Divan-ü luğat-it tüRK

qoqşaşmaq_ka: qoğşaşmaq_ka. oğşaşmaq. yumşalmaq. gəvşəlmək. gəvşəşmək. qoxşaşmaq. açılışmaq.

qoqşatmaq_ka: qoşatmaq. kovşatmaq. qoxşatmaq. quvvətini gəvşətmək. bərk şeylərin boşalıb, yumşanıb, açılması.

qoqu : qoğu. uşaq_ka. qoğu. dediqodu.

qoqucu : qoğucu. qovcu. çamquq_ka. casut. çəkçi₆.

qoqulamaq : qoğulamaq. qırqatmaq_ka: qızaraq üz çəvirtmək.

qoqulamaq: qoğulamaq. çuğullamaq. yonqamaq_ka. yonqatmaq_ka. yanqamaq. yanıtmaq. şikâyət edmək.

qoqurmaç_ka : qavurmaç. qovurmaç. qavrulmuş buğda. -.

qoquş_ka : qoğuş. qovuş. 1. kovuş. oluq. su oluğu. dəğirmən oluğu. 2. qoqış. (qoğan qoruyan). dəri. qayış. gön. - qoğuş yağlamaq. 3. ox yapmaq ötrü kəsilən ağac. 4. dəri. arınmış gön. 5. qatlış_ka. qovşağ.

qoquşlamaq_ka: qoğuşlamaq. fışqırmaq.

qoquşmaq: qoğuşmaq. 1. uçruşmaq. ucruşmaq. içrişmək. quculaşmaq. 2. qoxuşmaq xoş qoxu vermək. yıpmaq. yıparmaq.

qoqut : qoğut. yonqaq_ka. yonqat. yanqa. yanıt. çuğulluq. şikâyət.

qoqutmaq: 1. ( q <> y ) quyutmaq_ka. qoğutmaq. qaldırmaq. qaçıtmaq. qızdırmaq. ürkütmək. quşqutmaq. 2. qoğutmaq. ( q <> y ) quyutmaq_ka. qoqutmaq. qaldırmaq. qaçıtmaq. qızdırmaq. ürkütmək. quşqutmaq. 3. qoxutmaq. qoxutaraq yelləmək. buğlatmaq. burutmaq_ka. 4. (iy) qoxutmaq. burutmaq_ka. bürütmək. bürkütmək. buğu yüksətmək. buğlandırmaq.

qoquv : ürküş. tazış. teziş. qovala qaşdı.

qoqzanmaq : qoğzanmaq. turqamaq. qalxmaq. canlanmaq. dirilmək. bərpa olmaq.

qol : tarmaq. şəbəkə.

qolaç_ka : qulaç.

qolan_ka : kolan. bağırdaq. yaban əşəki.

qolay : onqay_ka. onğay_ka. onğ. hasat.

qolay : yavaş. asda. asat. rahat. onğay. onğ_ka. gənqəs_ka. sığ. az. xəfif. - qolayı. bir qolayıma: yavaşca. asdaca. azcana. öldürə.

qolayıma: bax > qolay.

qolçaq : quyurçuq_ka. əldə yasanmış, adama oxşatılmış oyunçaq. höyük. oyuq_ka hüyük. ürkü. mətərsək.

qoldaçı_ka: dilənci. - qoldaçıya min yağaq_ka, barça belə ayruq dayaq_ka: yolçuya min cəviz, üstəlikdə bir (hammısınında üstündə) çəlik.

qoldaş_ka: 1. arxadaş. yaran. yar. dosd. adaş_ka. yaxın. - qattalar qoldaşı: böyüklərlə iş birliyi aparan. 2. bir qolda sırada olan. sırdaş (sıradaş).

qoldaşlanmaq_ka: arxadaş olmaq. arxadaş saymaq.

qoldav : basut_ka. acıyan. yardam. kömək. himayət.

qoler : ataçı. atçı.

