Divan-ü luğat-it tüRK

çıqarmaq : çıxarmaq. çığırmaq_ka. meydana qoymaq. ifşa edmək.

çıqarmaq_ka: çıxarmaq. 1. ötütmək. ötürmək. ötgürmək_ka. sürdürmək. göndərmək. 2. yüksəltmək. ağıtmaq_ka. 3. götürmək. salmaq_ka. istixrac edmək. - altun, heft, mis salmaq.

çıqartmaq : çıxartmaq. taşqıtmaq_ka. : dışqıtmaq. ixrac edmək.

çıqartmaq·: çıxartmaq. çıxdurmaq_ka.

çıqay_ka : 1. çıqan. yoxsul. 1. yiğən. xala, təyzə oğlu.

çıqı : çıxı_ka. çıxar. mənfəət.

çıqıl : - çığıl çığıl edmək: çıqıl tıqıl qılmaq_ka. çılramaq_ka. səslənmək. çıfılamaq_ka. - çıqıl tıqıl qılmaq_ka: çığıl çığıl edmək.

çıqılvar : çığılvar. cılığ. kiçik. xırda. - çığılvar oxı_ka: kiçik ox. - çığılvar yağmur yağdı.

çıqım : çıxım. yüksəlim. axım_ka.

çıqıntı qırıntı: çıxıntı girinti. tıxa basa dolmuş çuval, dağarcıq, tulumda olan alçaq ucalıq.

çıqır çıqır_ka : taxıla qarışmış daş çanqıl. bu çanqılların diş altında qalaraq, çıxaran səs.

çıqır_ka : cığır. çaqır. çılqa. bax > çıqrı. daryol. kiçikyol. qırlardaki kiçik yol.

çıqırlamaq_ka: çığırlamaq_ka. cığır açmaq. cığır açmağa yönəlmək. qarda ayağıyla yol açmaq.

çıqırlanmaq_ka: çığırlar oluşmaq.

çıqırmaq_ka : çığırmaq_ka. çıxarmaq. meydana qoymaq. ifşa edmək. - bu oğurluğu çığırmaq gərək.

çıqış : çıxış. 1. ası. qazanc. fayda. - bu işdə çıxış yox. 1. çıxış. qırış. bitiş. son. 1. yoqa_ka. yoğa. qalxış. siud. - çıxışlı enişli. büqtir_ka.

çıqışmaq_ka: çıxışmaq. 1. yüksəlişmək. ağışmaq. ağlışmaq. alğışmaq. çıxmaqda yardım,. 1. qızmaq. sərtəlmək. sərt söz söyləmək - sarılmaq. sərmək. sarmaq_ka.

çıqlanmaq_ka: ölçülmək. - çıqlatmaq uzunluq ölçtürmək.

çıqmaq : çıxmaq. çikmək. 1. yüksəlmək. ağmaq. 2. daşıqmaq. tışıqmaq. 3. sıxmaq. çəkərək bağlamaq. çəkmək. dürəmək. çıqınlamaq. 4. nəmlənmək. 5. keçmək. ötmək. 6. çığmaq (ç <> y ) yığmaq. 7. doğmaq. sızmaq. - gün sızdı. 8. hörlənmək. örlənmək. orlanmaq. horlanmaq. 9. qudurmaq_ka. dışarmaq. qalxmaq. 10. bəlirmək. yüksəlmək.

çıqramaq_ka : çığırmaq. qıcırdamaq. - qapı çıqrır, yağla çıqramasın. - dişlərivi çıqratma: qıcırdatma.

çıqraşmaq_ka: qıcırdaşmaq. çıqırdaşmaq. səs küyləşmək.

çıqratmaq_ka : bax > çıqrıtmaq. qıcırdatmaq. qısırlatmaq. çığırdatmaq. qıjırdatmaq₆. (diş, qapı, qələm kimi şeylər).

çıqrı_ka : çığır. çıqrıq. tıqrıq. (< çıq. çuq. tuq: düğün. girdə). dəğirmən. çarx. cəhrə. dolap kimi şeylərin çıqrığı. ip çıqrığı. hər türlü qərqərə, maqara, dəğrə. - göy çıqrısı: göy tıqrısı: çarxi fələk. göy dəğrəsi. - çıqrıqnı çevirən kim, çığrıqda devrilən kim. - bir tığrı (çığrı) sap.

