Divan-ü luğat-it tüRK

qoya : sovğa. andıra. xumaru_ka. irs. miras. geriyə buraxılan nərsə.

qoyaq : qotqı_ka. qoyqu. 1. alçaq könüllü. yumuşaq xuylu. mütəvazi. 2. davarlıq_ka. tavrıq. durdaq. xəznə. ambar.

qoyaq_ka : darı. qonaq.

qoyaqlıq: qotqılıq_ka. qoyqulıq. könül alçaqlığı. təvazü.

qoyanmaq : qoyunmaq. qozanmaq_ka. bəzənmək. süslənmək. - bəzənib qozanmaq.

qoydı : qotdı. quddı. buraxılmış. boşanmış, ötrülmüş. - qotdı nə. - qotdı yılxı: buraxılmış heyvan.

qoyi_ka : 1. aşağ. alt. - o dağdan qoyu endi. - itim tutub qoyu çaldı: yerə vurdu. - başın alıb qoyu saldı: başın qırıb yerə saldı. - gözüm yaşı qoyu axdı: yerə axdı. - qoyu ıldı: aşağ geddi. - ər atdan qoyu uçdu: yerə yıxıldı. 2. quyi_ka. quyu. çuxur. aşağı. alt. sufla (# yuxar. yuxarı. üst. ülya). 3. aşağı. aşağıya. arxası sıra. (qudı ).

qoy_ka : 1. qoltuq. 2. dərə. 3. qoyun. 4. paltarın qoynu. qucağı. - qoyun qoy dərənín qoyaqı. dibi. düzlüğü.

qoyqa_ka : dəri. kürk.

qoyqalamaq_ka: qoğqalamaq_. dərinin qıllarını təmizləmək, yolmaq.

qoyqaşmaq_ka: qucaqlaşmaq. qoynuna girmək. - qoyqaşıb yatar onun üzünə.

qoyqu : qotqı_ka. qoyaq. alçaq könüllü. yumuşaq xuylu. mütəvazi.

qoyqulıq: qotqılıq_ka. qoyaqlıq. könül alçaqlığı. təvazü.

qoyqun : qoyun. qoynuq. etin. edin. hazır. amadə.

qoyluşmaq_ka: qoyulaşmaq. tökülüşmək.

qoymaq : ( y <> z <> d. t ) qozmaq. qodmaq. qonmaq_ka. 1. qondurmaq. qonatmaq_ka. oturtmaq. qoyutmaq. qonıtmaq_ka. könütmək. qonutmaq. doğrultmaq. 2. buraxmaq. ötürmək. boşlamaq. vazlamaq. vaz vermək. - məni qoy gedim. - qoy yava işlərin azqınlara. - özündən yaxcılıq qoyan. - işivi qozub gedmə. - əldən qozmaq: əldə qoymaq: buraxmaq. (quzidən_fars: ötürmək). - xumaru qoymaq: andıra, savğaburaxmaq. - oğlum sənə qozarmən, ərdəm öğüt xumaru. - öğüt qoymaq: nəsihət vermək. 3. hazırlamaq. - qoyun yeyin. - qoyandan sonra gəlin. - qoyulmadan işi başlama. - qoyulmuş nələr: hazırlanmış şeylər. 3. toxdamaq. dözmək. dayanmaq. səbr edmək. dirəng. - bir köç qoyqıl: bir az dözginən. - mən qoyuram o qoymur: mən dözürəm o dözmür - qoymadan pişmir qora. - qoymaq ilə pişər qora. 4. buraxmaq. izin vermək. - qoyun gedim. - qoymadı axın çıxsın. 5. səhv edmək. buraxmaq. əldən çıxmaq (vermək. əldən qoymaq).
- qoydu bulut yağmırın: tökdü. 6. düzəlmək. doğrulmaq. yola gəlmək. e'tiraf edmək. - ağac qonmaq: tikmək. 7. yola çıxmaq. 3. ram olmaq. - at qondu. 8. tökmək. - əlimə boya qoydu. - paltarıma su qoyuldu. - əlinə su qoy. tökülmək. - bu ırmaq hara qoyur. 9. qoyuvermək. buraxmaq. tökmək. çalqamaq. 10. buraqmaq. tərk edilmək. qoyuvermək. buraxmaq.

qoynuq : qoyun. qoyqun. etin. edin. hazır. amadə.