qol_ka : 1. tarım_ka. tar. dərim. bölük. qollara ayrılmış nərsə. şö'bə. 2. tarmaq₆. darmaq. dal. şaxa. 3. dağın döşü. təpəsdən aşağ enən, dərədən yüksək qalan bölümü. dağın ortasın, örüşü. 4. qılıncda, bıçaqda olan yol biçimli oyma. 5. kol. - kəkirə kolu: acı kişi. - kol kos. çalı çırpı. pölük. 6. atac_ka. dərvaza.

qoltuq : qoy_ka.

qoltuqlamaq_ka: qoltuğuna almaq. qoltuğa vurmaq.

qoluq_ka : əlik. əllik. borc. iğrəti.

qoma : koma. kümə. yığım_ka. yığın. tuka. tüdə. püştə. yığılmış nə. qalaqsı. qalaq. yığın.

qomba : komba. kumbarı. daşırqan. şişik.

qomın_ka : coşu. həyəcan. - belə qımına nə gərək.

qomınmaq_ka: coşmaq. həyəcalanmaq. - belə qımınma.

qomıtqan_ka: özlətən. coşturan.

qomıtqan_ka: özlətən. özlətgən. coşturan.

qomıtmaq_ka : gomıtmaq. 1. kömıtmaq. komalamaq. yığmaq. toplamaq. - öz süsünü gomutqıl. 2. qomutmaq. coşturmaq. həyəcanlatmaq. 3. coşdumaq. həyəcanlatmaq. 1. qaynatmaq. coşdurmaq. - özük məni gomtdu.

qom_ka : kom. 1. hər nəyin hündür, şişik, dik biçimi. 2. çul. dəvə havudu. 3. dalqa.

qomşuy_ka: qanla dolmuş kənə.

qomşuymaq: yığışmaq.

qomuq_ka: qumuq. qoyuq. qonuq. at gübrəsi, təzəyi.

qomuqlamaq_ka: 1. pisləmək. tərsləmək. 2. qomuq boyundan saymaq.

qomunmaq: qabınmaq15. qabarlanmaq. dalqalanmaq. həyəcanlanmaq. çapınmaq. çabalanmaq. qamcınmaq. bulqanmaq. qalqupmaq. qapıqmaq. qondalmaq. dalqanmaq.

qomuşmaq_ka: 1. qoyluşmaq. cumuşmaq. - olar işə qomuşdular. 2. qaynamaq. - çay, dəniz qomuşur.

qomutmaq_ka: coşturmaq. qumıtmaq. həyəcanlatmaq. qomıtmaq. coşturmaq.

qonaq_ka : 1 qonuq. . qanaq. qayaq. ( n <> y ) qıyaq. qaymaq (yeyiləcək). ət suyu. yağlı, qoyuq olan nərsə. tərəyağı. 2. qonuq. uma_ka. 3. qonum_ka. yurt. qoyulan yer. 4. darı. tarıq. - qonaq başı sezrəgi yeğ. 5. uma_ka. - qonuq yiyəsi olan: qonaqlıq_ka. - qonuq odası: barışlıq_ka ev. gəlişlik barışlıq ev_ka. - qonuq etmək: qonuqlamaq_ka. 2. qoyuq. qumuq. təzək. pox. 3. ruh. 1. qıltıq_ka. (başta bulunan) kəpək.

qonaqlıq: 1. qonuqluq_ka. saray. toy yeri, otağı. 2. aşat. yemək, çörək vermək işi. 3. sürcək_ka. sürcüq_ka. sürüc. əyləşmə. toplantı. düğün. güdən_ka. - tanışlar, qohumlar, yoldaşlar arasında, keşik, sırayla verilən qonaqlıq: soğduş. - yeməksiz içgili qonaqlıq. kəstəm_ka.

qonat_ka : 1. kümə. yığım. yığnaq. quruh. birbirlərinə yanaşan. toplanan insan küməsi. 2. gəlib bir yerə, bir şyə artırılçış olan. 2. muntaj.