çıqrışmaq: çuqrışmaq. bərkişmək. sərtləşmək. (# çıfrışmaq. çıqrumaq. çıvrışmaq_ka. yumşanmaq. gəvşəmək).

çıqrıtmaq_ka: çığrıtmaq. çıqratmaq (< çıq. çuq). çiğnətmək. 1. kiçitmək. alçaltmaq. 1. basqın yapmaq. əzmək. zorlamaq. 1. əzib, döğüb, təpib, kiplətib bərkitmək. çiqlətmək. çiqinlətmək. düğümləmək. - o yeri çıqratdı: toprağı çiğnətdi. 1. işdə pişirmə, yetişdirmək. - çıqraq işçi. - uşağı işdə çığrıtdıq.

çıqrumaq : çıvrışmaq_ka. çıfrışmaq. yumşanmaq. gəvşəmək. (# çıqrışmaq: çuqrışmaq. bərkişmək. sərtləşmək).

çıqşansı: çıxşansı. çıxşansı. naxışlı bir çin ipəklisi.

çıqturmaq_ka: çıxartmaq.

çıqturmaq_ka: ıslatmaq. ıslaq yerə qoymaq.

çır : cır. yağ. - ətin çırı: ətin yağı. çırlı can: yağlı can. - çırsız, yağsız aşıç. - bir çırlı aş gətirdilər.

çıraq : çırağ. buşqut_ka. şagird. çöməz. öğrənci. əlik. şagird. kömək. tüşək. şagird. işçi. - çırağlığa tutmaq: tüşəkləmək. işçiliyə götürmək. istixdam edmək. xitmətə almaq.

çırpıçtırmaq: çıbırtmaq. çırpıştırmaq. döğmək. çıbırtmaq_ka.

çırpınmaq : çalınmaq_ka.

çırpıştırmaq: çıbırtmaq. çırpıçtırmaq.

çırquy_ka : 1. oq təmrəninin şişqincə olan yeri. 2. paltar quşağının keçəcəğl iki tərəfli köprücüq.

çıtlamaq: qart qurt ətmaq_ka.

çıvıldamaq: cıvıldamaq. sufsamaq_ka. sufşamaq. şuvşamaq. pıçıldamaq. fısıldamaq.

çıvrışmaq_{ka :} çıqrumaq_. çıfrışmaq. yumşanmaq. gəvşəmək. (# çıqrışmaq: çuqrışmaq. bərkişmək. sərtləşmək).

çıx > çıq

çıylatmaq: çılatmaq. ıslattırmaq. at tərlətmək. -

çızmaq : cırmaq. yaralamaq.

çiban : tumal. cıldaq. çildək_ka.

çibək_ka : çıbaq_ka. çapaq. sıpaq. sabıq. çapıq. ıti. qırağu. ovçu. - çibək qarquy. yavay, ası, dəlicə doğan. atmacaya bənzər bir quş.

çiçək : çəçək_ka. cacaq. gül. - çiçəklənmək: çəçəklənmək_ka. cacaqlanmaq. - çiçəklik: çəçəklik_ka. cacaqlıq.

çifşənğ : əkşi. əkşimiş.

çiğ > çiq

çij : dəmir çivi. çiviləri ucu.

çijtürmək: hayyan, yüktən bəlini çökərtmək.

çil : çil_ka. çin. 1. bərə. döğük. iz. əzik. dağ. nişan. yarıq. - çil müyvə: zaylı yemiş. - çil nə: üzü saf olmayan. - paltara çil düşdü. 2. çirk. ləkə. 3. çoxluq bildirən sıfat ülgəci. 4. ək. çoxluğu, ağırlığı göstərən ək. - iqçil: çox xəstə. - tüpçil: tufan. ağır külək, yel.

çildək_ka : (at xəstiliklərindən). tumal. çıldaq. çiban.

çilə_ka : yaş, şeh nərsə. şeh kübrə.

çiləmək_ka : çilgəmək_ka. çilətmək. çiylətmək_ka. çiğlətmək_ka. (< çiy. çiğ: şeh). yaşartmaq. ıslatmaq. sulamaq. ölləmək.

çilənmək_ka: çiminmək. yaşlanmaq. sulanmaq. ıslanmaq. tərləmək.

çiləşmək_ka: sulamaq.

çilətmək_ka : çiləmək. yaşartmaq. ıslatmaq. sulamaq. ölləmək. - kəpəyi çilət: islat. tərlətmək. - atı çilətib soyuğa vermə.

