Divan-ü luğat-it tüRK

almaş : bədəl. müşabeh.

almıla_ka : alma· alma - qımız almıla. əkşi alma·.

alnuç : ( ar <> al ) arınçu_ka ərinçü_ka. arnuç. suç. günah.

alov : odğuc. oduc. yalım. - od odğuc bilə uçurmaz: od alov bila sönməz.

alovlandırmaq: yalrutmaq. yalrıtmaq. ışıqlataq.

alovlandırmaq: yolrıtmaq_ka. parlatmaq. yalratmaq. yalrıtmaq. yolratmaq.

alovlanmaq : göynəmək. yalmaq_ka. yanmaq. yalınmaq.

alp : alp_ka yiğit. qahraman. bahadır. alp təkin. yiğit qölə·. alpər. alpaqut_ka. alqabut. ərən. qoçaq. yiğit. bağdur.

alpa : alp. alp ər.

alpaqut_ka: alqabut. alp. alpər. ərən. qoçaq. yiğit. bağdur.

alpar : 1. alp ər. 2. alp + lar: alp ərlər: iyid kişilər. - alpar birlə vuruşma, bəylər birlə duruşma.

alpər : alpaqut_ka. alqabut. alp. ərən. qoçaq. yiğit. bağdur.

alsalıq : ( l <> r ) arsalıq. alaşalıq. bir yallı (yanlı) olmayıb ortada qalan. ərkək dişi. iki cinsli. ərlikdən kəsik. qısır.

alsamaq_ka: almaq istəmək.

alsan : alasan. alıyan. ala yazan. - çox xoşum gəldi alsadım: almaq istədim. - əlim para olursa, alsıram: almaq istirəm.

alsığ : başandaq. ölandaq. (öz ölümünə, başına and içən kişi). yoluq. fədayi.

alsıqmaq_ka: 1. alınmaq. soyulmaq. itirmək. - alsıqar ökün, onun sözünə: onun sözü dinləyib, ağlın itirər. 2. müsadirə olunmaq. - o taparın alsıqdı.

alşanmaq: alınmaq. əldə ayaqdan düşmək.

alt : asra_ka aşağ. aşağı. astın_ka altın. ətək. dib. təmən (> damən_fars) qoyi. quyu. (# yuxar. yuxarı. ülya). - o dağdan qoyu endi.

altaq : batıq. basıq. batqın. bulqın. bulın. bulanıq. fasid. alaqut. tutuq_ka. mürdar.

altın : bax > altun

altun : 1. - altun üzük: qızıl könüllü qadın. iyi tinli, duyqulu, ruhlu xanım. - altun tarım_ka: böyük qadınlara verilən unqun, ləqəb. 2. astın_ka. asra_ka. aşağı. alt. hər bir şeyin ağaş, dib bölümü, bölümlüyü. 3. nəlbəki.

altunlaşmaq : altından mərcləşmək.

alturmaq_ka : aldırmaq.

aluçın_ka : yeyilən boğumlu bir bitgi.

aluç_ka : alış. şaftalı.

aluq_ka : bax > alıq.

alvan : < alavan. çal. rəhbə rəh.

alvırmaq_ka : atılmaq. sıçramaq. - əl·virmək.

amac : 1. umac. amca. iməc. amqac. tapınc. atac_ka. hədəf. nişan yeri. 2. abzal. 3. amaş. hər nəyin, işin gücün, oluncağın, bacardan, görən avqarı, əsbabı. maya. mayac. mayac.

amacqa : hədəflik. hədəf yeri. - ox amacqa yastadı.

amaclamaq_ka: əməçləmək. əmləşmək. nişanlamaq. nişan almaq.

amaclıq_ka: engəş. nişan yeri.

amaş : amac. mayac. mayac. maya. hər nəyin, işin gücün, oluncağın, bacardan, görən avqarı, əsbabı.

ambar : davarlıq_ka. tavrıq. yatuq_ka. yığın. durdaq. qoyaq. xəznə.

amca : amac. iməc. hədəf.

amır_ka : sis. qırağı·.

amqac : amac. hədəf.

amrulmaq_ka: yamrulmaq. yatışmaq. dinmək. çəkilmək.

amşuy_ka : bir çeşit sarı ərik.

amuç_ka : ərməğan. yarmaqan. umaca, gözdə olana verilən pay.