qonatmaq_ka : qondurmaq. oturtmaq. - qonum qonatmaq: yat yarağın yığıb qoymaq. yurd salmaq.

qoncək : qoncuq. küncək. yaxa. nərsənin yanı, qırağı, ucu.

qoncəkləmək: küncəkləmək. qoncuqlamaq. yaxalamaq, yaxa tikmək. nərsiyə yan, qırağ, ucluq tikmək.

qoncuq : 1. qoncək. küncək. yaxa. nərsənin yanı, qırağı, ucu. 2. qünçüq_ka. qonuc. qonça. kirvən. qırpan. yaxa. 3. yaxa.

qoncuqlamaq: küncəkləmək. qoncəkləmək. yaxalamaq, yaxa tikmək. nərsiyə yan, qırağ, ucluq tikmək.

qoncuy_ka: seçilmiş. qadınnan (təkincədən) bir dərəcə aşağı. buna "qatın qoncuy" da söylənir.

qonça : 1. qunçə. bük_ka. - qunçəsindən açıldı: bükündən ol yazıldı. 2. qünçüq_ka. qoncuq. qonuc. kirvən. qırpan. yaxa.

qondarmaq:qondqarmaq_ka. qöndqürmək_ka. doğrultmaq. düzəltmək. tikmək. yola qılavuzlamaq. iqrar ettirmək.

qondqarmaq_ka: ( o <> ö ) qöndqürmək_ka qondarmaq. əkmək. dikəltmək. doğrultmaq. düzəltmək. tikmək. yola qılavuzlamaq. iqrar ettirmək.

qondurmaq_ka: 1. e'tiraf eddirmək: - oğrunu qondurdu. 2. qonatmaq_ka. oturtmaq. nəyi nərsəyə qoymaq, yerləştirmək.

qonğraqu_ka : çınqıraq. qonraq. tonquraq. çan. zəng. naqus.

qonğur_ka : 1. qəhvəyi rəng. 2. boğuq səs.

qonğuz_ka: osurqan böcəği.

qonıtmaq: tikmək. - ər ağac qonutdu.

qon_ka : qoyun. qoy.

qonqarmaq: 1. doğrutmaq. imləmək. dikəltmək. 2. nişanlamaq. doğrusun göstərmək. - o yol qonqardı. 3. e'traf almaq. işin doğruluğunu göstərmək. - bəy oğrunu qonqardı.

qonmaq_ka: qoymaq. qoyunmaq. 1. ramlaşmaq. yola gəlmək. - tosun at qondu. 2. e'tiraf edmək. - oğru qondu3. enmək. süzülüp enmək. qonmaq - çaqmaq. çoqmaq. çökmək. çuqmaq. 4. düzəlmək. doğrulmaq. - ağac qonmaq: tikmək. 5. yola gəlmək. yola çıxmaq. 6. ram olmaq. - at qondu. 7. e'tiraf edmək. - oğru qondu. 8. köçmək. - el qondu: qoyundu. 9. durmaq. oturmaq. toxdamaq. - ağrım qondu. 10. çökmək. çuqmaq. çoqmaq. enmək. quşun aşağı inməsi. süzülüp enmək.

qonraq : qonğraqu_ka. çınqıraq. tonquraq. çan. zəng. naqus.

qonraqu : qonğraqu_ka qulağın alt bölümündə olan dikə gəmik.

qonramaq: qonqurmaq. yoğunlamaq. - oğlan ululur, ünü qonulur.

qonşı_ka : (nş _{< met >} şn) qoşnı. qomşu.

qonşu : - duvar bir qonşu: tam yarşı.

qonuc : qünçüq_ka. qoncuq. qonça. kirvən. qırpan. yaxa.

qonu_ka : hamar. düz. saf.

qonuq : bax > qonaq. alqın. yılqın. ılqın ilgin. yolçu. müsafir. - öz qonuq: ruh. - aldı özüm qonuğu: ruhumu aldı. - ram. (# ası).