çilik çilik_ka : çiq çiq. çıx çıx. oğlağı çağırmaq üçün kullanılan bir söz.

çilnüq_ka: çınar ağac. çarun. şünilq.

çilqü at_ka: al at.

çiltük_ka : şiltük. boynuzdan yapılan mirrəkkəb qabı.

çim : çim_ka cim. çıp. obartma ilgəci. çiğ. yaş. sulu. - cimcilaq: sum sulu. - çim yik ət: çim çiğ, sulu ət. - çim öl ton: çıp ıslaq paltar.

çimçavat: sil_ka. silik. qolay bəğənmiyən. arıq tinli, məzaclı.

çimdirmək: çapturmaq_ka. suda üzdürmək.

çimənlik: çümgən_ka.

çimərik : çümərük_ka. cimcilaq. suyua düşmüş. yaş. - çümərük kişi: gözü yaşlı, sulanmış, yava adam.

çiminmək: çilənmək_ka. yaşlanmaq. sulanmaq. ıslanmaq. tərləmək.

çimmək : cummaq_ka. suya dalmaq·.

çimmək : yunmaq (y <> c ) cunmaq. cummaq.

çimri : çinis. tuqun. tüqün. düğün. qısan. qısın. xəsis. üzüt. yüzüt. xeyirsiz. xəsis. saran.

çin : çinğ_ka. çin_ka çın. bax > çil. 1. bərə. döğük. iz. əzik. dağ. nişan. yarıq. - çin qat: girinti çıxıntı. qazı_. 2. iyicə. büsbütün. - çinğ tolu. iyicə dolu. büsbütün dolu. 3. doğru. gerçək. düz. səhih. güvənilir. inanılan. mö'təməd.
- çin kişi. - çın bütün kişi. kəndinə qüvəniləbilən, doğru, dürüst kişi. - çin söz.
- çinmi ki: doğrudu ki.
- çin aydınq: doğru söylədin.
- çinin çıxart: çinlə: açıqla. ifşaed.
- çinin sözü, sözün çini: gerçəyin sözü, sözün gerçəyi.
- "çin" sözün deyən qutulur, sözün çinin deyən tutulur.

çinar : (nar _{< met >} run) çarun. aqacı. çünük. şünük.

çinğ : çınğ. bax > çin. ləgən bənzəri şeylərin çıxardığı səs.

çini : 1. çalın_ka. - çalınq ayaq: çini qab. 2. xodi. (# sını: nifuzi).

çinis : çimri. tuqun. tüqün. düğün. küt. çoğ_ka. axmaq. səfeh. pəxil. qırt_ka. qısqaş. qırıq. paxıl. xəsis. qırt_ka. - qırt ər.

çinislənmək: üzülmək qırtmır olmaq. - kişi qocaldıqcan üzülür.

çinləmək: 1. içlətmək. mühəqəq edmək. 2. çinin çıxartmaq. açıqlamaq. ifşaedmək.

çinqarmaq_ka: bütəmək. dipləmək. nərsənin bütün, kökün arayıb araşdırmaq. doğrulamaq. təhqiq edmək.

çinqıraq: cınqıraq. gur, pürüzsüz səs.

çinüştürüqsəmək: canı "cinüştürüq" istəmək ·.

çiq : çiğ. 1. körpə. xam. pişməmiş. 2. incə qamışdan hörülmüş çadı, alaçıq örpəyi, örtəyi. 3. parça ölçmək üçün arşına tay bir ölçək. 3. çik. cınqırtı. - çik ed, görəyin. 4. şeh. yaş. - çiq topraq. - çiq don: yaş paltar. 5. - çiq turmaq: aşıq oyununda, aşıq yan yatınca çuxur tərəfi yuxarı gəlmək. 1. qırov. sarqım_ka. salqım.
- çiq çiq_ka: çıx çıx. çilik çilik_ka. oğlağı çağırmaq üçün kullanılan bir söz.

çiq : çiğ. süllük_ka. pişməmiş.

çiqilmək_ka : çiqqilmək. (< ciq. tuq). düğümlənmək. bərkimək. sıxışmaq. - düğün çiqildi.

çiqin başı : - çiğin başı uşun_ka. omuz başı.

çiqin_ka : çiğin. 1. ipək. 2. - çiğin gəmiğı. kürək gəmiki: yağır. yarın_ka. 3. üzüm bağlarında bitən heyvanların yediği başaqlı bir ot.

