.2018
ölçüsü8,02 Mb.
#52477
1   ...   10   11   12   13   14   15   16   17   ...   66

çıqarmaq : çıxarmaq. çığırmaqka. meydana qoymaq. ifşa edmək.

çıqarmaqka: çıxarmaq. 1. ötütmək. ötürmək. ötgürməkka. sürdürmək. göndərmək. 2. yüksəltmək. ağıtmaqka. 3. götürmək. salmaqka. istixrac edmək. - altun, heft, mis salmaq.

çıqartmaq : çıxartmaq. taşqıtmaqka. : dışqıtmaq. ixrac edmək.

çıqartmaq·: çıxartmaq. çıxdurmaqka.

çıqayka : 1. çıqan. yoxsul. 1. yiğən. xala, təyzə oğlu.

çıqı : çıxıka. çıxar. mənfəət.

çıqıl : - çığıl çığıl edmək: çıqıl tıqıl qılmaqka. çılramaqka. səslənmək. çıfılamaqka. - çıqıl tıqıl qılmaqka: çığıl çığıl edmək.

çıqılvar : çığılvar. cılığ. kiçik. xırda. - çığılvar oxıka: kiçik ox. - çığılvar yağmur yağdı.

çıqım : çıxım. yüksəlim. axımka.

çıqıntı qırıntı: çıxıntı girinti. tıxa basa dolmuş çuval, dağarcıq, tulumda olan alçaq ucalıq.

çıqır çıqırka : taxıla qarışmış daş çanqıl. bu çanqılların diş altında qalaraq, çıxaran səs.

çıqırka : cığır. çaqır. çılqa. bax > çıqrı. daryol. kiçikyol. qırlardaki kiçik yol.

çıqırlamaqka: çığırlamaqka. cığır açmaq. cığır açmağa yönəlmək. qarda ayağıyla yol açmaq.

çıqırlanmaqka: çığırlar oluşmaq.

çıqırmaqka : çığırmaqka. çıxarmaq. meydana qoymaq. ifşa edmək. - bu oğurluğu çığırmaq gərək.

çıqış : çıxış. 1. ası. qazanc. fayda. - bu işdə çıxış yox. 1. çıxış. qırış. bitiş. son. 1. yoqaka. yoğa. qalxış. siud. - çıxışlı enişli. büqtirka.

çıqışmaqka: çıxışmaq. 1. yüksəlişmək. ağışmaq. ağlışmaq. alğışmaq. çıxmaqda yardım,. 1. qızmaq. sərtəlmək. sərt söz söyləmək - sarılmaq. sərmək. sarmaqka.

çıqlanmaqka: ölçülmək. - çıqlatmaq uzunluq ölçtürmək.

çıqmaq : çıxmaq. çikmək. 1. yüksəlmək. ağmaq. 2. daşıqmaq. tışıqmaq. 3. sıxmaq. çəkərək bağlamaq. çəkmək. dürəmək. çıqınlamaq. 4. nəmlənmək. 5. keçmək. ötmək. 6. çığmaq (ç <> y ) yığmaq. 7. doğmaq. sızmaq. - gün sızdı. 8. hörlənmək. örlənmək. orlanmaq. horlanmaq. 9. qudurmaqka. dışarmaq. qalxmaq. 10. bəlirmək. yüksəlmək.

çıqramaqka : çığırmaq. qıcırdamaq. - qapı çıqrır, yağla çıqramasın. - dişlərivi çıqratma: qıcırdatma.

çıqraşmaqka: qıcırdaşmaq. çıqırdaşmaq. səs küyləşmək.

çıqratmaqka : bax > çıqrıtmaq. qıcırdatmaq. qısırlatmaq. çığırdatmaq. qıjırdatmaq6. (diş, qapı, qələm kimi şeylər).

çıqrıka : çığır. çıqrıq. tıqrıq. (< çıq. çuq. tuq: düğün. girdə). dəğirmən. çarx. cəhrə. dolap kimi şeylərin çıqrığı. ip çıqrığı. hər türlü qərqərə, maqara, dəğrə. - göy çıqrısı: göy tıqrısı: çarxi fələk. göy dəğrəsi. - çıqrıqnı çevirən kim, çığrıqda devrilən kim. - bir tığrı (çığrı) sap.