qoyruşmaq_ka: boşaltmaq.

qoyu_ka : qoyuq_ka. qoyu. qalın. sıx.

qoyuq_ka : bax > güdük_ka. 1. qonuq. qumuq. təzək. pox. 2. dəri. o qoyuq qoyuqladı: dərinin tükün almaq üçün. 3. axarlarda qoyu. 4. qotuq. dözün. dözümlü. utun. sərin. səbirli. yumşaq. mütəvazi.

qoyuqlamaq: qoğsalamaq. pöşləmək. - o qoyuq qoyuqladı: dərinin tükün almaq üçün.

qoyuqluq_ka : qoyuluq. quyuluq.

qoyulaşmaq: qoyluşmaq_ka. tökülüşmək.

qoyulaşmış: batruş_ka. bətrüş. bartuş.

qoyulmaq: 1. artılmaq_ka. bərpa edinmək. 2. qotrulmaq_ka. qutrulmaq. boşalmaq. tökünmək.

qoyun_ka : 1. hazır. - qoyun şeylər. 2. qoyqun. qoynuq. etin. edin. hazır. amadə. 3. pərhiz. qoymaq, keçmək işinə alınmaq. 4. qucaq. 5. qon_ka. qoy.
- təvə, qoyun tüyündən yapılan qəyim: qars_ka.
- başıl qoy: təpəsində ağı olan qoyun.
- tişi qoyun. sağmal. sağılan heyvan. sağlıq_ka.

qoyunmaq_ka: qonmaq_ka. 1. qoymaq. tökümək. - su qoyunun: su tökün. 2. pərhiz edmək. qoymaq. keçmək. boşunmaq. 3. köçmək. - el qondu: qoyundu. 4. durmaq. oturmaq. toxdamaq. - ağrım qondu. 5. qoyanmaq. qozanmaq_ka. bəzənmək. süslənmək. - bəzənib qozanmaq.

qoyurmış_ka: boşalmış.

qoyurmuş: boşalmış. - qoyurmuş qab: qotur qab:. boş qab.

qoyuşmaq_ka: qonuşmaq. 1. qoyquşmaq. qonquşmaq. boşanmaq. tökmək. - əl ələ su qoyuşar, əllə üz yuvuşar. 2. birbirinə güvənmək.

qoyutmaq: qoymaq. qönitmək_ka. könütmək. qonutmaq. doğrultmaq.

qoyvanmaq : duruqsamaq. vellənmək. yubanmaq. - işlərində qoyvanma.

qoza : bucur₆. - çam qozası: arça bucru:

qozanmaq_ka: qoyanmaq. qoyunmaq. bəzənmək. süslənmək. - bəzənib qozanmaq.

qõzətəcək: qözətqü_ka.

qozqıl : qoyqıl. - qozqıl məni gedəlim: qoy məni gedim.

qozmaq : ( y <> z <> d. t ) qodmaq. bax > qoymaq.

qöcən : köçən. 1. çəkün_ka. kiçik. xırda. bala. uşaq. 2. çəkün_ka. ada tavşanı yavrusu.

qöç : köç_ka. 1. ara. çağ. an. zaman. müddət. - bir köç qoyqıl: bir dayan. - bir köç qoyqıl: bir az dözginən. - uğur köçü: uğur çağı: bəxdin açığ arası. 2. saat. - bir köç: bir saat. - köç keçmiş gəlib çıxdı. - dan köçü: dan çağı. dan saatı. - günün igirmi dörd köçü: günün igirmi dörd saatı. - yorıq köçü: qəbul saatı. - qəbul edmək: yorıqlamaq.

qöçə : köçə. əyərlik. yəhə taxdası.

qöçəbə : dəvə köçəbəsi. təgirmək_ka. uğurma.

qöçik : köçik. köşik_ka. örtü. pərdə. kölgə.

qöçqürən: köçqürən. gəzürən. keçürən. keçqürqən. güzəşdə gedən. bağışlayan.

qöçmək : yollanmaq. - su köçtü: qoşun yola çıxdı.

qöçrüm_ka: 1. belinləmə. dalâş. ürküş. 2. mahacirət.

qöçtək : köçtək. köştək. köstək. küstək. bukağı. buxov. tuşaq. tuşaqu. döşəqu. gişən.