çiqinlətmək : çiqlətmək. çıqrıtmaq_ka. düğümləmək. əzib, döğüb, təpib, kiplətib bərkitmək.

çiqiq_ka : nuxdə. çəkik.

çiqit_ka : çiyit. pambıq çəkirdəği.

çiqləmək : çiğləmək. çiğ pişirmək. pörtüləmək. pörtəmək. çuvlamaq_ka. çovlamaq.

çiqlətmək : 1. çıqrıtmaq_ka. çiqinlətmək. düğümləmək. əzib, döğüb, təpib, kiplətib bərkitmək. 2. çiğlətmək_ka. çiylətmək_ka. çiləmək_ka. çilətmək_ka. (< çiy. çiğ: şeh). yaşartmaq. ıslatmaq. sulamaq. ölləmək. tərlətmək.

çiqlişmək: düğünlənmək. çiqilmək. çiqtürmək.

çiqnə_ka : mala. cütçülərin "sürgü" dediqləri ayqit.

çiqnəmək: çiğnəmək. ağızda əzmək. tanculamaq_ka. tıncılamaq.

çiqnəmək_ka: (< çıq. çuq) çıqrıtmaq_ka. 1. sıxı tikmək. 2. altın təllərlə (yani qılapdan deyilən altın sarılı təllərlə) ipək qumaş üzərinə naxış işləmək. 3. yerə sürgü çəkmək.

çiqqin : çiggin. çivgin. yağlı. doyurucu. bəsləyici.

çiqrimək: çiğrimək. iqrimək. iğrenmək. yermək_ka.

çiqtən_ka : çiktən_ka çitgən. (< çiq. çuq. tuq). örtük.

çiqtürmək_ka: 1. sıxıştırmaq. düğüm sıxıştırmaq. düğünləmək. 1. çiğlətmək. çilətmək. islatmaq. - əkməyi çiğtürmək.

çiriş : siriş. yalım_ka. yapışqan. çəsb. qatut_ka.

çirk : çaplaq. çəlpək. çalpaq_ka. çapağ. pox.

çirkin : qaqac_ka. kir. bulaşıq. pas.

çirt_ka : çırt çurt. diş arasından piliyib çıxarılan səs. - çırt süzmək: diş arasından salıq atmaq.

çiş çiş_ka : qadın cocuğu işətmək istədiği zaman söylər. at haqqında da böylədlr.

çişəmək_ka: çiş edmək.

çişətmək_ka: çiş ettirmək.

çit_ka : şət. çət_ka şat. 1. (qamıştan, tikəndən yapılmış) duvar, hörük. 2. çardaq. 3. çət. şat. şət. ürək. cürət. cəsarət. - onun nə şəti var. 4. ürək. cürət. cəsarət. bax > çət.

çivi : talquq_ka. dalqaq.

çivqin : çivgin. çiggin. yağlı. doyurucu. bəsləyici. - çivqin aş. bəsləyici yemək. - çivqin ot. heyvanları səmirtən ot.

çivqünlənmək: cana, yararlı bəsləyici bulmaq.

çix > çiq

çiy : çiy_ka. çiq. şeh. nəm. yaşlıq. - çiy yer.

çiydəm_ka : çaydam. incə keçə. xalça, parçanın yanlarına tikilən yanlıq. sınqır. zavar.

çiylətmək_ka : çiğlətmək_ka. çiləmək_ka. çilətmək_ka. (< çiy. çiğ: şeh). yaşartmaq. ıslatmaq. sulamaq. ölləmək. tərlətmək.
çiğ > çuq

çoban : çoban. köy böyükünün yamağı, köməyi, maavini. gizir. qışlaq ağsaqqalının yardamçısı₆. - çoban çantası: yanlıq.

çolaq : 1. çaprıq. bir tərəfə çarpılmış. 2. çulquy_ka. bir tərəfa çarpılmı. - çulquy əlik: əli çolaq. - çulquy etük: topuğu çarpıq ayaqqab.

çolaq : solaq. unqamuq_ka.

çomaq_ka: 1. üyqurlarca müslümanlara verilən ad. 2. çəlik. əsa. 2. çəpəng_ka. küp.

çopulmıq : çubbılıq.