amul : yamul. yasul. yatul. səğnik. sakin. rahat. - amul amul: yavaş yavaş. - amul kişi: yumuşaq xuylu adam. - gəlqıl amul oynalım.

amurt : yamurt. təsgin.

amurtmaq_ka : yamırtmaq. yatıştırmaq. dindirmək. toxdadmaq. çatdırmaq.

amurtmaq_ka: yamurtmaq. yatıtmaq. dindirmək. səğnitmək. soğutmaq. söndürmək. - onun öpgəsin, yamurt qıl.

an : köç_ka. ara. çağ. zaman. müddət

ana : ana_ka. apa. aba. uma_ka. hana_ka. - anaları bir olan: əkdi.

anaç_ka : anacıq. ana kimi davranan qız. - ata sapılı ataş, ana sapılı anaç.

anağ : anğa. dəğərsiz. güvənsiz. etibarsız. səfeh. - anqa ər.

analamaq_ka: ana edinmək. ana dəmək ·.

anaş : ağbirçək kimi davranan qız uşağı. (ataç oğul: böyüklər kimi özün aparıb davranan, az yaşlı oğlan).

ança_ka : onla. o ilə. o qədər. öylə. öyləcə. - ança anqar dirənqıl: o ilə öylə qılınqıl: uğraş, davran, rəfdar ed.

and : inaq. kirtü_ka. yəmin. - and iç !: andıq !. - and içmək: antamaq. hər çağ, yadda saxlamaq. heç çağ yaddan çıxarmamaq. - and içmiş: andaq.

anda_ka : orda. - anda kim var: orda kim var. - sən anda ərdin mi ? : sən ordeydinmi ?.

andaq_ka : 1. and içmiş. 2. fədayi. 3. bir nəsnənin üst yanı. yuxarı. dam. (# endək: tavan. alt). 4. böylə. öylə. o qədər·

andan : ondan: ondan sonra. - andan dedim: ondan sonra aydım.

andıq_ka : anqıd. 1. qalxıq, qoğzaq, çəngəg, çəpər. çevrə. ələk, qəlbir kimi şeyləin qasnağı. 2. - andıq !: and iç !.

andıqmaq_ka: ant içmək. anqıtmaq. yəmin edmək.

andın_ka : 1. yaddaş dəftəri. 2. ondan.

andıra : qoya. sovğa. xumaru_ka. tökürgə.

andqarmaq : anğarmaq_ka. yəmin ettirmək. ant içmək.

andqarmaq_ka: andamaq. and vermək (> ad vermək). yəmin ettirmək. ant içmək.

andlaşmaq : bacıq qılmaq_ka. əhdləşmək.

anı : anı_ka. onu. ona.

anıq_ka : - anıq qılınsa, yoxa sanılmaz. əldə olan işlənirsə, yox deyilməz, etgilər.

anıqlamaq_ka : anuqlamaq_ka. hazır bulunmaq.

anıqlıq_ka : anuqluq_ka. hazırlıq. hazırlanma.

anıl : edin. hazır.

anımaq_ka: anumaq. hazırlanmaq.

anın : anınğ_ka. o ilə. onla. . onunla. ondan. onun. - anın gəl: o ilə gəl. - anın bir yedim: o ilə birdə yedim.

anınğ_ka : bax > anın.

anıt : 1. yadigar. xumaru_ka. 2. hazır. - anıt nə varın gətir.

anıtan_ka : anutqan_ka. anıtqan. 1. hazır olan. yaraqlı. - işə anıtan kişi. 2. nərsəni diri, duru, hazır, yadda saxlayan. hazır cəvab. (# unutan). - yaraq anıtan qalır, onu unutan ölür.

anıtmaq_ka : anutmaq_ka. düzəltmək. düşünüb yerinə qoymaq. hazırlamaq. - dolum anıt, qutun bul, dolum unut, bulun bul.

anq : anq_ka. anğ. əng. 1. an. yanaq. üz. - qızıl an. 2. quş adlarından.

anqa : anğa_ka. anağ. 1. dəğərsiz. qiymətsiz. güvənsiz. etibarsız. səfeh. - anqa ər. 2. yana. 3. ona.

anqar_ka : anğar_ka. 1. öylə. - ança anqar dirənqıl: o ilə öylə qılınqıl: uğraş, davran, rəfdar ed. 2. ona.