qöçük : köçük_ka. 1. sağrı. yan. yançaq. göt. tərk. 2. bir heyvana binən iki adamdan arxadaki. 3. başdan fırlanıb sallanan bürgək saç fırlaları, halqaları.

qöçüklük: köçüklük. kölgəlik. - köçüklük yer: kölgəli yer.

qöçüqləmək: köçükləmək_ka. götündən, sağrından vurmaq.

qöçünmək_: köçünmək_. köşünmək_ka. kölgələnmək. kölgəyə çəkilmək. kəndini gizləmək, örtmək. - ər gündən köçündü: gündən kölgəyə keçdi.

qöçür !. : köçür !. qaytar !. qov. it.

qöçürən: qöçürgən. uzaqlaştıran:

qöçürgən_ka: 1. köçürən. 2. uzaqlaştıran.

qöçürmə : köçürmə. daşıma. intiqal. yer dəğişmə. depləsman.

qöçürmək: köçürmək_ka. yazmaq. istinsax edmək. nəql edmək.

qöçüt : köçüt_ka. 1. at. ulağ. daşınma, köçmə, qötürmə aracı. - köçüt köçürmə: mənqul nəyin yerin dəğişmək. 2. mənqul. - köçüt davar: mənqul mal. - köçüt köçürmə: mənqul nəyin yerin dəğişmək.

qödəç_ka : gödəç. közüc_ka. küzə. gözəç. bardaq. təsti. qözəç. qözüç.

qödəzmək: gödəzmək_ka. ( dz _{< met >} zd) gözətmək. güdmək. qöz atmaq_ka. qözətmək. bəkləmək. göz edilmək. müntəzir olmaq. - sən burda gödəz: gözət. gözlə.

qöfəz : köfəz. köpəz. qədir bilməz. dəğər verməz.

qöhər : köhər < kəvəl_ka. yumşaq, uyuq qılıqlı. - kəvəl at: yorqa at. minik verən at.

qöq : göy. kök_ka. 1. göy. hava. - göy açıldı. - göy bürgürdü: göy tutuldu. - göy busardı: bozardı. - göy çığrısı: fələk. göy fələyi. - göyə sağyrsa, üzə düşür. - dəğirməndə doğmuş sıçan, göy kükrəyindən qorxmaz. 1. göylük. bağbağat. bağlıq boştanlığın gənəl adı. bir yeri saran yaşıl bölgə. - kənd göyü: şəhəri saran göylük. 2. kök. soy. əsl. - kökün kim: kimsən. 3. bağ. ip. - ər sözü bir, yəhər kökü üç olu. - kökən: mal davar sağılırkən ayağına bağlanan ip. 4. heyvanların qışda yaxınlaşması, aşışması. - qoç kökü çatdı. - atları kökü: atların cütləşməsi. 5. gök rəngi. lâcivərd. - gömgöy: göpgöy. - göy çüvüt: qöy boya. - - göy gözlü: qöy qöz. çağır_ka. 6. ölçü. vəzn. yir (şeir) ölçüsü vəzni. 7. damar. yıldız_ka. rişə. 8. qutsal. çin. tansuq. həqq. müqəddəs. - göy dəmir geri durmaz: düzlük sözü dryər, işin görər. 9. səsi aşağladıb, yüksəltməklə, incəldib yoğunlatmaqla istənilən ölçüyə, tona, taraza salmaq. - köklü səs: becərilmiş səs. - kök bilməz, qulaz yırtar: ölçünü bilməyən. - kök salmaq: harmoniləşmək. 10. hər nəyin dibi, bəki, bərki. him. pey. bəy (bəq). 11. əzab. çətinlik. qınaq. qınaş. - kök gördü, kərəkü üzdü. 12. ayna üzündə meydana gələn pas. nərsənin üzünə düşən çillik, çil, xal. 13. qoşnu. sevişmə, cütləşmə çağı. - qoyun kökü. 14. səsin bəmi zili. - köklü səs: ölçülü səs. 15. göylük. yaşıllıq. - kənd göyü: şəhər çevrəsində olan göylü. 16. kəndir. ovsar. - ər sözü bir, yəhər kökü üç olur. 17. qışın çağı heyvanların qızmış durumu. 18. yoğun, dolu, bəm səs. 19. pas. ləkə. - gözünqə göy düşdü: güzgüyə pas düşdü. - qöylü üz: xallı, səpgilli üz. 20. kök. el içində yaranmış, el içinə düşmüş gülməcə. bu ilin göyü budu ki. - bir gün ------. 21. göy sözündə sərbəstlik, boşluq, azatlıq, gəlişmə bitişmə, yüksəlmə, genişlik, gənclik vardır. - göy ölkələr: 22. yaşıllığı çox olan, yaşıllıqı, göyərtiləri qoruyan ölkələr. 22. gəlişmə yolunda olan ölkələr. - göy ılxı: kövşənə, otlağa buraxılmış heyvan. 23. gülüş. gülməcə. 24. əsl. soy. şüt_ka.
- qöq yılxı_ka: başıboş yayılan heyvan.
- qöq tubulqan_ka: bir quş adı.
- kök gördü kəriki üzdü: ağırlıq, çətinlik görüb, ev eşiyin üzüb (söküb) geddi.
- kökdən aramaq: tüpləmək_ka. dipləmək. dibləmək. kökdən aramaq.
- kökün araştırmaq: tüpləşmək_ka. dibləşmək. dipləşmək. dibin çıxarmaq. təhqiq edmək.
- göy qurşağı. tel gögən.
_- bulut göyü köşütti_ka: quşatdı.
- qöy daş : çəş. yaş. yəş. yeş. firuzə.
- qöy don: - göy don: göyün örtüyü, göy örtüyü boyada olan nərsə.
- kökdən aramaq: tüpləmək_ka. dipləmək.