çoq : çoğ. çox. çuq. 1. gur alov, yalın. günəşin günorta çağındaki qızqınlığı. qızarmış odunun iti yalını, saçağı. 2. buxca. nələr (şeylər) qoyulan heybə. 3. ökil_ka. təlim_ka. telim. talay. dalay. talım. dalım. üstək. üstəlik. artıq. ziyadə. yumqı_ka. toplu. çoxluq. cəm. - mən üstək verdim. 4. küt. axmaq. səfeh. çinis. - çoğ ər: səfeh gədə.

çoq <> çuq

çoqalmaq : çoğalmaq. çoxalmaq. üstəlmək_ka. artmaq. artırılmaq. talınmaq. böyümək. çoxlanmaq. toplanmaq. ulqalmaq. uqlalmaq. - talındı biligim.

çoqalmaq : çoğalmaq. öklimək_ka. artmaq. böyümək.

çoqalmaq : çoğalmaq. ütrəmək_ka. üdrəmək_ka. ürəmək.

çoqalmaq: çoxalmaq. aşıb daşmaq. talqımaq.

çoqaltmaq : çoğaltmaq. öklütmək_ka. arttırmaq.

çoqaltmaq: çoğaltmaq ütrətmək_ka. üdrətmək_ka.

çoqaltmaq: çoğaltmaq. öğlitmək_ka

çoqaltmaq: çoğaltmaq. uğlutmaq_ka. oğlutmaq_ka. ürətmək.

çoqar : çoğar. çoğra. çoğrama. fəvvarə. qaynar. fışqıran.

çoqı_ka : çaqı. çuqı. gürültü. bağırtı. savaş.

çoqılamaq_ka: bağırmaq. çağırmaq·. - çaqılamaq.

çoqlamaq: ağlamaq. yığlamaq. sığtamaq. sıxtamaq. cırlamaq. bağırmaq. carlamaq.

çoqlanmaq: çoğlanmaq_ka. 1. toplanmaq. axışaraq. 2. yalınlanıb alovlanmaq. günəş yalını yerə təpməsi. - od çoğlandı.

çoqluq : çoxluq. 1. cəm. topluq. cəmiyyət. - çoxluq ad: cəm ad. 2. ərniş. bolluq.

çoqmalamaq_ka: tuqmaqlamaq. tuqarmaq. girdələmək.

çoqra : çoğra. çoğar. çoğrama. fəvvarə. qaynar. fışqıran.

çoqral : çoğral. covlal. covlan. şuluğ.

çoqralmaq_ka: covlalmaq. covlanmaq. coşub, qalxıb qaynamaq. dalqalanmaq. təlatümləşmək. şuluğlaşmaq.

çoqrama: çoğrama. çoğar. çoğra. fəvvarə. qaynar. fışqıran.

çoqramaq_ka : (pınarda su. təncərədə bir şey) qaynamaq.

çoqraşmaq_ka: çoğalmaq. dalqalanmaq.

çoqratmaq_ka: çuqratmaq. çağlatmaq. çoşdurmaq. iti iti qaynatmaq. qaynaşdırmaq.

çoqturmaq_ka: quşqutmaq. qoçturmaq. saldırtmaq. cumdurmaq. üzərinə indirtmək. - quşu qaza çoqturdu.

çoqul : çoğul. çuğul. çəngəl. cənqəl. sarmaş. şər kişi.

çoqulmaq_ka: bağlanmaq. buxcalanmaq·. çox kötü. alçaq.

çor : çor_ka 1. korluq, yanıqlıq, çürüklük göstərən söz (# cür. cur. yaraqlıq, yarqılıq, düzənlik göstərir). - cür istədik, çora düşdük. 2. oğrət yeri bitişiq qadın. 3. sarılqan. sarımsaq. alağ, ot. - çor ot.

çoraq : şoraq. 1. qıraç. 2. ağlaq_ka. ıssız, boş, xəlvət,

çorlanmq: korlanmaq. ziyana düşmək. (# cürlənmək_ka. dəğərlənmək. aşınmaq. faydalanmaq).

çotuq : şütük. çütük. qırıq. - çotuq saqal: kösə saqal.

çotur : çutur. kötü qılığ. bədəxlaq.

çovac_ka : ( ç <> k < kov: oyuq. kovaq. ). çadır. - qurvı çovac_ka: yuvarlaq çadır.

çovıl : çovlı_ka. süzqəc.

çovlamaq: çuvlamaq_ka. pörtəmək. pörtüləmək. çiğləmək. çiğ pişirmək.

çovlı_ka : çovıl. süzqəc.