çıqrışmaq: çuqrışmaq. bərkişmək. sərtləşmək. (# çıfrışmaq. çıqrumaq. çıvrışmaqka. yumşanmaq. gəvşəmək).

çıqrıtmaqka: çığrıtmaq. çıqratmaq (< çıq. çuq). çiğnətmək. 1. kiçitmək. alçaltmaq. 1. basqın yapmaq. əzmək. zorlamaq. 1. əzib, döğüb, təpib, kiplətib bərkitmək. çiqlətmək. çiqinlətmək. düğümləmək. - o yeri çıqratdı: toprağı çiğnətdi. 1. işdə pişirmə, yetişdirmək. - çıqraq işçi. - uşağı işdə çığrıtdıq.

çıqrumaq : çıvrışmaqka. çıfrışmaq. yumşanmaq. gəvşəmək. (# çıqrışmaq: çuqrışmaq. bərkişmək. sərtləşmək).

çıqşansı: çıxşansı. çıxşansı. naxışlı bir çin ipəklisi.

çıqturmaqka: çıxartmaq.

çıqturmaqka: ıslatmaq. ıslaq yerə qoymaq.

çır : cır. yağ. - ətin çırı: ətin yağı. çırlı can: yağlı can. - çırsız, yağsız aşıç. - bir çırlı aş gətirdilər.

çıraq : çırağ. buşqutka. şagird. çöməz. öğrənci. əlik. şagird. kömək. tüşək. şagird. işçi. - çırağlığa tutmaq: tüşəkləmək. işçiliyə götürmək. istixdam edmək. xitmətə almaq.

çırpıçtırmaq: çıbırtmaq. çırpıştırmaq. döğmək. çıbırtmaqka.

çırpınmaq : çalınmaqka.

çırpıştırmaq: çıbırtmaq. çırpıçtırmaq.

çırquyka : 1. oq təmrəninin şişqincə olan yeri. 2. paltar quşağının keçəcəğl iki tərəfli köprücüq.

çıtlamaq: qart qurt ətmaqka.

çıvıldamaq: cıvıldamaq. sufsamaqka. sufşamaq. şuvşamaq. pıçıldamaq. fısıldamaq.

çıvrışmaqka : çıqrumaq. çıfrışmaq. yumşanmaq. gəvşəmək. (# çıqrışmaq: çuqrışmaq. bərkişmək. sərtləşmək).

çıx > çıq

çıylatmaq: çılatmaq. ıslattırmaq. at tərlətmək. -

çızmaq : cırmaq. yaralamaq.

çiban : tumal. cıldaq. çildəkka.

çibəkka : çıbaqka. çapaq. sıpaq. sabıq. çapıq. ıti. qırağu. ovçu. - çibək qarquy. yavay, ası, dəlicə doğan. atmacaya bənzər bir quş.

çiçək : çəçəkka. cacaq. gül. - çiçəklənmək: çəçəklənməkka. cacaqlanmaq. - çiçəklik: çəçəklikka. cacaqlıq.

çifşənğ : əkşi. əkşimiş.

çiğ > çiq

çij : dəmir çivi. çiviləri ucu.

çijtürmək: hayyan, yüktən bəlini çökərtmək.

çil : çilka. çin. 1. bərə. döğük. iz. əzik. dağ. nişan. yarıq. - çil müyvə: zaylı yemiş. - çil : üzü saf olmayan. - paltara çil düşdü. 2. çirk. ləkə. 3. çoxluq bildirən sıfat ülgəci. 4. ək. çoxluğu, ağırlığı göstərən ək. - iqçil: çox xəstə. - tüpçil: tufan. ağır külək, yel.

çildəkka : (at xəstiliklərindən). tumal. çıldaq. çiban.

çiləka : yaş, şeh nərsə. şeh kübrə.

çiləməkka : çilgəməkka. çilətmək. çiylətməkka. çiğlətməkka. (< çiy. çiğ: şeh). yaşartmaq. ıslatmaq. sulamaq. ölləmək.

çilənməkka: çiminmək. yaşlanmaq. sulanmaq. ıslanmaq. tərləmək.

çiləşməkka: sulamaq.

çilətməkka : çiləmək. yaşartmaq. ıslatmaq. sulamaq. ölləmək. - kəpəyi çilət: islat. tərlətmək. - atı çilətib soyuğa vermə.