qonuqlamaq: qonağlamaq.

qonuqlaşmaq: birbirinə qonaq olmaq.

qonuqlu_ka: qonaqlı. - qonuqlu ev: qonaqlı ev.

qonuqluq_ka: qonaqlıq. saray. toy yeri, otağı.

qonum_ka: 1. yurt. qoyulan yer. qonaq. 2. qohum. yar yoldaş. yaxınlar. tanışlar. - qonum qonatmaq: yat yarağın yığıb qoymaq. yurd salmaq. tanışların bir yerə yerləştirmək. 3. qohum. özün_ka.

qonur : qonqur. yoğun. - qonur ün: yoğun səs. - qonur al: tıq_ka. al ilə doru arası at rəngi.

qonurmaq : düəltmək. ışıqlatmaq. sayağlamaq. - qılınc qonurmaq.

qonus₆ : qırma topıq. söbü biçikli nərsə. məxrut. söbü₁. dibi dar ağzı gen biçim.

qonuşmaq: qoyuşmaq_ka. qoyquşmaq. qonquşmaq. boşanmaq. tökmək. - əl ələ su qoyuşar, əllə üz yuvuşar.

qonutmaq: qönitmək_ka. könütmək. qoyutmaq. qoymaq. doğrultmaq. dikəltmək.

qop : qop_ka qob. gop. kop. köp. 1. çox. bək. bütün. həp. obartma, bəkitmə ilgəci. kop böyüdü. - kop eyi. - kop az. 2. gür. gur. sıx. buruşuq. pıtlaşıq. - köp saç. 3. abad. qollu budaqlı. dolu. barlı. - köp ağaca quş qonur. 4. sevinc. şadlıq. - qop qılmaq_ka: səvinmək. fərəhlənmək. içi hopmaq. - məni görcək kop qıldı

qopmaq_ka: qopmaq. gəlmək. qalqmaq. başlamaq. çıxmaq. baş qaldırmaq. qalxmaq. - ay qopup evlənib, ağ bulut hörlənib. - yoqar qopub səkrəlim: yuxarı qalxıb atılalım. - istək qopdu: tələb başlandı. - quş qopdu: qalxdı, uçdu. - tüpi qopdu: tufan qalxdı.

qopruşmaq_ka: qaldırışmaq.

qopsalmaq_ka: qopuz çalınmaq. qobzalmaq. qupzalmaq.

qopsamaq_ka: 1. yüksəltmək. - yoqarı qopsamaq: yuxarı qoğzamaq. 2. çıxmaq istəmək.

qopuq : ısrıq_ka. qovuq. ıraqlanmış. dışlanmış (dişlənmiş). rədd olunmuş. məlun.

qopurqan_ka: qoparan.

qopurmaq_ka : qabırmaq. qabdan qaba tökmək.

qopurmaq_ka : yerindən qaldırmaq. qurcalamaq. qurdalamaq.

qopurtmaq_ka: yerindən qaldırtmaq·.

qopus : qupuz. qopuz. 1. qiyam. 2. ürküntü. balqın. balın. bulğa. bəlva.

qopuşmaq_ka: qalxışmaq. qoğzanmaq.

qopuz_ka : <> güpüz. qupuz. qopus. döğülərək, güpsəyərək səslənən çalqı. - qopuz qopsamaq: qopuz çalmaq. - qopuzlu kişi_ka: qopuzu olan adam.

qõpüq : köpük_ka. kəf.

qopzamaq_ka : qupzamaq. qopuz çalmaq. - qopzatmaq: qopuz çaldırmaq.

qopzamaq_ka: qupzamaq. qopuz çalmaq.

qor : kor_ka. 1. tüqül. tüqqül. tüqlü. - tüklük gözlü: kor kimsə. 2. qaraqu_ka. 3. - kor bağırsaq. bükün. apandiş. 4. kor. ziyan. - qor tapmayasan bala. - kor gördü, kələki yığıdı. - axından kor görmüş ölkələr. 5. yoğurt mayası.