qöqdədmək_ka: köqkətmək_ka. yəhər taxdalarını tiktirmək. bağlatmaq.

qöqdəzmək_ka: kökdəzmək_ka. kökdətmək. köklətmək_ka. sıxb bağlamaq. - yalığın köklət: qayışı bərkid.

qöqəgün_ka: qökəgün_ka göyəgün. göy milçək. - iki boğ ikəşür, ortada göyəgün yencilir.

qöqəkün_ka : gögəgün. göy sinək.

qöqəl : kökəl. köklə. kökün. kökən. harmoni. həmahəngi.

qöqən : kökən. 1. kökün. kökəl. köklə. harmoni. həmahəngi. 2. gögən. köstək. örkən. mal davar sağılırkən ayağına bağlanan ip. - tel gögən: göy qurşağı.

qöqərmək_ka : qöğərmək. göy rəngini almaq.

qöqəşmək : kökəşmək. kökləşmək_ka. qohumlaşmaq. - olar iki birlə kökləşdi.

qöqlə : köklə. kökəl. kökün. kökən. harmoni. həmahəngi.

qöqləmək : kökləmək. kökdəmək. 1. təvçəmək_ka. təpcəmək. ata ata, ara bir, iri iri tikmək. köpüşmək_ka. 2. nərsəni bağlamaq. bağlayıb kipləmək. tikmək. - yəhəri köklə: çat. qur. bağla. 3. ırlamaq. oxumaq. 4. göyləmək. göy yemək. heyvanın yemləməsi, otlaması. - yılxı köklədi.

qöqlən : köklən. müğənni. xanəndə.

qöqlənmək_ka: köklənmək_ka. 1. üzdə çillər çıxmaq. 2. şarkı söyləmək. ırlamaq. oxumaq. səsi yüksəltə alçalta şarkı çağırmaq. 3. sıxı bağlanmaq. bir yerə yerləşmək. - yəhər kökləndi. 4. soylanmaq. yıldızlanmaq_ka. kök salmaq. - köklənmiş kişi: elli günlü kişi. 5. zənginləşmək. bitişmək. - ölkənin köklənməsi işilə puldan asılıdır.

qöqləşmək_ka: kökləşmək_ka. köktəşmək. 1. ilişip soxulmaq. sıxılıb bağlanmaq. bağlaşmaq. cürləşmək. sözləşmək. - qız oğlan kökləşib geddilər. - bunan o kökləşdilər: cürləşdilər. 2. tuplənmək_ka. diblənmək. diplənmək. zənginləşmək. 3. kökəşmək. qohumlaşmaq. - olar iki birlə kökləşdi.

qöqlətmək_ka:kökdətmək. kökdəzmək_ka. sıxb bağlamaq. - yalığın köklət: qayışı bərkid.