çilik çilikka : çiq çiq. çıx çıx. oğlağı çağırmaq üçün kullanılan bir söz.

çilnüqka: çınar ağac. çarun. şünilq.

çilqü atka: al at.

çiltükka : şiltük. boynuzdan yapılan mirrəkkəb qabı.

çim : çimka cim. çıp. obartma ilgəci. çiğ. yaş. sulu. - cimcilaq: sum sulu. - çim yik ət: çim çiğ, sulu ət. - çim öl ton: çıp ıslaq paltar.

çimçavat: silka. silik. qolay bəğənmiyən. arıq tinli, məzaclı.

çimdirmək: çapturmaqka. suda üzdürmək.

çimənlik: çümgənka.

çimərik : çümərükka. cimcilaq. suyua düşmüş. yaş. - çümərük kişi: gözü yaşlı, sulanmış, yava adam.

çiminmək: çilənməkka. yaşlanmaq. sulanmaq. ıslanmaq. tərləmək.

çimmək : cummaqka. suya dalmaq·.

çimmək : yunmaq (y <> c ) cunmaq. cummaq.

çimri : çinis. tuqun. tüqün. düğün. qısan. qısın. xəsis. üzüt. yüzüt. xeyirsiz. xəsis. saran.

çin : çinğka. çinka çın. bax > çil. 1. bərə. döğük. iz. əzik. dağ. nişan. yarıq. - çin qat: girinti çıxıntı. qazı. 2. iyicə. büsbütün. - çinğ tolu. iyicə dolu. büsbütün dolu. 3. doğru. gerçək. düz. səhih. güvənilir. inanılan. mö'təməd.
- çin kişi. - çın bütün kişi. kəndinə qüvəniləbilən, doğru, dürüst kişi. - çin söz.
- çinmi ki: doğrudu ki.
- çin aydınq: doğru söylədin.
- çinin çıxart: çinlə: açıqla. ifşaed.
- çinin sözü, sözün çini: gerçəyin sözü, sözün gerçəyi.
- "çin" sözün deyən qutulur, sözün çinin deyən tutulur.

çinar : (nar < met > run) çarun. aqacı. çünük. şünük.

çinğ : çınğ. bax > çin. ləgən bənzəri şeylərin çıxardığı səs.

çini : 1. çalınka. - çalınq ayaq: çini qab. 2. xodi. (# sını: nifuzi).

çinis : çimri. tuqun. tüqün. düğün. küt. çoğka. axmaq. səfeh. pəxil. qırtka. qısqaş. qırıq. paxıl. xəsis. qırtka. - qırt ər.

çinislənmək: üzülmək qırtmır olmaq. - kişi qocaldıqcan üzülür.

çinləmək: 1. içlətmək. mühəqəq edmək. 2. çinin çıxartmaq. açıqlamaq. ifşaedmək.

çinqarmaqka: bütəmək. dipləmək. nərsənin bütün, kökün arayıb araşdırmaq. doğrulamaq. təhqiq edmək.

çinqıraq: cınqıraq. gur, pürüzsüz səs.

çinüştürüqsəmək: canı "cinüştürüq" istəmək ·.

çiq : çiğ. 1. körpə. xam. pişməmiş. 2. incə qamışdan hörülmüş çadı, alaçıq örpəyi, örtəyi. 3. parça ölçmək üçün arşına tay bir ölçək. 3. çik. cınqırtı. - çik ed, görəyin. 4. şeh. yaş. - çiq topraq. - çiq don: yaş paltar. 5. - çiq turmaq: aşıq oyununda, aşıq yan yatınca çuxur tərəfi yuxarı gəlmək. 1. qırov. sarqımka. salqım.
- çiq çiqka: çıx çıx. çilik çilikka. oğlağı çağırmaq üçün kullanılan bir söz.

çiq : çiğ. süllükka. pişməmiş.

çiqilməkka : çiqqilmək. (< ciq. tuq). düğümlənmək. bərkimək. sıxışmaq. - düğün çiqildi.

çiqin başı : - çiğin başı uşunka. omuz başı.

çiqinka : çiğin. 1. ipək. 2. - çiğin gəmiğı. kürək gəmiki: yağır. yarınka. 3. üzüm bağlarında bitən heyvanların yediği başaqlı bir ot.