qorday_ka: quğu quşu.

qorxutmaq: yandrumaq_ka. yandurmaq_ka.

qorıq_ka : 1. qoru. kiçik orman. 2. qurşanmış, qorunmuş hər nərsə.

qorın : diriğ. əfsus.

qorınmaq_ka : qorunmaq. sığılıq edmək. diriğ edmək. pintilik edmək₁.

qorışmaq_ka: qorumaqda yardım edmək. - qorıq qorışma: ordu qaravulladı.

qorqaq : qorxaq. 1. çanaç_ka. gəvşək. təmbəl. 2. yumuşaq. sarıçqa_ka. sarıçaq

qorqlu_ka : qorqaq·.

qorqmaz: qorxmaz. manqus. manus. dikbaş.

qorqu : qorxu. tezik. ürkü. vəlvələ.

qorquşmaq : qorxuşmaq. birbirindən qorxmaq. - nədən qorxuşusuz.

qorquşmaq_ka: birbirindən qorqmaq.

qorqutma: qorxutma. yanıq_ka. təhdit.

qorlamaq: korlamaq. ucuzlamaq. xor, alçaq görmək. alçatmaq. təhqir edmək.

qorlanmaq : korlanmaq. 1. çərlənmək_ka. pozulmaq. xərablanmaq. çorlanmq. ziyana düşmək. 2. yanmaq. heyifsinmək. - ər davarına qorlandı. 3. korlanmaq. ziyan görmək. 4. acınmaq. tasa, acı duymaq. (# cürlənmək_ka. dəğərlənmək. aşınmaq. faydalanmaq).

qorluq_ka : korluq. 1. diydək_ka. tiklək. tıqlaq. tıylaq. (< tıq. tiq). örtük. qapama. 2. qurluq. meş. qımız qabı.

qors : qurç_ka. qurs. qatı, içi dolu, som, cıdamlı, dayanıqlı nəsnə. - qurç təmir: çəlik. - qurs ər. qors ərən.

qortalmaq: kortalmaq. gəvşəmək. obramaq_ka. opramaq. əprimək. əsqimək. tazalığı, itiliyi gedmək.

qoruğlamaq: quruğlamaq. qilaflamaq. xəlfələmək.

qoruqçı_ka: qorucu. qaravul.

qoruqluq_ka : qorquluq. qoruma, qoyma qabı. sadaq. qədələç. yaylıq. yasıq_ka. ox yay qabı. - kiş qoruqluq. sadaq. oqluq. qədələç.

qorumaq: gözərmək. ayamaq_ka. güdmək. bərkləmək_ka. saxlamaq. hifz edmək. - tanrı səni gözərsin.

qorunan: qözətli_ka. gözətilən. sağlanan. əsirqənən.

qorunmaq_ka : qorınmaq. sıxılıq edmək. pintilik edmək₁.

qoruyucu: yatqaq. mühafizı.

qosan : kosan. burunqud. öndə gedən. yolağçı. öndər. bakan.

qosıqlamaq_ka: qoslıqmaq. fındıqlanmaq.

qosıqlıq_ka: qosqılıq. fındıqlıq.

qosuq_ka : qosıq. qozuq. fındıq.

qoş_ka : 1. qoşa. cüt. tay. əş. hərhanki bir şeyin əşi, cütü. - qoş pıçaq. 2. yədək. - qoş at.

qoşlamaq: yədəkləmək. birgələmək.

qoşlunmaq : qoşlanmaq. qoşulmaq. iki şey birbirinə, bir araya yaxınlaşmaq, yığışmaq. uğur qılınmaq. birgəşmək. yapışmaq. yədəklənmək. - at qoşlanmaq: at yədəklənmək.

qoşmaq _ka: 1. yügürmək_ka. yügrükcə qoşmaq, keçmək. səğirtmək. 2. qoymaq. qatmaq. türku düzmək.