anqarmaq_ka : anğarmaq_ka. andqarmaq. yəmin ettirmək. ant içmək.

anqdımaq_ka: anğdımaq_ka. kəminmək. pusmaq. tuzaq qurmaq. çevrəsini sarmaq. yaxalamaq üçün kələk yapmaq.

anqduz_ka : anğduz_ka andız. bu otun kökü, atın qarnı ağrıdığısına dərmandır.

anqıd : andıq_ka. qalxıq, qoğzaq, çəngəg, çəpər. çevrə. ələk, qəlbir kimi şeyləin qasnağı.

anqı_ka : salqı. qığ. pislik. - quş salqı.

anqıl : anğıl. alanğ_ka. 1. alan. düz, açıq yer. enli. ənli. açıq. açıla. açıq nə. meydan. açıq yer. alanğ_ka. alan. tüz_ka. hamar. - anğıl ova: düz ova: alanğ yazı. - anqıl açıq: eninə açıq. lap açıq. appaçıq. 2. büsbütün. tamamiylə.

anqılamaq_ka : anğılamaq_ka. anırmaq (əşək).

anqıt_ka : anğıt_ka. anqut. qızıl quş.

anqıtmaq_ka: anğıtmaq_ka. enğıtmaq_ka. 1. andıqmaq_ka. ant içmək. yəmln edmək. 2. əngitmək. şaşırtmaq. təəccübləndirmək. - bizni qamuğ anqıttı.

anqız_ka : anğız_ka. anız. hububatın biçildikdən sonra tarlada qalan qöqə yaxın sapları·.

anqlamaq_ka: anğlamaq_ka. anlamaq·.

anqlanmaq: ərişmək. çalınmaq_ka.

anqmaq_ka: bax > yanmaq. anğmaq_ka. şaşmaq.

anqraşmaq: anraşmaq. kükrəşmək. guruldamaq.

anqturmaq_ka: anğturmaq_ka. şaşırtmaq. dandırmaq.

anqut_ka : anqıt_ka. anğıt_ka. 1. əzəli. - manqut: əbədi. - tanqut: heç nərsəyə sığmayan. 2. ənkit. ənküt. enküt. yaramaz. anlağdan qıt. anlamaz. qanmaz. axmaq. 3. qıf. - yurd kiçik bolsa, anqut(qıf) böyük tut. 4. qızıl quş.

anlamaq: 1. umaq_ka. düşünmək. düşünüb anlamaq. oğqarmaq_ka. 2. uslamaq_ka. xeyri şərdən ayırt edmək, təşxis vermək.

anlamaz: əndik_ka. endik. qanmaz. anlağdan qıt. anqut. ənkit. ənküt. enküt. axmaq. şaşqın. gic. - əndik ər: budala adam. - əndik uma, evlini ağırlar: səfeh qonaq, ev yiyəsinə buyur diyər, tarif elər.

anlatmaq: tuyturmaq. duyurmaq. qandırmaq. oxumaq. uqumaq. üzə, yuxarı çıxarmaq. bildirmək. bəllətmək. bəldirmək. sindirmək. sinitmək.

anmaq : oylamaq. ozlamaq_ka. düşünmək. düşünmək.

anraşmaq: anqraşmaq. kükrəşmək. guruldamaq.

anru : yanru. yanaru. nəru_ka. ayru. yana. sonra. dahi.
- bundan nəru kəslinir: bundan yana, sonra qurtulur.
- nərü atınmış: bir yerə atılmış.
- öğrən onun biligin, gündə anqa baru, qutqılıqın tapınqıl, qoyqıl küvəzin naru: onun biliyin öğrən, gün yanına ged, xilusla qulluğunda dur, burax kibri qururu bir yana.

ant : and. 1. yaddaş. xatir. 2. sözləşmə. bağlantı. bıçıq. bağaç. bağıc. bəçik. bıçğaş. və'də. əhd. - and içmək: andıqmaq_ka. anqıtmaq. yəmin edmək.
- ant içmək: anğarmaq_ka. andqarmaq. yəmin ettirmək.

anuq_ka : hazır. ayıq. - axşama anuq olmaz: hazır olmaz. - anıq dur. - anuq çalındı: hazırlıq, amadəbaş verildi. - anuq nə yox sayılmaz.

anuqlamaq_ka: anıqlamaq_ka. hazır bulunmaq.