çiqinlətmək : çiqlətmək. çıqrıtmaqka. düğümləmək. əzib, döğüb, təpib, kiplətib bərkitmək.

çiqiqka : nuxdə. çəkik.

çiqitka : çiyit. pambıq çəkirdəği.

çiqləmək : çiğləmək. çiğ pişirmək. pörtüləmək. pörtəmək. çuvlamaqka. çovlamaq.

çiqlətmək : 1. çıqrıtmaqka. çiqinlətmək. düğümləmək. əzib, döğüb, təpib, kiplətib bərkitmək. 2. çiğlətməkka. çiylətməkka. çiləməkka. çilətməkka. (< çiy. çiğ: şeh). yaşartmaq. ıslatmaq. sulamaq. ölləmək. tərlətmək.

çiqlişmək: düğünlənmək. çiqilmək. çiqtürmək.

çiqnəka : mala. cütçülərin "sürgü" dediqləri ayqit.

çiqnəmək: çiğnəmək. ağızda əzmək. tanculamaqka. tıncılamaq.

çiqnəməkka: (< çıq. çuq) çıqrıtmaqka. 1. sıxı tikmək. 2. altın təllərlə (yani qılapdan deyilən altın sarılı təllərlə) ipək qumaş üzərinə naxış işləmək. 3. yerə sürgü çəkmək.

çiqqin : çiggin. çivgin. yağlı. doyurucu. bəsləyici.

çiqrimək: çiğrimək. iqrimək. iğrenmək. yerməkka.

çiqtənka : çiktənka çitgən. (< çiq. çuq. tuq). örtük.

çiqtürməkka: 1. sıxıştırmaq. düğüm sıxıştırmaq. düğünləmək. 1. çiğlətmək. çilətmək. islatmaq. - əkməyi çiğtürmək.

çiriş : siriş. yalımka. yapışqan. çəsb. qatutka.

çirk : çaplaq. çəlpək. çalpaqka. çapağ. pox.

çirkin : qaqacka. kir. bulaşıq. pas.

çirtka : çırt çurt. diş arasından piliyib çıxarılan səs. - çırt süzmək: diş arasından salıq atmaq.

çiş çişka : qadın cocuğu işətmək istədiği zaman söylər. at haqqında da böylədlr.

çişəməkka: çiş edmək.

çişətməkka: çiş ettirmək.

çitka : şət. çətka şat. 1. (qamıştan, tikəndən yapılmış) duvar, hörük. 2. çardaq. 3. çət. şat. şət. ürək. cürət. cəsarət. - onun nə şəti var. 4. ürək. cürət. cəsarət. bax > çət.

çivi : talquqka. dalqaq.

çivqin : çivgin. çiggin. yağlı. doyurucu. bəsləyici. - çivqin aş. bəsləyici yemək. - çivqin ot. heyvanları səmirtən ot.

çivqünlənmək: cana, yararlı bəsləyici bulmaq.

çix > çiq

çiy : çiyka. çiq. şeh. nəm. yaşlıq. - çiy yer.

çiydəmka : çaydam. incə keçə. xalça, parçanın yanlarına tikilən yanlıq. sınqır. zavar.

çiylətməkka : çiğlətməkka. çiləməkka. çilətməkka. (< çiy. çiğ: şeh). yaşartmaq. ıslatmaq. sulamaq. ölləmək. tərlətmək.
çiğ > çuq

çoban : çoban. köy böyükünün yamağı, köməyi, maavini. gizir. qışlaq ağsaqqalının yardamçısı6. - çoban çantası: yanlıq.

çolaq : 1. çaprıq. bir tərəfə çarpılmış. 2. çulquyka. bir tərəfa çarpılmı. - çulquy əlik: əli çolaq. - çulquy etük: topuğu çarpıq ayaqqab.

çolaq : solaq. unqamuqka.

çomaqka: 1. üyqurlarca müslümanlara verilən ad. 2. çəlik. əsa. 2. çəpəngka. küp.

çopulmıq : çubbılıq.

çoq : çoğ. çox. çuq. 1. gur alov, yalın. günəşin günorta çağındaki qızqınlığı. qızarmış odunun iti yalını, saçağı. 2. buxca. nələr (şeylər) qoyulan heybə. 3. ökilka. təlimka. telim. talay. dalay. talım. dalım. üstək. üstəlik. artıq. ziyadə. yumqıka. toplu. çoxluq. cəm. - mən üstək verdim. 4. küt. axmaq. səfeh. çinis. - çoğ ər: səfeh gədə.