çöjülmək_ka : bax > çözülmək.

çök > çöq

çöl : - çöl sıçanı: buzağu dili_ka.

çömbə : cumulu. yumulu. (# cik: omba. götü üstü)

çömçə : (< qap). çöməç. çümiç₆. kəpçə. çəmçə. kəpəç. qapaç. çönğək_ka. çönək. qutu. kasa.

çöməç : (< qap). çömçə. çümiç₆. kəpçə. çəmçə. kəpəç. qapaç.

çöməz : çıraq. buşqut_ka. şagird. öğrənci.

çömlək : çaşqal_ka. kəşgül. çanaq.

çömmək_ka: dalmaq. çimmək.

çömqən_ka : hər zaman dalan.

çömrək₆: doğurqa. toğurqa_ka. toqqura. toqra. toqar. qamış. düdük. yüyə. lülə.

çönbərlənmək: çoqmalanmaq_ka. tuqmaqlanmaq. tuqanmaq. girdələnmək.

çöndərmək : aynatmaq. dəğiştirmək. çevirmək. sındırmaq. əğirmək. aşırmaq.

çönək : çönğək_ka. çömçə. qutu. kasa.

çönğək_ka: çönək. çömçə. qutu. kasa.

çönmək : aynamaq_ka. dəğişmək. dönəmək. fırlanmaq. təzginmək_ka. tərkinmək.

çönüşmək: təvrişmək_ka. devrişmək. çevrişmək. alınmaq. vuruşmaq.

çöp : çöp_ka < çöpıik. çapıq. 1. şarabın tortusu. hər şeyin çöküntüsü, çökəli. qalıt. çör çöp. 2. dəğərsiz, alçaq. - çöp çəp kişilər: daşqa, alçaq kişilər. - çöp adamdır: zibil kişidir. 3. oğuq. tikə. nərsənin oğuntusu, kiçik parçası. - bir çöp: bir az. - bir çöp aş yedim. - saman çöpü. - gözümə çöp düşdü. - çöp düşmüş: - çöp düşmüş qöz: yamlıq qöz_ka. - çöp çəp kişilər_ka: dəğərsiz kimsələr. 3. nərsənin sıxı, özü. esans.

çöpər : çöprə_ka. əsqi paltar.

çöprə_ka : çöpər. əsqi paltar.

çöpük : şöpik. çör çöp-

çöpür_ka : 1. geçi qılı. 2. çöplük. dəğərsiz, ərziməz₆ nərsə. - çöbür çəbür_ka: pozuq tozuq. 3. qoğ_ka koğ. pislik.

çöq çöq_ka: çök çök. dəvəni, başqa birisini köçməyə çağırmaq. dəvəyi ıhtırmaq üçün kullanılır bir söz.

çöqdi_ka : qulağın altında "qafa baltası" deyilən yer.

çöqəl : çökəl. çöküntü. çöp_ka

çöqən_ka : çoğan. çavqan. 1. - çögən otu: sabun kimi köpürən bir bitgi: yunqaq_ka. 2. çəvqən. at üsdən, topu çəkib itmək üçün kullanılan ucu əğri dəğnək.

çöqəs : çökəs. dalqıc. qəvvas.

çöqmək : çökmək. çuqmaq. çoqmaq. qonmaq. enmək. quşun aşağı inməsi süzülüp enmək.

çöqmək : çökmək. qonmaq. enmək. quşun aşağı inməsi süzülüp enmək. çaqmaq. diz çökmək. dibə çöqmək.

çöqtürmək_ka: çöktürmək. mə'dən ayırıp çöktürmək. təsfiyə edmək.

çöqünmək: çökünmək. sökünmək_ka. diz çökmək. əbd olmaq. ibadət edmək. - tanrıya çökünün.

çöqüntü: çöküntü. çökəl. çöp_ka

çöqürmək_ka : çökərmək.

çöqüş : çöküş. 1. köpüş. şişik. 2. təsfiyə. əriş.

çöqüt : çöküt. külə. güdə.

çör çöp : zibil. tübün. tüpün. parçaları yəməktə bulunan çör çöp parçaları. buğda kəsmik.

çör çöp : yam_ka. pislik. çapaq. gözə.

çörək : aş. yemək. azıq. toquc_ka. toxuc. xurək.

çörək : püşqəl_ka. büsqəç. yufqa. pidə kimi incə əkəmək.

çörəkləmək_ka: çörək yapmaq·.