qöqs : köks_ka. qöks_ka. göğüs. köğüz. könül. ürək. sinə. - sənin özgün düşəli, köksüm ara od tütür. (özgü: özik. eşq):

qöqsüz : köksüz. yandıq_ka. yanıq. soysuz. qarışığı, yandan olan.

qöqşin : kökşin. göyümtül. göğümsü.

qöqtəşmək: köktəşmək_ka:ilişip soxulmaq. yəhər bağlamaq. qohumlaşmaq. bağlanmaq.

qöqun_ka : qoğun_ka. qıvılcımi. oddan qoğulan, qopan çığın.

qöqümsü : göğümsü. kökşin. göyümtül.

qöqün : kökün. kökən. kökəl. köklə. harmoni. həmahəngi.

qöqürcgün_ka: gögürcgün_ka. 1. göyərçin. 2. qüyerdi.

qöqüslük : qöğüslük artıq_ka.

qöqüslük : qöğüslük. artıq_ka. peşgirə. qadın lifciyi.

qöqüt : köküt. götgi_ka. kötük. təpə. yığın. təpəciq.

qöqyuq : gökyuq_ka göylü. türkmən böyüklərinə verilən unqun·.

qöl : göl. havuz. birikmiş su.

qölçə : gölçə. gölünğ_ka.

qölə : kölə. bulaq. bulun. qul. əsir. - alqa bulaq: bağışlanmış kölə.

qölərmək : gölərmək_ka. qöllənmək. gölərmək. toplanmaq. yığışmaq. - gölərdi sular.

qölgə : kölgə. köşigə_ka. köçik. köşik_ka. örtü. pərdə.

qölgələnmək: kölgələnmək. köçünmək_. köşünmək_ka. kölgəyə çəkilmək. kəndini gizləmək, örtmək. - ər gündən köçündü: gündən kölgəyə keçdi.

qölgəli : kölgəli. dalı qalmış.

qölgəlik : kölgəlik. köçüklük. - köçüklük yer: kölgəli yer.

qöliqə_ka : köligə_ka. kölik. qoyu kölgə.

qöliq_ka : kölik. kölgə.

qöliqliq_ka: kölgilik. kölgəlik.

qölimək : gölimək_ka. gölgimək. quylamaq. qömmək.

qölişmək : gölişmək_ka. qömüşmək. - dədəsin öldürdü də gölüşdü də.

qölitmək_ka : gölitmək ( l < > m) gömitmək. gömdürmək. quylamaq. - ölünü qülütdülər.

qölqə : kölgə. köligə₆. kölik_ka. uğur. devlət. bəxd. kömək. - bəy uğrunda işim yetildi: işim alındı.

qölqələnmək: kölgələnmək. kölgəyə çəkilmək. köşiklənmək. köşinmək_ka. köşünmək. kəndini gizləmək, örtmək.

qölqəlik : köliklik_ka. köşiklik_ka.

qöltinğ_ka : gölcuq. quşların indiği su birikintisl.

qölük_ka : arxa. kölük. yük yüklətilən hər hanki bir heyvan.

qölüklük_ka : qölüklü.

qölünğ : gölünğ_ka. gölçə.

qöm : göm. - göm göy_ka: 1. mas mavi. 2. qır, kül topraq rəngi.

qömçü : gömüç. gömçü. gömü. gənc. təpən (dəfinə). qazan (> xəznə).

qömdürmək: gömdürmək. quylamaq. qömitmək. gömitmək. ( m < > l ) gölitmək_ka.

qöməç : köməç_ka. külə gömülərək, cumularaq pişirilən çörək.

qömək : kömək. yardam. yoğuş. basut_ka. acıyan. qoldav. himayət. kölgə. uğur. devlət. bəxd. çırağ. əlik. şagird. qılış. əməkdaş. həmkar. - bəy uğrunda işim yetildi: işim alındı. - tanrı uğrunda işlərim bitər. - sizin uğruzdan vara çatdıq.

qömək : kömək. yatut. yətut_ka. yetut. yədək. yar.

qömək : kömək. yetüt_ka. yardım. imdat.

qöməkləşmək: işləşmək_ka. işbirliyi yapmq.

qömitmək : gömitmək. ( m < > l ) gölitmək_ka. gülitmək. gömdürmək. quylamaq.

qömmə : gömmə: közdə pişirilən əkmək. közləmə. qözmən_ka.

qömü : gömü. gömülmüş. gömünti_ka. quylanmış.