anuqluq_ka: anıqlıq_ka. hazırlıq. hazırlanma.

anumaq_ka: anımaq. hazırlanmaq.

anumı_ka : cüzam xəstəlığı.

anunqıl : hazırla. - artut aldın, anunqıl\\ əyku tavar uğurluq: sovqat aldın isə, onun çalısında (əvəzinə) yaxı bir şey hazırla.

anunmaq_ka: anınmaq_ka. anınqılmaq. hazırlanmaq. nərsəni düşünmək, işləmək. - ol yağıya anındı: - ısızlığı anınma: yamanlığı düşnmə, işləmə. - artu aldın, anınqıl, iyi tapar uğurluq: töhvə aldın, düşünginən qarşılığında iyi bir nəyə.

anutqan_ka: anıtan. hazır olan. yaraqlı.

anutmaq_ka: anıtmaq. hazırlamaq. - dolum anıt, qutun bul, dolum unut, bulun bul.

ap : ap_ka. nə. (nəfy bildirən sözcük). - ap bu ap ol: nə bu nə.

apa : apa_ka. ana. aba. ana.

aparan : ozan. uzan. utran. qalib.

aparmaq: 1. ağtarmaq. götürmək. intiqal edmək. kürəmək. alıb qaçmaq. daşımaq. ilətmək_ka. - küçiti su ilətdi: apardı, götürdü: işlər əldən çıxdı. 2. utmaq <> ötmək. sındırmaq. - andağ əri kim ötər.

apışmaq: ayrılmaq ( y < > d) adışmaq_ka.

apqaç : avıçqa_ka. ( 1 < ağıçqa. 2 < apışqa. - apa: böyük) ağsaqqal. elcə bilən. şeyx.

aplan_ka : sıçan cinsindən bir heyvancıq.

ar böri_ka : sırtlan. kaftar.

ar : ir (< irkinmək: yığılmaq). arlanma. utanma.

ara : 1. iç. için. orta. arasında. - ara arqurmaq: ara açmaq. - kişi ara: el ara. - araya keçmək. arqulamaq_ka. arulamaq. aralamaq. araslamaq. arıslamaq. arasını yarmaq. - ara çaqmaq: neçə nəyin arasın, barşığın çarpışdırmaq, çalışdırmaq, qarışdırmaq. savaşdırmaq. - o, iki yoldaş ara çaqdı. - kişi ara çaqlama: el içidə savaş, ixtilaf salma. 2. köç_ka. çağ. an. zaman. müddət. 3. car. cay. yar. yarıq. çağ. zaman.

araç : arçı. tapış_ka. təpiş_ka. vəkil.

araçı : mıyançı. sığzıq_ka.

araçılıq : muyıncılıq_ka. boyunçuluq. ortaçılıq. barşatçılıq.

aradan : - aradan qalxmaq: gedmək_ka. qitmək. yox olmaq. yana, qırağa çəkilmək.

aralamaq_ka: arılamaq. 1. arasını bulmaq. barıçtırmaq. barışdırmaq. - ıki kişini araladı: barışdırdı. 2. arqulamaq_ka. arulamaq. araslamaq. arıslamaq. arasını yarmaq. araya keçmək.

aralanmaq : nərsənin arasından keçmək. - biz dağlardan aralan_kadıq.

aram : yumaş. ram. evli. (# ası: vəhşi).

arama : axtarış. təhqiq. irtəş_ka. irtiş. əriş. ırtaş. yırtış. yırtaş. yirtəş. yartış.

aramaq : irtəmək_ka. irdəmək_ka. edərmək_ka. təqib edmək. qovalamaq. izləmək. istəmək. arxasına düşmək. irtəmək.

aran : yuqa. yuğa. yunğaq_ka. yuvan. təmizləyən. sabın. ayrılmış, aralmış yer. axır. tavla. tövlə. - aranlı ev: tövləli ev.

aranlıq_ka: axırlı. axırı olan.

aranmaq: üşəlmək_ka.

araslamaq: arıslamaq. arqulamaq_ka. arulamaq. aralamaq. arasını yarmaq. araya keçmək.

araştırılmaq: edləlmək_ka.

araştırmaq: irtəşmək_ka. incələmək. çınlamaq. turpınlamaq_ka. turbunlanmaq. bütünləmək (tib _{< met >} bit) tübünləmək. dibin aramaq. dibləmək. təhqiq edmək. təhqiq edmək. nəq edmək. qərəkləmək_ka. qaraqlamaq. yoqluğu dolayısıylə aramaq.