qoşnı_ka : ( şn _{< met >} nş) qonşı. qomşu. - böri qoşnusun yeməz: qurd qonşusun yeməz.

qoşnu : cütləşmə. - qoşnu çağı: sevişmə çağı.

qoşu : 1. həmrah. 2. muntaj.

qoşucu : yügrük_ka. geçici.

qoşuq_ka : 1. yetim. bir şeyə artırılmış bölüm. mütəmməm. ilsaq. - bu bitiyin yetimi. - bu qazetənin yetimi. - xanla yetimləri buyurduar. 2. yoldaş. həmkar. bir birinə qoşulan. 3. şeir. qəsidə. - təgür ondan bir qoşuq: ondan bir şeir söylə. 4. sirud. 5. yədək. 6. qoşqu. yoldaş. həmkar. bir birinə qoşulan.

qoşulamaq: yətəkləmək. yetəkləmək. yetmək. - uşaqları yədəklədim. - kor birini yədəklə qıl. - atları yədəkləyib yola çıxdılar.

qoşulan : qoşulqan_ka. qatılan. yol gedən. yola gedən. qoyun börü qoşulmaz, yem olmasa yol olmaz.

qoşulqan_ka : qoşulan. qatılan.

qoşulmaq_ka: 1. birləşmək. qatılmaq. - yava eyi qoşulsa, uğur qeyrət tökülər. 2. tərtip edilmək. uğür qılınmaq. hazırlanmaq. - ev qoşmaq. - hizb qoşmaq. iş qoşmaq. - yır qoşmaq. 3. yetmək. mülhəq olmaq.

qoşun : çərik. dərilmiş toplanmış yaraqlı kişilər. qoşulmuş, düzənmiş, hazır olan güc. suv. toyın_ka. ordu. ləşgər.
- döyüşdə qoşun bəlgəsi, nişanı. batraq_ka. bayraq. sancaq. pərçəm. ucuna ipək sırıqlar sancılan, taxılan, batırılan neyzə, ağac.
- qoşun çəkmək: süləmək.
- qoşun çəkmək: süləmək_ka. düşmana qarşı əsqər göndərmək. savaş yapmaq.

qoşunmaq: sıralanmaq. hazır durmaq.

qotqı_ka : 1. qoyqu. qoyaq. alçaq könüllü. yumuşaq xuylu. mütəvazi. 2. quddı. qoydı. buraxılmış. boşanmış, ötrülmüş. - qotdı nə. - qotdı yılxı: buraxılmış heyvan.

qotqılıq_ka: qoyqulıq. qoyaqlıq. könül alçaqlığı. təvazü. - qotqılıqın tapınqıl, qoyqıl kövəz anqru: alçaq könüllüklə qulluq ed, dikbaşlığı qoy yana.

qotrulmaq_ka: qutrulmaq. qoyulmaq. boşalmaq. tökünmək. buraxılmaq. - başın tükdən qutruldu. - su küzədən qutruldu.

qotuq : qoyuq. dözün. dözümlü. utun. sərin. səbirli. yumşaq. mütəvazi.

qotur : qutuz. quduz. (< qoyulmaq. boşalmaq). 1. tüklərin tökülmə kəsəli. qutuz dəri kəsəli. dəmro. təmrəkü_ka. 2. boş. - qotur qab: qoturmuş qab. boş qab.

qoturmaq_ka : qodurmaq. qoymaq. buraxmaq. boşaltmaq. ağdarmaq. - eşdib ata ananın, savlarını qodurma.

qov ! : qaytar. it. köçür. saç.

qova_ka : 1. türklərin kullandığı gəmlərdə, atların burnuna doğru tikilən qayış. 2. kova. susıq_ka. qumğan_ka. gügüm. ibriq. aftafa.

qovala qaşdı: qaçut_ka. qavqa. savaş. çarpışma. qoquv. ürküş. tazış. teziş.