qömüç : gömüç. qömçü. gömü. gənc. təpən (dəfinə). qazan (> xəznə). - o gömüş buldu. - tavqaç gömsi: aad ulusundan qalma xəznə.

qömüldürük : gömüldürüq. at göğüslüğü.

qömülən : gömülən. qöymən_ka. quylanan.

qömündi nənğ: qömülmüş nə, nəsnə.

qömür : kömür_ka. kömgür. - kömürlük_ka: kömrülük:

qömüş : gömüş. gənc. xəznə. - tapaç gömüş: keçmiş gənc.

qömüşmək_ka: qömdəşmək.

qöndər : göndər. edqil. eyqil. yolla. - eyqil məni döğüşgə.

qöndərişmək: göndərişmək. birbirinə vermək. ötgürüşmək_ka. ötrüşmək_ka.

qöndərmək : göndərmək. ötütmək. ötürmək. ötgürmək_ka. sürdürmək. çıxarmaq. uylatmaq. öyrətmək. tabe' edmək. savurmaq. yönətmək. yasmaq_ka. itsəmək. etsəmək. edsəmək. bağışlamaq. - ora qoşun yasın.

qöndərmək: göndərmək. yıldamaq_{ka. 6.} iltəmək. - onu evə yılat.

qöndqürmək_ka: qondqarmaq_ka. qondarmaq. doğrultmaq. düzəltmək. tikmək. yola qılavuzlamaq. iqrar ettirmək.

qönək_ka : könək_ka. kövnək. kövəng. küzə. matara. ibriq. su tulumu (qırba).

qönəş : könəş. < könüldəş. sırdaş. yoldaş.

qönğərmək_ka: ( o <> ö ) qonqarmaq. bax > qondqarmaq_ka.

qönğlək_ka : qomlək.

qönğləklənmək: könğləklənmək_ka. qömləklənmək. qömlək qəymək ·.

qönğüldə : könğüldə_ka. könül arxadaşı.

qönğül_ka : 1. könül. yürək. qəlb. 2. anlayış.

qönğüllənmək_ka: 1. könüllənmək. ürəkləmək. istəmək. arzu edmək. 2. (cocuq) düşünmək. anlamaq.

qönğüllük_ka: könüllü.

qönik : könik. könül. yaşut. şad. yarud. açıq. sevnik. həyəcanlı.

qöni_ka : <> qoni. 1. düz. doğru. əmniyətli. 2. dəri. arınmış gönə "qoğuş" deyilir.

qönitmək_ka : könütmək. qonutmaq. qoyutmaq. qoymaq. doğrultmaq. dikətmək. - o ağac könütdü.

qön_ka : gön_ka. at dərisi, qönü. ham dərl. qön·.

qönül gönül. könül. könik. yaşut. şad. yarud. açıq. sevnik. həyəcanlı. - gözdən ıraq, gönüldən uzaq. - göyül qaynar, için oynar.

qönüldəş : könüldəş. könəş. sırdaş. yoldaş.

qöpcəşmək : kübüşmək_ka. tikişmək.

qöpçüq_ka : köpçük_ka. qaş. yəhərin ön, arxa yapuqu.

qöpəkli : baraqlıq_ka. köpəkyi olan kişi:

qöpəz : köpəz. köfəz. dəğər verməz. qədir bilməz.

qöpiq : köpik. bastırma. iki qətləyib tikmək. bezin iki qatı arasına pambıq qoyaraq tikmə.

qöpitmək_ka : köpitmək_ka. kübimək. tiktirmək. oyulqatmaq. küpətmək.

qöp_ka : <> qop_ka.

qöprü : köprü. atız. köprük_ka. geçit. geçiş. geçik_ka.

qöprük_ka : köprük_ka. köprü. atız. geçit. geçiş. geçik_ka.

qöpsün_ka : köpsün_ka. içinə yu qırxım qoyulmuş püştə, döşəkçə.

qöpüklətmək: köpüklətmək. əkşitmək. çuvşatmaq_ka. çuğşatmaq_ka. coğşatmaq_ka coşdurmaq. turşatmaq. qaynatmaq.

qöpülmək : köpülmək. kübülmək_ka. tikilmək. oyulqamaq.

qöpülmək_ka : tikilmək. kübülmək.

qöpümək : köpümək. kübimək_ka. sıx tikiş tikmək. oyulqamaq.