aratmaq: tüplətmək_ka. diblətmək. diplətmək. dibin çıxattırmaq. kökün araştıtmaq. təhqiq etdirmək.

arayış : irtəliş. axtarış. soraş. dartıq_ka. təhqiq.

arazamaq: tilətmək_ka. diləmək. istəmək. sormaq. soramaq.

arça₆ : çam.

arçı_ka : barçı. 1. araç. tapış_ka. təpiş_ka. vəkil. 2. xurcun. heybə. - bir baş min arçın tutdu, bir arçın iki baş tutmadı.

arx > arq

arı : - arı yağı_ka: bal.

arıdan : arıdan. artqu.

arıq_ka : aruq. 1. təmiz. arrıq. teyxa. - arığ yoruldum: teyxa ardım. - arığ təmiz: lap təmiz. - arıq iqləşdi: doğrudan doğruya kəsəlləndi. 2. yorqun. - arıq ər öğləndi: yorqun kişi istirahat eddi. 3. zayıf. cılız. çıxılmaz, incə durum. - azuqlu ər aruq ərməs: arıq olmaz. zayıflamaz. 4. ırmaq. arx. kərməç. qaş. kanal. 5. çadır örtüsü. 6. əpəycə. çoxca. 7. kəkə. xəsdə. - arıq tindi: kəkə (xəsdə) dinləndi. 8. fazil. - arıq uluq köçməsin. 9. teyxa. büsbütün. tamam. tamamən. lap. çox. doğrusu. doğrudan doğru. ciddi. ciddən. - o, arıq kötü kişidi. - arıq gözəl: çox gözəl. - arıq çimri. - arıq iqləşdim: doğurdan xəsdə düşdüm.

arıqlamaq_ka : 1. iğdiş edmək. əxtələmək. 2. bir şey içindən iyisini seçmək arıtıb toplamaq. 3. arx, yol,qənov, xəndək açmaq. - su arıqlandı: su axıb, özünə arx aşdı. 4. qurumaq. duruqlamaq_ka. zayıflamaq. 5. dəbbağlıq edmək.

arıqlatmaq: 1. sızıtmaq_ka. sızdırmaq. sızqurmaq_ka. 2. əritmək. zayıflatmaq. yavrıtmaq_ka. yavalamaq. kötülətmək.

arıqlıq : 1. turuqluq_ka. turquluq. tırıqlıq. durqunluq. cılızlıq. zayıflıq. 2. arxlı çaylı (yer). 3. təmizliq. nəzafət. paklıq. 4. fəzilət. 5. zayıflıq. cılızlıq. turquluq. turuqluq_ka

arılamaq: aralamaq_ka. arasını bulmaq. barıçtırmaq. barışdırmaq.

arılmaq_ka: qızmaq. darılmaq.

arımaq_ka: təmizləmək. təmiz olmaq.

arın : 1. bütün_ka. 2. ləkəsiz. 3. əmrək_ka. aydın. təmiz. - əmrək könül. 4. hamam davası. 5. qutsal. tapın. müqəddəs. pak. təmiz. 6. süzük. saf. duru. 7. xalis (# qarın: naxalis. qarışmışı olan). - arın qarın: xalis naxalis.

arınçu_ka : ( ar <> al ). alnuç. ərinçü_ka. arnuç. suç. günah.

arınqa : ağartma. gəc.

arınmaq_ka : əmrülmək. dincəlmək. soyunmaq. soğunmaq. rahatlanmaq. təmizlənmək istəmək. yunmaq. ıyiləşmək.

arınsın : arsın. arquş. sınsın. sinsin. nuş. nuş olsun.

arıslamaq: araslamaq. arqulamaq_ka. arulamaq. aralamaq. arasını yarmaq. araya keçmək.

arışmaq_ka: alışmaq. aldaşmaq. birbirini aldatmaq. - onlar aldaşa aldaşa yaşam sürdülər. - birbirizi aldaşmayın.

arıtası_ka : arıtcaq. tarıq arıtası yer, uğur, çağ.

arıtışmaq_ka: təmizləməkdə yardım. .

arıtqan_ka: ayıqlayan. təmizliklə uğraşan.