çoq <> çuq

çoqalmaq : çoğalmaq. çoxalmaq. üstəlməkka. artmaq. artırılmaq. talınmaq. böyümək. çoxlanmaq. toplanmaq. ulqalmaq. uqlalmaq. - talındı biligim.

çoqalmaq : çoğalmaq. ökliməkka. artmaq. böyümək.

çoqalmaq : çoğalmaq. ütrəməkka. üdrəməkka. ürəmək.

çoqalmaq: çoxalmaq. aşıb daşmaq. talqımaq.

çoqaltmaq : çoğaltmaq. öklütməkka. arttırmaq.

çoqaltmaq: çoğaltmaq ütrətməkka. üdrətməkka.

çoqaltmaq: çoğaltmaq. öğlitməkka

çoqaltmaq: çoğaltmaq. uğlutmaqka. oğlutmaqka. ürətmək.

çoqar : çoğar. çoğra. çoğrama. fəvvarə. qaynar. fışqıran.

çoqıka : çaqı. çuqı. gürültü. bağırtı. savaş.

çoqılamaqka: bağırmaq. çağırmaq·. - çaqılamaq.

çoqlamaq: ağlamaq. yığlamaq. sığtamaq. sıxtamaq. cırlamaq. bağırmaq. carlamaq.

çoqlanmaq: çoğlanmaqka. 1. toplanmaq. axışaraq. 2. yalınlanıb alovlanmaq. günəş yalını yerə təpməsi. - od çoğlandı.

çoqluq : çoxluq. 1. cəm. topluq. cəmiyyət. - çoxluq ad: cəm ad. 2. ərniş. bolluq.

çoqmalamaqka: tuqmaqlamaq. tuqarmaq. girdələmək.

çoqra : çoğra. çoğar. çoğrama. fəvvarə. qaynar. fışqıran.

çoqral : çoğral. covlal. covlan. şuluğ.

çoqralmaqka: covlalmaq. covlanmaq. coşub, qalxıb qaynamaq. dalqalanmaq. təlatümləşmək. şuluğlaşmaq.

çoqrama: çoğrama. çoğar. çoğra. fəvvarə. qaynar. fışqıran.

çoqramaqka : (pınarda su. təncərədə bir şey) qaynamaq.

çoqraşmaqka: çoğalmaq. dalqalanmaq.

çoqratmaqka: çuqratmaq. çağlatmaq. çoşdurmaq. iti iti qaynatmaq. qaynaşdırmaq.

çoqturmaqka: quşqutmaq. qoçturmaq. saldırtmaq. cumdurmaq. üzərinə indirtmək. - quşu qaza çoqturdu.

çoqul : çoğul. çuğul. çəngəl. cənqəl. sarmaş. şər kişi.

çoqulmaqka: bağlanmaq. buxcalanmaq·. çox kötü. alçaq.

çor : çorka 1. korluq, yanıqlıq, çürüklük göstərən söz (# cür. cur. yaraqlıq, yarqılıq, düzənlik göstərir). - cür istədik, çora düşdük. 2. oğrət yeri bitişiq qadın. 3. sarılqan. sarımsaq. alağ, ot. - çor ot.

çoraq : şoraq. 1. qıraç. 2. ağlaqka. ıssız, boş, xəlvət,

çorlanmq: korlanmaq. ziyana düşmək. (# cürlənməkka. dəğərlənmək. aşınmaq. faydalanmaq).

çotuq : şütük. çütük. qırıq. - çotuq saqal: kösə saqal.

çotur : çutur. kötü qılığ. bədəxlaq.

çovacka : ( ç <> k < kov: oyuq. kovaq. ). çadır. - qurvı çovacka: yuvarlaq çadır.

çovıl : çovlıka. süzqəc.

çovlamaq: çuvlamaqka. pörtəmək. pörtüləmək. çiğləmək. çiğ pişirmək.

çovlıka : çovıl. süzqəc.

çöjülməkka : bax > çözülmək.

çök > çöq

çöl : - çöl sıçanı: buzağu dilika.

çömbə : cumulu. yumulu. (# cik: omba. götü üstü)

çömçə : (< qap). çöməç. çümiç6. kəpçə. çəmçə. kəpəç. qapaç. çönğəkka. çönək. qutu. kasa.