qovalamaq : 1. izləmək. sürqüləmək_ka. tə'qib edmək. 2. sürmək. qovalayıb sürərək üzərinə saldırmaq sürgiləmək. sürgüləmək. sürgüləmək_ka. 3. qavalamaq. (< qaqramaq_ka. < qaq). itələyib, dartıb açırmaq.

qovalamaq: edərmək_ka. aramaq. təqib edmək.

qovcu : qoğucu. çamquq_ka. casut. çəkçi₆.

qovcuq : kovcuq. kovucuq. çatlaq. yırtıq.

qovı : kovı. qovuq_ka. kovuq. 1. içi boş olan hər nə, şey. içi kof. çürümüş olan. - kovı ağac. 2. uğursuz. əliboş. bədbəxd. - kovı ər quyuya girsə, yel alır: qarabaxdı quyudada tufan tutur. 3. və'də. ayıq_ka.

qovmaq_ka: 1. qaqmaq. - qaqılan soxulan: qoğulub geri dönən. 2. qoxmaq. qovalamaq. sürmək. 3. qatlış_ka. qoğuş. 4. qabcaq_ka. çatar. çatşaq. neçə yolun, qolun birbirinə qavuştuğu yer. 5. qapçaq_ka. su qollarının birbirinə qavuştuğu yer.

qovşalmaq_ka: pərdaxlanmaq.

qovşaşmaq_ka: 1. qoğuşlamaq. qoğaralamaq. yonub safatmaq. 2. qoğşamaq. qoğuş ağacı dalı ilə cilalamaq.

qovşatmaq : 1. kovşatmaq. qavşatmaq: gəvşətmək. boşaltmaq. qaçıtmaq. qaçırtmaq. sıçratmaq. qəbətmək. öldürmək. yox edmək. ayırmaq. açmaq. 2. _ka. ititmək. tizətmək. qoğu ağacıylə- oxun qoğşatıp çıxdı döğüşə. 3. _ka. sürtüb parıldamaq, ışılatmaq. barraqlatmaq. 4. _ka. saflatmaq.

qovuc_ka : qovuz. - qovuç qovuç_ka: qaç qaç. cin çarpmışa üzərlik, soyuq su çırpıp, cinləri qoğmaq üçün söylənən söz. - yel qovuc bitiyi: ovsun duası.

qovucuq: kovucuq. kovcuq. çatlaq. yırtıq.

qovuq _ka : 1. qopuq. ısrıq_ka. ıraqlanmış. dışlanmış (dişlənmiş). rədd olunmuş. məlun. 2. kovuq. qovı. kovı. 3. içi boş olan hər nə, şey. - kovı ağac. 4. əliboş. bədbəxd.
- qut qovuq: mal dövlət.

qovurmaç_ka : qavurmaç. qoqurmaç. qavrulmuş nərsə.

qovurmaq_ka: qavrulmaq. qaqurmaq. qaqrulmaq. qavrulmaq.

qovuş : kovuş. qoquş_ka. qoğuş. 1. oluq. su oluğu. dəğirmən oluğu. 2. ítiş_ka. dəf'. müdafiə. 3. süngüş. toxu. toxnma. tə'nə.

qovuşmaq_ka: qoğmağa, üzməyə, tərd edməyə çalışmaq.

qoy : 1. toxda. döz. dayan. səbr. dirəng. - qoymadan: dayanmadan. - bir qoy görüm. - qoya qoya gəlmişik də: dözə dözə, toxduya toxduya. - işimiz qoymadan sıvay bir şey deyil. 2. icazə. ruxsət. qoy verin: icazə verin. 3. imkan. fürsət. - bir qoy tapıb işin qoydu yerinə. - pislik qoy gözləmir, yaxcılıq qoysuz olmur. - qoy tanrıdandı. - qoy vermədən vurdu. 4. əngəl. tıqış_ka. tiyiş₆. pərhiz. mane'. 5. qon_ka. qoyun. 6. quy_ka. quytu yer. dip. dərə.