arıtqu_ka : arıtacaq. tarıq arutqu yer, çağ.

arıtmaq_ka: 1. ərtəmək. ərətmək. sərmətmək_ka. ayırmaq. 2. nərsəni suyundan almaq. 3. daşşağı çıxarmaq. ığdiş edmək. cocuğu sünnət edmək. ərkəkləşmək. 4. təmizləmək.

arju_ka : çaqqal.

arjulayu_ka: çaqqal kimi.

ar_ka : ar_ka <> al. şabalıt, qəhvə, qızımtıl sarı rəngi. qumral. qonural. - ar nə: arsal. arsıl. arsıq. - arsal saç: altun saç.

arq : arx. oluq. qənov. kovuş. qoğuş_ka. - su oluğu. - su dəğirmən oluğu:.

arq : arx. qayqaq. qazqaq. qazaq. qayaq. qanat.

arq : arq_ka arğ. 1. arxaya qalan tikələr, oğuntular. - dəmir arqı. dəmir poxu1. 2. pox. pislik.

arqa : arxa. 1. uca_ka. onqur. onqura. dal. göt. - onqura yat: dal üsdə yat. 2. utım_ka. udım. uyım. arxa sıra. ard. mütəaqib. - arxa sıra: utım_ka. udım. uyım. ard. arxa. mütəaqib.
- arxasına düşmək: istəmək_ka. aramaq. irtəmək.

arqa : arxa_ka. 1. arxa. dal. sırt. kid_ka. son. sonra. - arxa arxaya gəlmək, çıxmaq: arqaşmaq_ka. arğaşmaq_ka. yükləşməkdə. 2. dayaq. sıxıntılı anlarda yardım edən kişi. yardımcı.

arqac : arğac. 1. - əriş arğac: əriş əğrək: dikinə uzanan, yanına toxunan saplar. 2. əğrək. başı əğri balıq tutma aracı. qulplu sap. qullab.

arqacaq_ka : arqacaq_ka. axıtmac. ney. qamış. ağıza suyuq nərsə axıtmaq üçün, içi dəlik bir ayqıt.

arqaçıq_ka: axıtaç. tamıtac. damac. qətrəkeş.

arqadaş: arxadaş. əş_ka. yoldaş.

arqadaşlıq: arxadaşlıq. dostluq. kəndlik. kətlik. düzlük. sədaqət.

arqağ : arğağ_ka. balıx ovlama qullabı.

arqaq : arxaq_ka. 1. arqac. enləməsinə atılan ip, iplik. 2. balıq avlamaq üçün kullanılan ucu əğri dəmir. olta.

arqalanmaq: arxalanmaq_ka. 1. nərsiyə arxa, dayaq olmaq. nərsənin dalını tutmaq. - o məni arxalandı. - bu işdə kimlər bizi arxalanacaq. - arxalanın: bir birizə dayaq durun. 2. nərsni arxa, dayaq kimi işlətmək. - sizə arxalandım geddim. - o elini, dağını arxalandı.

arqalıq : arxalıq. bərtü_ka. çulqa.

arqamaq_ka: arxamaq. 1. axtarmaq. öykündə (fikrində) tutulan bir şeyin arxasında olmaq. arxaqarmaq. açıb, qazıb aralamaq. yoxlamaq. yoruqlamaq. arayıb taramaq. - onun evin arqayın: axdarın. - o onu qarğadı arqadı: o onun pisliklərin sayaladı, axdardı: söküb tökdü. deşib dağıtdı. 2. yarqamaq. alqışlamaq. uğurlamaq. uğur xeyir diləmək.

arqarmaq : arqurmaq_ka. yormaq. arqırmaq. boşaltmaq. açıtmaq. - yağını qoğub arqar. - daha bəsdi arqarma: yorma.

arqaş : (< arqaşmaq yanyana, sır sıra oturmaq. - arqaşları tərəziyə arqaştıdıq). (1 < arx: yarıq. açıq, qazıq. 2 < arx: arxa. dal. geri). nərsənin təməli, iskileti, arxa pılanı, qurluşu, isulu, dəlili. arx. {əriş: göstəri. görnuş. mənzər. hizur. qat. rəfdar). 1. yapışıq. davamlı. 2. müti'. 2. müttəhid. 2. əməkdaş həmkar. 2. eninə qoyulan sap, ip, nərsə.

arqaşlıq : bax > arqaş.