çöməç : (< qap). çömçə. çümiç6. kəpçə. çəmçə. kəpəç. qapaç.

çöməz : çıraq. buşqutka. şagird. öğrənci.

çömlək : çaşqalka. kəşgül. çanaq.

çömməkka: dalmaq. çimmək.

çömqənka : hər zaman dalan.

çömrək6: doğurqa. toğurqaka. toqqura. toqra. toqar. qamış. düdük. yüyə. lülə.

çönbərlənmək: çoqmalanmaqka. tuqmaqlanmaq. tuqanmaq. girdələnmək.

çöndərmək : aynatmaq. dəğiştirmək. çevirmək. sındırmaq. əğirmək. aşırmaq.

çönək : çönğəkka. çömçə. qutu. kasa.

çönğəkka: çönək. çömçə. qutu. kasa.

çönmək : aynamaqka. dəğişmək. dönəmək. fırlanmaq. təzginməkka. tərkinmək.

çönüşmək: təvrişməkka. devrişmək. çevrişmək. alınmaq. vuruşmaq.

çöp : çöpka < çöpıik. çapıq. 1. şarabın tortusu. hər şeyin çöküntüsü, çökəli. qalıt. çör çöp. 2. dəğərsiz, alçaq. - çöp çəp kişilər: daşqa, alçaq kişilər. - çöp adamdır: zibil kişidir. 3. oğuq. tikə. nərsənin oğuntusu, kiçik parçası. - bir çöp: bir az. - bir çöp aş yedim. - saman çöpü. - gözümə çöp düşdü. - çöp düşmüş: - çöp düşmüş qöz: yamlıq qözka. - çöp çəp kişilərka: dəğərsiz kimsələr. 3. nərsənin sıxı, özü. esans.

çöpər : çöprəka. əsqi paltar.

çöprəka : çöpər. əsqi paltar.

çöpük : şöpik. çör çöp-

çöpürka : 1. geçi qılı. 2. çöplük. dəğərsiz, ərziməz6 nərsə. - çöbür çəbürka: pozuq tozuq. 3. qoğka koğ. pislik.

çöq çöqka: çök çök. dəvəni, başqa birisini köçməyə çağırmaq. dəvəyi ıhtırmaq üçün kullanılır bir söz.

çöqdika : qulağın altında "qafa baltası" deyilən yer.

çöqəl : çökəl. çöküntü. çöpka

çöqənka : çoğan. çavqan. 1. - çögən otu: sabun kimi köpürən bir bitgi: yunqaqka. 2. çəvqən. at üsdən, topu çəkib itmək üçün kullanılan ucu əğri dəğnək.

çöqəs : çökəs. dalqıc. qəvvas.

çöqmək : çökmək. çuqmaq. çoqmaq. qonmaq. enmək. quşun aşağı inməsi süzülüp enmək.

çöqmək : çökmək. qonmaq. enmək. quşun aşağı inməsi süzülüp enmək. çaqmaq. diz çökmək. dibə çöqmək.

çöqtürməkka: çöktürmək. mə'dən ayırıp çöktürmək. təsfiyə edmək.

çöqünmək: çökünmək. sökünməkka. diz çökmək. əbd olmaq. ibadət edmək. - tanrıya çökünün.

çöqüntü: çöküntü. çökəl. çöpka

çöqürməkka : çökərmək.

çöqüş : çöküş. 1. köpüş. şişik. 2. təsfiyə. əriş.

çöqüt : çöküt. külə. güdə.

çör çöp : zibil. tübün. tüpün. parçaları yəməktə bulunan çör çöp parçaları. buğda kəsmik.

çör çöp : yamka. pislik. çapaq. gözə.

çörək : aş. yemək. azıq. toqucka. toxuc. xurək.

çörək : püşqəlka. büsqəç. yufqa. pidə kimi incə əkəmək.

çörəkləməkka: çörək yapmaq·.

Yüklə 8,02 Mb.

Dostları ilə paylaş:
1   ...   10   11   12   13   14   15   16   17   ...   66




Verilənlər bazası müəlliflik hüququ ilə müdafiə olunur ©muhaz.org 2024
rəhbərliyinə müraciət

gir | qeydiyyatdan keç
    Ana səhifə


yükləyin